Page 331 - tomas

Dünyanın hörümçək toru
İndi dә qırmızı işıq paslı evlәrin köhnә kәrpiclәrindә tutqunlaşır,
havada da sәslәr, anlaşılmaz musiqi eşidilir. Biz – adamlarla dolu
yer boşluğu arasındakı sәssiz atomlarsa soyuq zirzәmilәrimizdә
uzanmışıq. Bizimlә bağlı xatirәlәr dә silinib, adlarımız da
unudulub, axşamlar orada uzandığımız müddәtdә torpaqdan çıxan
filiz kimi gücümüz dә bizi tәrk elәyir… çaysa axır… tutqun vaxt
da qurd tәki içimizi didib-dağıdır, bilirik ki, mәhv olmuşuq,
amma qımıldana bilmirik… oradasa gәmilәr üzür… orada gәmilәr
var!.. Müqәddәs İsa! Hamımız zülmәtdә ölürük… elә bil yox
imişsәn… elә bil yox imişsәn…
Bu da tutqun zamanın anlarından biri, onun minlәrlә tutqun
sifәtlәrindәn biridi.

331