Page 69 - tomas

Dünyanın hörümçək toru

– Belә әcәb olur ona!.. – dedim. – Hәlә bu da azdı… heyif ki,
o vәlәdüzzina qocanı, onun o fırıldaqçı qardaşını da onlarla
birlikdә asmayacaqlar!..

– Elә demә, – o saat özündәn çıxdı, – sәnә qulaq asanda
adamın lap ürәyi qalxır...

…burasını düz dedi… onun әlindәn yaman acıqlı idim…
– Hә, – atan deyir, – amma Melә yazığım gәlir. Ömrü boyu
başı bәlalar çәkib, indi dә özünü yeyib-tökür ki, onları asacaqlar.
– Heç bir gilә dә yazığım gәlmir ona, – deyirәm. – Sәni bu
qәdәr zibilә sala-sala ona yazığın da gәlirsә, onda lap sәfehsәn.
Meli dә mәnim qәdәr tanımırsan. Bax sözlәrimi yadında saxla, –
deyirәm, – o, buna görә әl-ayağa düşmәyib. Burda nә isә ayrı
mәsәlә var.
– Yox, – deyir, – sәhv elәyirsәn.
– Nolar, deyirәm, – yaşayarıq, görәrik.
…gözlәmәyimiz uzun çәkmәdi... elә o gecә, atam balası,
onlar dustaqxanadan qaçdılar... beşi dә sapbasağ aradan çıxıb
әkildi… heç birini dә tuta bilmәdilәr…
– Hә, – deyirәm ona, – sәnә nә deyirdim?.. O qәdәr sәfehsәn
ki, elә bilirdin Mel onların edamına görә özünü yeyib-tökür?..
Gördün indi?..
– Hә, – deyir, – sәn haqlıymışsan. Demәk, dәrdi, azarı bu
imiş!.. Olsun ki, o, bunu bilirdi..
– Bilirdi?.. Bәs necә?!.. – deyirәm. – Әlbәttә ki, bilirdi!..
…mәn o dәqiqә başa düşmüşdüm ki, Mel bunu lap çoxdandan
bilir... onların dustaqxanadan bu gecә çıxacaqlarını bildiyindәn
dә vahimәlәnir… qorxur ki, birdәn elә olmaz, belә olar, yenә qan
tökülәr… axı onlar çox qәddar, cәsur idilәr!.. Mel Porteri dә
fikirlәşmәdәn öldürәrdilәr… Mel dә buna görә partlamaya
düşmüşdü…
– Hә, – atan dedi, – dәhşәtdi… Qurtar bu söhbәti daha!..
…üstündәn azca keçmiş:
– Sәn hәlә bir buna bax, – deyir. – Bu yaxınlarda Dok Hensli
bizә gәlib edama buraxılış vәrәqi gәtirmişdi… istәyirdi, sәninlә
gedib baxaq. Sәn bir buna bax!.. – deyir. – Yarımca il әvvәl bir

69