Page 93 - talesiz
P. 93
TALESİZ 93
Bu vaxt bizi növbәti otağa sәslәdilәr: hamam vaxtı
idi. Qapıda növbәti mәhbus mәnim qabağımca gedәn
Rozinin ovcuna bir parça qәhvәyi sabun qoyub, hәm
sözlә dedi, hәm dә barmağıyla göstәrdi ki, bu sabun üç
nәfәr üçündür. Yuyunma yerindә ayağımızın altında
sürüşkәn taxta döşәmә, başımızın üstündә çoxlu duşu
olan su boruları vardı. İçәridә pis qoxu verәn çılpaq
adamların әlindәn tәrpәnmәyә yer yox idi. Mәnә maraqlı
görsәndi ki, bizim hamımız, o cümlәdәn özüm dә kranı
bir müddәt sәmәrәsiz yerә axtarandan sonra su qәfildәn
özü fışqırıb axdı. Şırnaqlar gur deyildi, amma belә isti
havada su adama әcәb sәrin gәlirdi. Cimmәyә başla-
mazdan әvvәl, özümdәn asılı olmayaraq (vә yenә dәrman
dadı duysam da), sudan doyunca içdim. Hәr yandan şәn
sәslәr, şappıltılar eşidilirdi. Biz uşaqlarla bir-birimizin
daz başına baxıb zarafatlaşırdıq. Mәlum oldu ki, sabun
çox da köpüklәnmir, üstәlik, adamın dәrisini cızır. Buna
baxmayaraq, kürәyi, sinәsi tüklü olan bir adam – görünür,
bәrbәr onları saxlamaq qәrarı vermişdi – bu sabunla xeyli
yuyundu, özü dә hansısa ayini yerinә yetirirmiş kimi,
tәntәnәli tәrzdә. Kişidә nәyinsә çatışmadığını (әlbәttә ki,
başındakı tükdәn savayı) hiss etdim. Diqqәtlә baxanda
gördüm ki, üzünün başqa yerlәrindәn fәrqli olaraq,
dodağının qırağında vә çәnәsindә dәrisi ağappaqdır,
üstәlik, bir neçә yerdәn kәsilib. Vә onu tanıdım: bu,
kәrpic zavodundakı ravvin idi. Hә, demәli, o da işә
yazılmışdı. Saqqalsız mәnә çox da zabitәli görünmәdi:
zahirәn adicә adam tәsiri bağışlayırdı, olsa-olsa, yalnız
burnu bir az iri idi. Ayaqlarını sәylә sabunlamışdı ki,
qәflәtәn verilәn su qәflәtәn dә kәsildi. Ravvin tәәccüblә
yuxarı baxdı, sonra başını aşağı saldı. İndi bu baxışlar
qәrarın Uca Yaradandan gәldiyini qәbul edib, bunu başa
düşәn vә onun qarşısında başını dinmәzcә aşağı salan bir
insanın baxışlarıydı.
Bu vaxt bizi növbәti otağa sәslәdilәr: hamam vaxtı
idi. Qapıda növbәti mәhbus mәnim qabağımca gedәn
Rozinin ovcuna bir parça qәhvәyi sabun qoyub, hәm
sözlә dedi, hәm dә barmağıyla göstәrdi ki, bu sabun üç
nәfәr üçündür. Yuyunma yerindә ayağımızın altında
sürüşkәn taxta döşәmә, başımızın üstündә çoxlu duşu
olan su boruları vardı. İçәridә pis qoxu verәn çılpaq
adamların әlindәn tәrpәnmәyә yer yox idi. Mәnә maraqlı
görsәndi ki, bizim hamımız, o cümlәdәn özüm dә kranı
bir müddәt sәmәrәsiz yerә axtarandan sonra su qәfildәn
özü fışqırıb axdı. Şırnaqlar gur deyildi, amma belә isti
havada su adama әcәb sәrin gәlirdi. Cimmәyә başla-
mazdan әvvәl, özümdәn asılı olmayaraq (vә yenә dәrman
dadı duysam da), sudan doyunca içdim. Hәr yandan şәn
sәslәr, şappıltılar eşidilirdi. Biz uşaqlarla bir-birimizin
daz başına baxıb zarafatlaşırdıq. Mәlum oldu ki, sabun
çox da köpüklәnmir, üstәlik, adamın dәrisini cızır. Buna
baxmayaraq, kürәyi, sinәsi tüklü olan bir adam – görünür,
bәrbәr onları saxlamaq qәrarı vermişdi – bu sabunla xeyli
yuyundu, özü dә hansısa ayini yerinә yetirirmiş kimi,
tәntәnәli tәrzdә. Kişidә nәyinsә çatışmadığını (әlbәttә ki,
başındakı tükdәn savayı) hiss etdim. Diqqәtlә baxanda
gördüm ki, üzünün başqa yerlәrindәn fәrqli olaraq,
dodağının qırağında vә çәnәsindә dәrisi ağappaqdır,
üstәlik, bir neçә yerdәn kәsilib. Vә onu tanıdım: bu,
kәrpic zavodundakı ravvin idi. Hә, demәli, o da işә
yazılmışdı. Saqqalsız mәnә çox da zabitәli görünmәdi:
zahirәn adicә adam tәsiri bağışlayırdı, olsa-olsa, yalnız
burnu bir az iri idi. Ayaqlarını sәylә sabunlamışdı ki,
qәflәtәn verilәn su qәflәtәn dә kәsildi. Ravvin tәәccüblә
yuxarı baxdı, sonra başını aşağı saldı. İndi bu baxışlar
qәrarın Uca Yaradandan gәldiyini qәbul edib, bunu başa
düşәn vә onun qarşısında başını dinmәzcә aşağı salan bir
insanın baxışlarıydı.
