Page 333 - tomas

ab verdi, qoca da hәr şeyi anladığını qәt elәyib danışığına ara
vermirdi.

Fransa hökumәtinin öz kasıblarını bir neçә sent müqabilindә
tәchiz elәdiyi ucuz tünd tütün qutusu çıxarıb qәlyanını doldurmağa
hazırlaşdı. Cavan oğlan ona Amerika siqareti tәklif elәdi:

– Çәkәrsiniz?
– Әlbәttә, – qoca dillәndi.
O, qutudan yöndәmsiz halda siqaret götürdü, iri, qaba
barmaqlarının arasında tutdu, sonra cavan oğlanın yandırdığı
oda yaxınlaşdırıb, adәt elәmәdiyinә görә qәribә tәrzdә qullab
aldı. Sonra firmanın adını oxumaq üçün qutunu әlindә fırlada-
fırlada maraqla gözdәn keçirmәyә başladı. Bu sadә prosedurda
parıldayan vәhşi heyvan gözlәriylә onun hәr bir hәrәkәtini izlәyәn
arvadına sarı döndü, onunla tәlәsә-tәlәsә, hәyәcanla danışmağa
başladı.
– Hә, Amerika siqaretidi.
– Lәzzәtlidi?
– Әlbәttә, birinci növdü.
– Qoy baxım. Adı necәdi?
Hәr ikisi gözlәrini yazıya dikdi.
– Bu, necә oxunur? – kәndli soruşdu.
– “Laki strayk”, – cavan oğlan cavab verdi.
– Laki? – üzlәrdә şübhә göründü. – Bәs fransızca necә olar?
– Je ne sais pas.1
– Hara gedirsiniz? – kәndlinin iltihablı gözlәri doyumsuz
marağın әsiri olan cavana dikildi.
– Orleana.
– Necә? – qoca elә bil qayğılandı.
– Orlean.
– Anlamadım, – qoca dillәndi.
– Orlean! Orlean! – qız hiddәtlә qışqırdı. – Müsyö deyir ki,
Orleana gedir.
– Hә-ә! – qoca sәslәndi, sanki qәfildәn hәr şeyi başa düşdü. –
Orlean.

1Mәn bilmirәm (frans.)

333