Page 41 - tomas

Dünyanın hörümçək toru

– Of, Lidiya, Lidiya!.. – dedi vә başını yellәdi. – Ondan ötrü
lap başını itirib!..

…bir özün fikirlәş: lәyaqәtli, müstәqil qadın, öz şlyapa
dükanı… bütün mahalın da rәğbәtini qazanmışdı… gör özünü nә
günә qoydu... düzdü, mәnә elә gәlir, әvvәllәr hamı ona bir az
qarımış qız kimi baxırdı...

– Of, bu, lap müsibәtdi, – qarı deyirdi, – O, onu gözünü
açmağa belә qoymayıb. Qırsaqqız olub yapışıb yaxasına. Hәr
şey dә elә bax burdan başlayıb. Sәn ki, Allaha şükür, atanı
tanıyırsan… şorgözün biriydi. Sonrası da aydın mәsәlәdi dә…
Bir ilә atan başını lap itirdi… Lidiyanın boynuna uşaq düşәndә
atana dedi ki, onu bu günә o qoyub, buna görә dә onunla
evlәnmәlidi.

…indi neylәmәk olar?.. Atan özü dә deyirdi, boynuna alırdı
ki, heç vaxt Lidiyayla evlәnmәk istәmәyib… çünki sevmәyib
onu… uzun götür-qoydan sonra axır ki, qadını Vaşinqtona –
hәkimin yanına yollamağı qәrara alıb... bu barәdә Gilә dә yazıb…
O vaxtlar Gil sәnin xalan Meri ilә Vaşinqtonda yaşayırdı… bu,
hәlә o, atanın dalınca Cәnuba getmәzdәn әvvәl olmuşdu… Gil
orda – Vaşinqtonda rәngsaz işlәyirdi... qardaş kimiydilәr… atan
da bilirdi ki, ona arxayın olmaq olar… odu ki, Lidiyanı Gilin
yanına göndәrdi… o da getdi… vә orda nәlәr oldu, bunu bir mәn
bilirәm… Gil heç vaxt bu haqda danışmadı, açığı, mәn dә
soruşmadım, amma, güman ki, Lidiya vaxtından әvvәl boylu
olmuşdu… onlar Cәnuba ümumi vaqonda qayıdıblarmış… bәlәdçi
ştatın şәrq hissәsindә yerlәşәn hansı şәhәrdәsә qatarı saxlatdırıb
vә Lidiyanı stansiyaya düşürmәyә kömәk edib… o biri gün isә
Lidiya ayağa qalxaraq evlәrinә yollanıb...

…odu ki, adam haqqına deyәr; möhkәm qadın idi... kor-kor,
gör-gör.

***

…mәlum mәsәlәdi ki, işin üstü açıldı… camaat hәr şeydәn
xәbәr tutdu… atan da mәcbur oldu onu alsın… Allah bilir, onda
bütün şәhәr atana nifrәt elәdi… bir özün fikirlәş, cavan bir

41