Page 260 - tomas
P. 260
as Vulf
küçәdә, kontorda geyinmәk olar. Çarpayıda insanın qarnı, qıçları
üçün boş, hәm dә mümkün qәdәr geniş mәkan lazımdı.
O, bir hәmlәylә qalxıb oturdu, ayaqlarının ucunu çәkәlәklәrә
soxdu, durub otağa keçdi, bayıra baxa-baxa pәncәrәnin qabağında
dayandı. Bir anlığa başgicәllәnmәsi hiss elәdi, aydın şüuru
yüngülcә dumana büründü, dizlәri zәiflәdi, sәbirsizliklә silkinib
dәrindәn nәfәs aldı; ağır mәxmәr pәrdәlәri mümkün qәdәr araladı,
pәncәrәni taybatay açdı. Ürәyi ağır-ağır çırpındı, bәrk dodaqlarının
künclәrindәki incә, sәrt istehzanı ifadә elәyәn qırışlar dәrinlәşdi.
Yetmiş dörd! Tutaq ki, belәdi, nә olsun axı? Damarları görünәn
qoca әliylә ağır pәrdәdәn yapışıb bayıra baxa-baxa bir dәqiqәyәcәn
dayandı. Orada tanımadığı adamlar hәrәkәt elәyirdilәr. Ceymsin
malikanәsinә oxşayan iri, mәrmәr üzlük çәkilmiş malikanәdә
xidmәtçi qadın dizlәri üstә çöküb mәrmәr pillәlәri yuyurdu.
Pırtlaşıq yalmanlı at qoşulmuş sınıq-salxaq görkәmli furqon
gurultu sala-sala ötüb-keçdi. Bir az uzaqda, altı giriş o tәrәfdәki
Beşinci avenyunun sәhәr sükutuna şütüyüb keçәn taksinin fiti
soxuldu. O yandasa qocanın baxışları Mәrkәzi parkın yenicә
yaşıllaşmağa başlamış ağaclarına vә kollarına sataşdı. Burada –
Ceymsin küçәsindә dә, bayağı dәbdәbәli evlәrin qabağında da
tәzәcә göyәrmiş bәzi ağaclar vardı. Sәhәrin parlaq şәfәqlәri
bütün küçә boyu binaların fasadlarına çәpәki vururdu, böyüyәn
ağacların zәrif, hәyat dolu yaşıllığından quş cәh-cәhi qalxırdı.
“Gözәl sәhәrdi, – Ceyms fikirlәşdi. – Üstәlik, tәbiәtdәn, may
ayından, günәş şüalarından bu cür iyrәnc küçә üçün hәddәn artıq
gözәl rәng borc alıb.” Bu, Şәrq Yetmişincilәri rayonunda varlıların
– iddialı memarlığın yöndәmsiz qarışığının – tipik küçәsiydi.
Qәhvәyi rәngli qumdaşından tikilmiş malikanәlәrin açıq-aşkar
tutqunluğu, qatı eybәcәrliyi orada-burada adi fransız qәsrlәrinin
bayağı dәbdәbәsiylә qarışırdı. Mәhәllәnin ortasında, kәrpicdәn
tikilmiş, hisә verilmiş syomqa balığı rәngdә fasadın yanındasa
bu yaxınlarda ucaldılmış çoxmәnzilli, vitrinlәri yaşıl örtüklü
binanın yeni dәbli düz divarı görünürdü.
Ceyms elә hәmin tutqun tәbәssümlә dә geri çevrildi. Sәhәrin
sakitliyindә saatın sәkkizi vuran asta cingiltisi eşidildi, sonuncu
260
küçәdә, kontorda geyinmәk olar. Çarpayıda insanın qarnı, qıçları
üçün boş, hәm dә mümkün qәdәr geniş mәkan lazımdı.
O, bir hәmlәylә qalxıb oturdu, ayaqlarının ucunu çәkәlәklәrә
soxdu, durub otağa keçdi, bayıra baxa-baxa pәncәrәnin qabağında
dayandı. Bir anlığa başgicәllәnmәsi hiss elәdi, aydın şüuru
yüngülcә dumana büründü, dizlәri zәiflәdi, sәbirsizliklә silkinib
dәrindәn nәfәs aldı; ağır mәxmәr pәrdәlәri mümkün qәdәr araladı,
pәncәrәni taybatay açdı. Ürәyi ağır-ağır çırpındı, bәrk dodaqlarının
künclәrindәki incә, sәrt istehzanı ifadә elәyәn qırışlar dәrinlәşdi.
Yetmiş dörd! Tutaq ki, belәdi, nә olsun axı? Damarları görünәn
qoca әliylә ağır pәrdәdәn yapışıb bayıra baxa-baxa bir dәqiqәyәcәn
dayandı. Orada tanımadığı adamlar hәrәkәt elәyirdilәr. Ceymsin
malikanәsinә oxşayan iri, mәrmәr üzlük çәkilmiş malikanәdә
xidmәtçi qadın dizlәri üstә çöküb mәrmәr pillәlәri yuyurdu.
Pırtlaşıq yalmanlı at qoşulmuş sınıq-salxaq görkәmli furqon
gurultu sala-sala ötüb-keçdi. Bir az uzaqda, altı giriş o tәrәfdәki
Beşinci avenyunun sәhәr sükutuna şütüyüb keçәn taksinin fiti
soxuldu. O yandasa qocanın baxışları Mәrkәzi parkın yenicә
yaşıllaşmağa başlamış ağaclarına vә kollarına sataşdı. Burada –
Ceymsin küçәsindә dә, bayağı dәbdәbәli evlәrin qabağında da
tәzәcә göyәrmiş bәzi ağaclar vardı. Sәhәrin parlaq şәfәqlәri
bütün küçә boyu binaların fasadlarına çәpәki vururdu, böyüyәn
ağacların zәrif, hәyat dolu yaşıllığından quş cәh-cәhi qalxırdı.
“Gözәl sәhәrdi, – Ceyms fikirlәşdi. – Üstәlik, tәbiәtdәn, may
ayından, günәş şüalarından bu cür iyrәnc küçә üçün hәddәn artıq
gözәl rәng borc alıb.” Bu, Şәrq Yetmişincilәri rayonunda varlıların
– iddialı memarlığın yöndәmsiz qarışığının – tipik küçәsiydi.
Qәhvәyi rәngli qumdaşından tikilmiş malikanәlәrin açıq-aşkar
tutqunluğu, qatı eybәcәrliyi orada-burada adi fransız qәsrlәrinin
bayağı dәbdәbәsiylә qarışırdı. Mәhәllәnin ortasında, kәrpicdәn
tikilmiş, hisә verilmiş syomqa balığı rәngdә fasadın yanındasa
bu yaxınlarda ucaldılmış çoxmәnzilli, vitrinlәri yaşıl örtüklü
binanın yeni dәbli düz divarı görünürdü.
Ceyms elә hәmin tutqun tәbәssümlә dә geri çevrildi. Sәhәrin
sakitliyindә saatın sәkkizi vuran asta cingiltisi eşidildi, sonuncu
260
