Page 274 - tomas
P. 274
as Vulf

– Yox, әşi, – Ceyms әvvәlkindәn daha soyuq, daha sәrt halda
dillәndi. – Bu şirә mәnim deyil. Siz yenә nәyisә dolaşıq salırsınız!
Nә danışırsınız, nә vaxtsa bunu içdiyimi görmüsünüz? – soyuq
atәşlә yanan gözlәrini iki saniyә qadından ayırmadı, hiddәt onu
boğurdu. – Bura baxın, – qәfildәn sәsindә cırıltılı hiddәt notları
eşidildi, – lәnәt şeytana, bu nә demәkdi? Hanı mәnim sәhәr
yemәyim? Axı dediniz, yemәk hazırdı...

– Üzr istәyirәm, ser… – Podliza qalın yaş dodaqlarını güclә
tәrpәdә-tәrpәdә sözә başladı.

– Üzr istәyir, lәnәt şeytana! – Ceyms sәsini qaldırdı; salfet
döşәmәyә düşdü. – Üzr-zad paylamıram mәn, yemәk istәyirәm,
yemәk. Mәnim sәhәr yemәyim hanı?

– Hә, ser, – Podliza tәzәdәn әsәbiliklә qalın dodaqlarını
yaladı. – Amma hәkimin yazdığı pәhriz var!.. Ev sahibәsi mәnә
bu cür hazırlamağı tapşırdı, ser.

– Bilmәk istәyirәm ki, bu, kimin sәhәr yemәyidi? – Ceyms
sakitlәşmәk bilmirdi. – Mәnim, yoxsa sahibәnizin?

– Şübhәsiz ki, sizin, ser, – Podliza tәlәsik razılaşdı.
– Bәs onu kim yemәlidi? – Ceyms çaşqın halda israr elәyirdi. –
Mәn, yoxsa sahibәniz?
– Siz, ser! – Podliza cavab verdi. – Әlbәttә, siz!
– Onda onu bura verin görüm! – Ceyms bağırdı. – Tez! Mәnә
yemәk seçmәkdә kömәk lazım olsa, sizә deyәrәm.
– Hә, ser, hә, ser, – Podliza tam çaşqınlıq içindә pıçıldayırdı. –
Onda, bәlkә, istәyirsiniz…
– Bilirsiniz, nә istәyirәm, – Ceyms bağırırdı. – Mәn sәhәr
yemәyimi istәyirәm! Tez! Cәld!.. Hәmişәki kimi, adi sәhәr
yemәyimi! Son qırx ildә sәhәr yediyim şeylәri! Mәnә qәdәr
atamın sәhәr yediyi şeylәri! O şeylәri ki, onlarsız kişi iş gününü
başlaya bilmәz: әvvәllәr dә belә olub, indi dә belәdi, gәlәcәkdә
dә bu cür olacaq, – Ceyms qışqırırdı. – Mәhz belә olacaq: bir
boşqab yulaf yarması, dörd dilim qızardılıb yağ çәkilmiş çörәk,
mal әtiylә qayğanaq, tünd-qara qәhvә, әsl qәhvә! Mәni başa
düşdünüz?
– H-h-hә, ser – Podliza kәkәlәyә-kәkәlәyә mızıldandı. – G-g-gözәl
başa düşdüm, ser.

274
   269   270   271   272   273   274   275   276   277   278   279