Page 278 - tomas
P. 278
as Vulf
ardınca” (1907); “Qoy mәni sәnin sözün ağıllandırsın” (1908);
“İovanın tәsәlli verәnlәri”1 (1909); “Onun yoluyla gedәcәk
kәslәr” (1910); “Çünki onlar Allahı görәcәklәr” (1912); “İordan
vә Marna” (1915); “Armageddon vә Verden” (1917); “Xristianlıq
vә hәyatın tamlığı” (1921); “Günahkar yolu ilә” (1927); “Solomo-
nun nәğmәsi” (1927); “Müqәddәs ruhun izharı” (1928).”2
Ceyms bu qeydlәri fincandan qәhvә içmәk üçün әyilәndә
gördü. U.Ueynrayt Parsonsun adı nәzәrlәrini çәkib, gözünü
qamaşdırdı. Ceyms oxumağa başladı. O, tәkcә oxumur, ildırım
sürәtiylә abzası abzas arxasınca yeyirdi. Gözlәri qarşısında
hәqiqәtin aydın alovu bәrq vuranacan sütunlar boyu, oradakı
ayrı-ayrı fraqmentlәrin – yalnız lazım olanın! – üzәrindә var-
gücüylә şütüyürdü. Oxuyandan sonra hәrәkәtsiz halda, matı-
qutu qurumuş vәziyyәtdә düz bir dәqiqә oturdu. Nәhayәt, açıq
qәzeti ikiәlli qaldırdı, çoxmәnalı tәrzdә masanın üstünә şappıldatdı,
kürәyini iri stulunun söykәnәcәyinә dirәdi, görmәyәn baxışlarını
düz irәli – harasa uzaqlara, masanın geniş, cilalı әnginliyinin
bitdiyi yerә – zillәyib asta-asta, çox aydın şәkildә dillәndi.
– Ah, mәnә lәnәt olsun!
Elә bu mәqamda Podliza içәri girdi, bir boşqab qatı buğ
qalxan yulaf yarmasını gәtirib itaәtkarcasına ağasının qabağına
sürüşdürdü. Ceyms yarmaya qaymaq tökdü, gen-bol şәkәr tozu
qatıb hiddәtlә yemәyә girişdi. Üçüncü qaşıqdan sonra yenә
yavaşıdı, bir әliylә qәzeti qaldırdı, gözlәrini ora dikmәk istәdi,
amma sәbirsiz pıqqıltıyla kәnara atıb yarmayla dolu qaşığı ağzına
soxdu. Ancaq özünü saxlaya bilmәdi – lәnәtә gәlmiş qәzet onu
özünә doğru çәkir, ovsunlayırdı. Qәzeti götürdü, qәhvәdana elә
dik söykәdi ki, ifşaedici mәqalә buz kimi soyuq gözlәrinin
qarşısında düz vә dәqiq dursun. Sonra asta-asta, diqqәtlә, sözbәsöz,
vergülbәvergül, isti yarma qaşıqları arasındakı fasilәlәrdәsә
deyingәncәsinә pıqqıldaya-pıqqıldaya, anlaşılmaz tәrzdә mızıldaya-
mızıldaya şәrh elәmәyә başladı:
1İov. 16,2; 21,34. “Belә sözlәri çox eşitdim: hamınız tәsәlli verәnlәrsiniz.
…Mәnә boş şeylә necә tәskinlik verә bilәrsiniz axı? Cavablarınızda tәkcә
yalan qalır.”
2Matfey 5,6. “Qәlbi tәmiz olanlar kef çәkirlәr, çünki onlar Allahı görürlәr.”
278
ardınca” (1907); “Qoy mәni sәnin sözün ağıllandırsın” (1908);
“İovanın tәsәlli verәnlәri”1 (1909); “Onun yoluyla gedәcәk
kәslәr” (1910); “Çünki onlar Allahı görәcәklәr” (1912); “İordan
vә Marna” (1915); “Armageddon vә Verden” (1917); “Xristianlıq
vә hәyatın tamlığı” (1921); “Günahkar yolu ilә” (1927); “Solomo-
nun nәğmәsi” (1927); “Müqәddәs ruhun izharı” (1928).”2
Ceyms bu qeydlәri fincandan qәhvә içmәk üçün әyilәndә
gördü. U.Ueynrayt Parsonsun adı nәzәrlәrini çәkib, gözünü
qamaşdırdı. Ceyms oxumağa başladı. O, tәkcә oxumur, ildırım
sürәtiylә abzası abzas arxasınca yeyirdi. Gözlәri qarşısında
hәqiqәtin aydın alovu bәrq vuranacan sütunlar boyu, oradakı
ayrı-ayrı fraqmentlәrin – yalnız lazım olanın! – üzәrindә var-
gücüylә şütüyürdü. Oxuyandan sonra hәrәkәtsiz halda, matı-
qutu qurumuş vәziyyәtdә düz bir dәqiqә oturdu. Nәhayәt, açıq
qәzeti ikiәlli qaldırdı, çoxmәnalı tәrzdә masanın üstünә şappıldatdı,
kürәyini iri stulunun söykәnәcәyinә dirәdi, görmәyәn baxışlarını
düz irәli – harasa uzaqlara, masanın geniş, cilalı әnginliyinin
bitdiyi yerә – zillәyib asta-asta, çox aydın şәkildә dillәndi.
– Ah, mәnә lәnәt olsun!
Elә bu mәqamda Podliza içәri girdi, bir boşqab qatı buğ
qalxan yulaf yarmasını gәtirib itaәtkarcasına ağasının qabağına
sürüşdürdü. Ceyms yarmaya qaymaq tökdü, gen-bol şәkәr tozu
qatıb hiddәtlә yemәyә girişdi. Üçüncü qaşıqdan sonra yenә
yavaşıdı, bir әliylә qәzeti qaldırdı, gözlәrini ora dikmәk istәdi,
amma sәbirsiz pıqqıltıyla kәnara atıb yarmayla dolu qaşığı ağzına
soxdu. Ancaq özünü saxlaya bilmәdi – lәnәtә gәlmiş qәzet onu
özünә doğru çәkir, ovsunlayırdı. Qәzeti götürdü, qәhvәdana elә
dik söykәdi ki, ifşaedici mәqalә buz kimi soyuq gözlәrinin
qarşısında düz vә dәqiq dursun. Sonra asta-asta, diqqәtlә, sözbәsöz,
vergülbәvergül, isti yarma qaşıqları arasındakı fasilәlәrdәsә
deyingәncәsinә pıqqıldaya-pıqqıldaya, anlaşılmaz tәrzdә mızıldaya-
mızıldaya şәrh elәmәyә başladı:
1İov. 16,2; 21,34. “Belә sözlәri çox eşitdim: hamınız tәsәlli verәnlәrsiniz.
…Mәnә boş şeylә necә tәskinlik verә bilәrsiniz axı? Cavablarınızda tәkcә
yalan qalır.”
2Matfey 5,6. “Qәlbi tәmiz olanlar kef çәkirlәr, çünki onlar Allahı görürlәr.”
278
