Page 168 - tomas
P. 168
as Vulf

hәrәkәtә başladılar. Qәfildәn biri bağırdı, kiminsә paltosunun
yaxasından yapışaraq havaya qaldırıb, nәcis parçası kimi, camaatın
içinә tulladı. – Dağılın! Hә, dağılın! Dağılın görәk, tәrpәnin!

Polislәr italyanı sәkidәn qırağa çәkib irәli soxulan camaatdan
araladılar. Sonra sanitar maşını zәngini yanıqlı-yanıqlı, hәm dә
qorxunc halda cingildәdә-cingildәdә gәlib çıxdı, amma adam
artıq ölmüşdü. Meyiti götürdülәr. Polislәr sınmış arabacığın
әtrafını tamam boşaldanacan adamları inadkar küt heyvan kimi
qabaqlarına qatıb döyә-döyә, tәpiklәyә-tәpiklәyә qovdular.

Bu zaman iki polis nәfәri maşınların ardı-arası kәsilmәyәn
axınına yol açmaq üçün әtrafa sәpilmiş malları – qutuları, sınmış
fincanları, boşqabları, ucuz çәngәl-bıçaqları, qalaylı makaron
qazanlarını yığmağa, onları bir-birinin üstünә atmağa başladılar.
Makaronlar, beyin iliyi, kәllә tikәlәri qorxunc qanlı doğramaca
çevrilmişdi. Polislәrdәn biri ayaqqabısının küt burnunu, suyu
yoxlayırmış kimi, hәmin yığının içinә soxdu, qaba, qırmızı sifәtini
bürüşdürdü, geri dönüb dillәndi:

– İlahi!
Bu zaman uçuq-sökük dәrzi emalatxanasından uzunburun,
hәddәn artıq qaşqabaqlı, qıvrım, yağlı saçları ensiz, meymunsayaq
alnına tökülmüş kәdәrli, solğun görkәmli bir adam çıxdı:
hәyәcanlandığına görә fısıldayırdı. Hәmin adam addımlarını
qәribә tәrzdә geniş ata-ata tәlәm-tәlәsik sәkiyә qaçdı, suyu qanlı
horranın üstünә töküb, tәlәsik dә geri qayıtdı. Sonra başqa bir
dükandan әlindә taxta kәpәyi ilә dolu vedrә olan kişi çıxdı, kәpә-
yi üstünü tamam örtәnәcәn qırmızı gölmәçәnin üzәrinә sәpmәyә
başladı. Budur, artıq orada kiçik yük maşınının vә arabacığın
qırıqlarından, әllәrindә dәftәrçә tutmuş halda astadan mәslәhәtlәşәn
iki polis nәfәrindәn, küt-küt, heyranlıqla qan lәkәlәrinә baxan bir
neçә boş-bekardan, bir dә tinlәrdә yığışıb boğuq, hәyәcan dolu
sәslә danışan adamlardan başqa kimsә qalmadı:
“Hә dә! Özüm gördüm! Özüm gördüm!” – “Bәs mәn sәnә nә
deyirәm? Özüm onunla bu hadisәdәn iki dәqiqә qabaq danışmış-
dım!” – “Maşın vuranda onun beş addımlığındaydım!” – Adamlar

168
   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172   173