Page 64 - tomas
P. 64
as Vulf
İçәri girәndә çinlinin biri atana: “Sizi eşidirәm” – deyir.
– Eşidirәm?.. – atan deyir. – Köynәklәrimi bura ver görüm!..
– Buyurun, – çinli deyir. – Qaps verin!
…bizim mister Qant da, әlbәttә ki, içib… ayaq üstә güclә
dayanır, heç nә dә başa düşmür… çinli elә bunu demişdi,
әsәbilәşib özündәn çıxdı…
– Lәnәtә gәlsin sәnin o qapsın!.. Mәnә qaps-zad lazım deyil!..
Köynәyimi ver!..
– Bura bax, dayan bir görüm, – deyirәm, – sakit ol. Özüm
danışaram onunla. Köynәklәr burdadısa, narahat olma, alacağam, –
deyirәm… özüm dә fikirlәşirәm ki, dilini bilmәsәm dә, bu çinli
ilә birtәhәr dil taparam…
– Hә, – deyirәm vә belә yavaşca göz vururam, – mәni bir
başa salın görüm, nә istәyirsiz.
O isә tutduğundan әl çәkmir, elә:
– Qaps!.. Qaps!.. – deyib durur.
– Hә… – özlüyümdә fikirlәşirәm, belә baxanda, elә bil ağıllı-
başlı adamdı, görәn, bu “qaps” dediyi nәdi axı?!. Bunu başa düşә
bilmirәm…
– Hә-ә, – deyirәm, – deyәsәn, anlamağa başlayıram. Yәqin,
demәk istәyirsiz ki, köynәklәr hәlә yuyulmayıb?.. – özüm dә
fikirlәşirәm ki, yәqin, hәlә hazır deyil… hәrçәnd ola bilmәz
axı!.. Onların ki bir hәftә vaxtları vardı!.. O boyda vaxt xirtdәyәcәn
bәslәriydi… bu mәqam o özü yenә:
– Yox-yox, qaps!.. Qaps!.. – deyir, sonra çönüb o birinә nә
isә deyir vә hәr ikisi bizә yaxınlaşaraq, öz dillәrindә nәsә
cükküldәyib-quqquldamağa başlayırlar…
– Demәk, belә!.. – atan deyir,– bu dәqiqә bu mәrәkәyә son
qoyacağam!.. O bir Allaha and olsun ki, son qoyacağam!.. Deyә-
sәn, bunlar mәni aciz-avaranın biri hesab edirlәr…
– Bura bax, – deyirәm ona, – sakit ol, mister Qant. İndi hәr
şeyi aydınlaşdıracağam. Köynәklәr burdadısa, alacağam.
…yazıq çinlilәr dә öz aralarında elә nә isә danışır, bir-biriylә
mübahisә edirlәr… elә bil biri o birinә deyir ki, biz onların nә
dediyini başa düşmürük… çünki gördüm, әl atıb qutudan balaca
64
İçәri girәndә çinlinin biri atana: “Sizi eşidirәm” – deyir.
– Eşidirәm?.. – atan deyir. – Köynәklәrimi bura ver görüm!..
– Buyurun, – çinli deyir. – Qaps verin!
…bizim mister Qant da, әlbәttә ki, içib… ayaq üstә güclә
dayanır, heç nә dә başa düşmür… çinli elә bunu demişdi,
әsәbilәşib özündәn çıxdı…
– Lәnәtә gәlsin sәnin o qapsın!.. Mәnә qaps-zad lazım deyil!..
Köynәyimi ver!..
– Bura bax, dayan bir görüm, – deyirәm, – sakit ol. Özüm
danışaram onunla. Köynәklәr burdadısa, narahat olma, alacağam, –
deyirәm… özüm dә fikirlәşirәm ki, dilini bilmәsәm dә, bu çinli
ilә birtәhәr dil taparam…
– Hә, – deyirәm vә belә yavaşca göz vururam, – mәni bir
başa salın görüm, nә istәyirsiz.
O isә tutduğundan әl çәkmir, elә:
– Qaps!.. Qaps!.. – deyib durur.
– Hә… – özlüyümdә fikirlәşirәm, belә baxanda, elә bil ağıllı-
başlı adamdı, görәn, bu “qaps” dediyi nәdi axı?!. Bunu başa düşә
bilmirәm…
– Hә-ә, – deyirәm, – deyәsәn, anlamağa başlayıram. Yәqin,
demәk istәyirsiz ki, köynәklәr hәlә yuyulmayıb?.. – özüm dә
fikirlәşirәm ki, yәqin, hәlә hazır deyil… hәrçәnd ola bilmәz
axı!.. Onların ki bir hәftә vaxtları vardı!.. O boyda vaxt xirtdәyәcәn
bәslәriydi… bu mәqam o özü yenә:
– Yox-yox, qaps!.. Qaps!.. – deyir, sonra çönüb o birinә nә
isә deyir vә hәr ikisi bizә yaxınlaşaraq, öz dillәrindә nәsә
cükküldәyib-quqquldamağa başlayırlar…
– Demәk, belә!.. – atan deyir,– bu dәqiqә bu mәrәkәyә son
qoyacağam!.. O bir Allaha and olsun ki, son qoyacağam!.. Deyә-
sәn, bunlar mәni aciz-avaranın biri hesab edirlәr…
– Bura bax, – deyirәm ona, – sakit ol, mister Qant. İndi hәr
şeyi aydınlaşdıracağam. Köynәklәr burdadısa, alacağam.
…yazıq çinlilәr dә öz aralarında elә nә isә danışır, bir-biriylә
mübahisә edirlәr… elә bil biri o birinә deyir ki, biz onların nә
dediyini başa düşmürük… çünki gördüm, әl atıb qutudan balaca
64