Page 112 - Yuri Trifonov
P. 112
i Trifonov
günü sabah onu geri gәtirәcәm. Lütfәn! – O, pulqabısından vizit
kartını çıxardı. – Bax, bu telefona istәnilәn saatda zәng edә
bilәrsiz: sәhәr, axşam, gecәyarısı... Hә, necәdi? Danışdıq? Nәzәrә
alın ki, bir insanı xilas edirsiz!
Kabinetin qapısı ağzında durmuşdular. Angelina Fyodorovna
gülümsünәrәk, amma әvvәlki kimi xoş ovqatla deyil, daha çox
fikrә gedәrәk vә başını yellәyәrәk baxırdı.
– Vәziyyәtin müdhişliyini bir şeydә görürәm: siz dәhşәtli
dәrәcәdә inadkarsız, Oleq Vasilyeviç.
– Deyin görüm, bәs neylәyim? Mәnim çıxış yolum yoxdu.
Hәm dә sağlamlığım polad kimidi, Angelina Fyodorovna, burda
nә var axı?..
– Polad kimidi, polad kimidi... – O, qapını açaraq, başıyla
girmәyi işarә elәdi. – Keçin içәri, qorxunc insan. Xüsusilә
qadınlar üçün. Adamı dilә tutmağı bacarırsız.
Kabinetә daxil oldu. O da xırda, ani sevinci yaşaya-yaşaya
ardınca girdi. Var olsun xilasedici – sonunacan dirәnmәk kimi
qızıl prinsip!
Saat beşә yaxın Puşkin meydanına, “Lira” kafesinin yanına
gәldi. Svetlana yoxuydu. İstinin qızdırdığı maşında oturub
gözlәmәk mümkün deyildi, o, binanın kölgәliyinә keçdi, divarın
dibindәki dar vә alçaq sәki daşında oturdu. Qıraqdan baxanda,
sanardın çömәlib oturub. Elә bilirdin, haradasa Saydda vә ya
Tetuanda küçә tüfeylisidi, kölgәlәnib daldalanmağa çәkilib: sanki
üstündә “yes” yazılmış köhnә bir mayka, saçaqlı bir cins var
әynindә, kirli ayaqlarına hansısa zibilqabından tapılmış sәndәl
geyib, xalis skandinav sәfilidi, әrәblәrin gözdәnuzaq künc-buca-
ğında mәlum deyil niyә avaralanır... Oturmamışdan öncә yerә
qәzet sәrdi, çalışdı ki, ağ köynәyiylә divara söykәnmәsin. Svetlana
altıya on beş dәqiqә işlәmişdәn tez gәlmәyәcәkdi. Ölmәz mәktәbli
vәrdişi: oğlanları sınamaq lazımdı. Oğlan var ki? Sınanılası adam
nә gәzir? Kaş özü başını götürüb gedә bilәydi, amma vәrdiş
edib. O, Svetlanadan incimirdi, bilirdi ki, bu gün onun üçün ağ-
rılı keçәcәk. O, bir il öncә peyda olmuşdu, onda da yayın cırha-
cırıydı, amma indiki kimi cәhәnnәm istilәri deyildi. İspanşünaslıq
üzrә mütәxәssis olan gәnc praktikant Svetlana ağıllı, düşüncәli
112
günü sabah onu geri gәtirәcәm. Lütfәn! – O, pulqabısından vizit
kartını çıxardı. – Bax, bu telefona istәnilәn saatda zәng edә
bilәrsiz: sәhәr, axşam, gecәyarısı... Hә, necәdi? Danışdıq? Nәzәrә
alın ki, bir insanı xilas edirsiz!
Kabinetin qapısı ağzında durmuşdular. Angelina Fyodorovna
gülümsünәrәk, amma әvvәlki kimi xoş ovqatla deyil, daha çox
fikrә gedәrәk vә başını yellәyәrәk baxırdı.
– Vәziyyәtin müdhişliyini bir şeydә görürәm: siz dәhşәtli
dәrәcәdә inadkarsız, Oleq Vasilyeviç.
– Deyin görüm, bәs neylәyim? Mәnim çıxış yolum yoxdu.
Hәm dә sağlamlığım polad kimidi, Angelina Fyodorovna, burda
nә var axı?..
– Polad kimidi, polad kimidi... – O, qapını açaraq, başıyla
girmәyi işarә elәdi. – Keçin içәri, qorxunc insan. Xüsusilә
qadınlar üçün. Adamı dilә tutmağı bacarırsız.
Kabinetә daxil oldu. O da xırda, ani sevinci yaşaya-yaşaya
ardınca girdi. Var olsun xilasedici – sonunacan dirәnmәk kimi
qızıl prinsip!
Saat beşә yaxın Puşkin meydanına, “Lira” kafesinin yanına
gәldi. Svetlana yoxuydu. İstinin qızdırdığı maşında oturub
gözlәmәk mümkün deyildi, o, binanın kölgәliyinә keçdi, divarın
dibindәki dar vә alçaq sәki daşında oturdu. Qıraqdan baxanda,
sanardın çömәlib oturub. Elә bilirdin, haradasa Saydda vә ya
Tetuanda küçә tüfeylisidi, kölgәlәnib daldalanmağa çәkilib: sanki
üstündә “yes” yazılmış köhnә bir mayka, saçaqlı bir cins var
әynindә, kirli ayaqlarına hansısa zibilqabından tapılmış sәndәl
geyib, xalis skandinav sәfilidi, әrәblәrin gözdәnuzaq künc-buca-
ğında mәlum deyil niyә avaralanır... Oturmamışdan öncә yerә
qәzet sәrdi, çalışdı ki, ağ köynәyiylә divara söykәnmәsin. Svetlana
altıya on beş dәqiqә işlәmişdәn tez gәlmәyәcәkdi. Ölmәz mәktәbli
vәrdişi: oğlanları sınamaq lazımdı. Oğlan var ki? Sınanılası adam
nә gәzir? Kaş özü başını götürüb gedә bilәydi, amma vәrdiş
edib. O, Svetlanadan incimirdi, bilirdi ki, bu gün onun üçün ağ-
rılı keçәcәk. O, bir il öncә peyda olmuşdu, onda da yayın cırha-
cırıydı, amma indiki kimi cәhәnnәm istilәri deyildi. İspanşünaslıq
üzrә mütәxәssis olan gәnc praktikant Svetlana ağıllı, düşüncәli
112
