Page 216 - tomas

as Vulf

az qalmışdı, havadan da azacıq alma çiçәyi vә yağış qoxusu
gәlirdi.

O, Virciniya vadisini yavaş-yavaş keçdi. Yağış da asta-asta
yağırdı, bir dәfә isә Günәşdәn, işıqdan uca Mavi dağ silsilәsini
sipәr kimi bürüyәn mavi örtük peyda oldu.

Bunun ardında ucsuz-bucaqsız vadidәn tәpәlәr dikәlmәyә,
әvvәllәr yaxşı qulluq edilmiş düzәnliklәrin әlamәtlәrisә mavi du-
manda yox olmağa başladı. Burada başqa hәyat, başqa dil –
çayların, tәpәlәrin, yarğanların, dәrәlәrin, dağ silsilәlәrinin, çay
qollarının, hәrәsi özünün bir parça torpağına yapışmış komaların
hәyatı vә dili vardı.

Qәfildәn Yucin anladı ki, öz hüdudlarının daxilinә, öz
rәnglәrinә, öz vaxtına qayıdıb; onu uşaqlığının havası bürüyürdü –
o, yenә evdәydi.

***

Vaxtı, öz dönüşünün faciә möhlәtini uzatmaqla bağlı anlaşılmaz,
mәhrәm arzusunun ardınca düşüb cәnub-qәrbә doğru çәtin yol
seçdi. Hәmin yol onu Virciniyadan Tennessiyә, sonra yenә
Noksvilldәki uca dağ silsilәsindәn keçirib cәnuba apardı. Oradan
Altamonta gedәn yol uzun, enişli-yoxuşludu. Demәk olar, dәrhal
Böyük Tutqun dağlara doğru yoxuş başlayır. Yol dolanır, sıldırım
qayaların dibindә coşub-daşan dağ çayının üstündә burulur, sonra
da elә hey yuxarı qalxır. May ayı bu dağ meşәlәrindә soyuq olur,
yay gec gәlir. Duman layları asta-asta dağların qoynunu bürüyür.
Burada şabalıd ağaclarının xәstәliyә tutulduğu görünür: tufanın
mәhv elәdiyi bu nәhәng saatdarlar dağ zirvәlәrinin keşiyindә du-
rurlar.

Yolsa indi son yalın üstünә çox dik qalxırdı. Nәhәng şabalıd
ağaclarının yarıçürümüş budaqları әtrafa uzanmışdı. Hündürdә
külәk tutan, bitkisiz yamaclarda qazıqların kobud çapıqları
görünürdü. O tәrәfdә mәhv olmuş, unudulmuş alәmin mavi rәngli
parçaları gözişlәmәz uzaqlara gedirdi. Qәfildәn dә yol işarәsi

216