Page 340 - tomas

as Vulf

– Mәnim planım var axı.
– Plan?!
– Hә dә. Planım var, üstündә dә bütün yer adları. Bura
gәlәndә onu mütlәq özümlә götürürәm.
Buna bax! Әlini cibinә salır. Sәn demә, yalan danışmırmış,
doğrudan da, planı varmış. Hәm dә çox böyükmüş: üstündә
bütün şәhәrlәr, rayonlar. Kanarsi, Şәrqi Nyu York, Fletbuş, Ben-
sonherst, Cәnubi Bruklin, Hündürlük, Bey-Ric, Qrinpoynt –
hamısı işarәlәnib. Bir sözlә, lәnәtә gәlmiş şәhәr, olduğu kimi,
onun planındadı.
– Burada haralardasa olmusan? – soruşuram.
– Bәs necә, – deyir, – demәk olar, hәr yerdә olmuşam. Elә
dünәn axşam Qırmızı Buruna baxdım.
– İlahi! Qırmızı Burun! Orada neylәyirdin?
– Elә-belә. Gәzirdim, baxırdım. İki dәfә içmәk üçün girdim,
qalan vaxtlarsa elә-belә gәzirdim.
– Elә-belә gәzirdin?
– Hә dә, baxırdım, nә yerdi, necә yerdi.
– Hara gedirdin ki?
– Әşi, dәqiq bilmirәm, necә adlanır, amma planda tapa
bilәrәm. Әvvәlcә çöllә gedirdim, orada bir ev dә yox idi, ancaq
uzaqdan işıqları yanan yüklü gәmilәr görüb, onlara tәrәf getdim.
– Düzdü, – deyirәm. – Bildim harada olmusan. Eri körfәzinin
qırağında.
– Hә, yәqin ki! – deyir. – Orada gәmilәrin iri kranları yük
boşaldırdılar. Bir dә quru tәrsanәlәrdә gәmilәr dayanmışdı, onlarda
da işıqlar yanırdı, mәn dә çöldәn keçib o gәmilәrin yanına get-
dim.
– Sonra neylәdin?
– Әşi, heç nә. Baxdım, sonra yenә çöldәn keçib geri qayıtdım.
Sonra da içmәk üçün iki dәfә yemәkxanaya girdim.
– Sәn orada olanda bir hadisә baş vermәdi? – soruşuram.
– Yox, әşi, – deyir. – Heç nә. Bir yerdә sәrxoşlar dava salmış-
dılar, dәrhal bayıra çıxardılar. Biri qayıtmaq istәyirdi, barmen
piştaxtanın altından beysbol ağacını götürәn kimi, o da çıxıb get-
di.
– İlahi! – deyirәm. – Qırmızı Burun!

340