Page 188 - tomas
P. 188
as Vulf
köklüyü babat dolanışığı olduğunu, acından ölmәdiyini göstәrirdi.
Köhnә, sürtülmüş boz paltosundakı, qәhvәyi rәngli şlyapasındakı,
süzülmüş qırmızı şәrfindәki nimdaşlığın, baxımsızlığın tayı-
bәrabәri yox idi: әn yaxşı geyim dizayneri dә o paltarı tәsvir
elәyә bilmәzdi.
Hәmin әşyalar üzәrindә milyonlarla adamın taleyi çәkilmişdi.
Onların sürtülmüş, sallaq, dartılı simasında milyonlarla yararsız
küçә adamının kasıb hәyatı üzә çıxırdı. O ifadә elә açıq-aşkar idi
ki, hәlә oturmuş ölümün sifәtinin meyit bozluğu aldığı, bәdәnininsә
elә bil büzüşdüyü, soğulduğu müddәtdә gözlәrimiz önündә
hәyatla son bağını qırır, paltarısa, әksinә, örtdüyü bәdәndәn daha
canlı görünmәyә başlayırdı.
Bu arada mәrhumun sifәti xәyalatla gerçәkliyin qorxunc
istehza doğura-doğura çulğaşdığı ölüm maskasına çevrildi, çünki
deyәsәn, ölmüş adamın simasında, bәdәnindә muzeyin mum
fiqurlarınkından artıq canlı bir şey qalmadı. Hәm dә o ancaq
özünün bacardığı qorxunc, qeyri-tәbii istehzayla gülür, gözlәrini
çevirir, hәyatı cırnadır.
Turniketlәr elә hey küt, yeknәsәq notuyla şaqqıldayır, adamların
axını beton divarlar arasında elә hey qaynaşırdı. Qatarlar xırçıltıyla,
gurultuyla platformaya şığıyır, sonra uzaqlaşırdılar. Arabir dә
camaatın basırığından kimsә gözlәrini oturmuş adama maraqla
dikib addımlarını yavaşıdır, geri qalırdı. Ölünün skamyasını artıq
tamaşaçıların geniş dairәsi әhatә elәmişdi, maraq onların getmә-
yinә imkan vermәsә dә, dirәnmir, qanlı qәzada olduğu kimi, lap
irәli soxulmağa cәhd elәmirdilәr.
Yox, onlar sadәcә bir addım da yaxınlaşmadan geniş yarımdairә
halında donub-qalmışdılar. Yalnız hәrdәnbir utancaq baxışlarla,
yaxud adәtәn, cavabsız qalan çәkingәn suallarla bir-birinә müraciәt
elәyirdilәr, çünki müraciәt olunan adam özünü itirmiş, çaşmış
halda soruşan adama baxır, “bilmirәm” mızıldayıb çiyinlәrini
çәkir, yanı-yanı qırağa çәkilir, ya da uzaqlaşıb gedirdi. Hәrdәnsә
artıq sayı artıb dörd olmuş, ölünün әtrafında intizarlı, әlacsız
vәziyyәtdә dayanmış polislәr qәfildәn tamaşaçıların dairәsinә
soxulub bir az dәlisov, bir az da gülmәli tәrzdә fәaliyyәtә başlayır,
sәbirsiz, әsәbi halda qışqıra-qışqıra onları qovur, itәlәyirdilәr:
188
köklüyü babat dolanışığı olduğunu, acından ölmәdiyini göstәrirdi.
Köhnә, sürtülmüş boz paltosundakı, qәhvәyi rәngli şlyapasındakı,
süzülmüş qırmızı şәrfindәki nimdaşlığın, baxımsızlığın tayı-
bәrabәri yox idi: әn yaxşı geyim dizayneri dә o paltarı tәsvir
elәyә bilmәzdi.
Hәmin әşyalar üzәrindә milyonlarla adamın taleyi çәkilmişdi.
Onların sürtülmüş, sallaq, dartılı simasında milyonlarla yararsız
küçә adamının kasıb hәyatı üzә çıxırdı. O ifadә elә açıq-aşkar idi
ki, hәlә oturmuş ölümün sifәtinin meyit bozluğu aldığı, bәdәnininsә
elә bil büzüşdüyü, soğulduğu müddәtdә gözlәrimiz önündә
hәyatla son bağını qırır, paltarısa, әksinә, örtdüyü bәdәndәn daha
canlı görünmәyә başlayırdı.
Bu arada mәrhumun sifәti xәyalatla gerçәkliyin qorxunc
istehza doğura-doğura çulğaşdığı ölüm maskasına çevrildi, çünki
deyәsәn, ölmüş adamın simasında, bәdәnindә muzeyin mum
fiqurlarınkından artıq canlı bir şey qalmadı. Hәm dә o ancaq
özünün bacardığı qorxunc, qeyri-tәbii istehzayla gülür, gözlәrini
çevirir, hәyatı cırnadır.
Turniketlәr elә hey küt, yeknәsәq notuyla şaqqıldayır, adamların
axını beton divarlar arasında elә hey qaynaşırdı. Qatarlar xırçıltıyla,
gurultuyla platformaya şığıyır, sonra uzaqlaşırdılar. Arabir dә
camaatın basırığından kimsә gözlәrini oturmuş adama maraqla
dikib addımlarını yavaşıdır, geri qalırdı. Ölünün skamyasını artıq
tamaşaçıların geniş dairәsi әhatә elәmişdi, maraq onların getmә-
yinә imkan vermәsә dә, dirәnmir, qanlı qәzada olduğu kimi, lap
irәli soxulmağa cәhd elәmirdilәr.
Yox, onlar sadәcә bir addım da yaxınlaşmadan geniş yarımdairә
halında donub-qalmışdılar. Yalnız hәrdәnbir utancaq baxışlarla,
yaxud adәtәn, cavabsız qalan çәkingәn suallarla bir-birinә müraciәt
elәyirdilәr, çünki müraciәt olunan adam özünü itirmiş, çaşmış
halda soruşan adama baxır, “bilmirәm” mızıldayıb çiyinlәrini
çәkir, yanı-yanı qırağa çәkilir, ya da uzaqlaşıb gedirdi. Hәrdәnsә
artıq sayı artıb dörd olmuş, ölünün әtrafında intizarlı, әlacsız
vәziyyәtdә dayanmış polislәr qәfildәn tamaşaçıların dairәsinә
soxulub bir az dәlisov, bir az da gülmәli tәrzdә fәaliyyәtә başlayır,
sәbirsiz, әsәbi halda qışqıra-qışqıra onları qovur, itәlәyirdilәr:
188
