Page 335 - tomas

Günəş və yağış

– Hә-ә… çox bahadı. – sonra siqaretә daha hörmәtlә baxmağa
başladı.

– Orleana niyә gedirsiniz?.. – qoca soruşdu. – Orada kimisә
tanıyırsınız?

– Yox, sadәcә şәhәri görmәk istәyirәm.
– Müsyö deyir, şәhәri görmәk istәyir, – qızı hiddәtlә söhbәtә
qarışdı. – Sәn qәti heç nә anlamırsan?
– Mәn onun dediyini başa düşmürәm, – qoca dedi. – O,
fransızca danışmır.
– Lap gözәl danışır, – qız incik tәrzdә dillәndi. – Mәn onu
çox yaxşı başa düşürәm. Sәn qanmazsan. Vәssalam.
Qoca siqareti sümürә-sümürә cavan oğlana dostcasına baxa-
baxa bir müddәt susdu.
– Amerika çox böyükdü, hә? – o, nәhayәt, әllәrini geniş açıb
soruşdu.
– Hә, çox böyükdü. Fransadan xeyli böyükdü.
– Necә? – kәndli yenә qayğılı, sәbirli halda soruşdu. – Başa
düşmәdim.
– O deyir, Amerika Fransadan xeyli böyükdü, – qız üzgün
sәslә qışqırdı. – Mәn onun dediklәrinin hamısını anlayıram.
Bir neçә dәqiqә naqolay sükut çökdü, kimsә ağzını açmadı.
Ata siqaretini çәkirdi, deyәsәn, üç dәfә danışmağa cәhd elәdi,
amma çaşqın halda susmağa davam elәyirdi. Yağış bayırda çöllәri
çәpәki şırnaqlarıyla suvarır, o tәrәfdә – günәşin olmasının güman
edildiyi yerdәsә ağ lәkә işıq saçır, elә bil üzә çıxmağa can atırdı.
Qoca bunu görüb gülümsündü, mәhrәmanә tәrzdә cavan oğlana
doğru әyilib iri, qaba barmaqlarını onun dizinә toxundurdu, sonra
günәşi göstәrib, uşaq öyrәdirmiş kimi, asta-asta, aydın sәslә
dillәndi:
– Le so-leil.
Cavan oğlan da onun ardınca hәmin sözü tәkrar elәdi:
– Le so-leil.
Qoca vә arvadı sevincdәn işıq saçır. – Hә, hә, yaxşıdı, çox
yaxşıdı, – deyә-deyә razılıqla başlarını tәrpәdirdilәr. Sonra qoca,
hәmişәki kimi, arvadından kömәk gözlәyә-gözlәyә әlavә elәdi:

335