Page 88 - talesiz

İMRE KERTES

dunda olarkәn verdiyimiz qәrarın düzgünlüyünә bir daha
әmin oldum. Düzdür, bir şey mәni hәlә dә narahat edirdi,
amma buna nәyin sәbәb olduğunu da tezliklә öyrәndim:
tikintinin әtrafında heç bir hәrәkәt, hәr hansı hәyat
әlamәti gözә dәymirdi. Fikirlәşdim ki, görünür, belә dә
olmalıdır: burada yaşayan adamlar, yәqin, hazırda işdә-
dirlәr.

Hamama (biz onu sola burulandan sonra tikanlı
mәftil çәkilmiş daha bir darvazadan keçib, hansısa hәyәtә
girәndә gördük) çatanda başa düşdüm ki, bizi burada
gözlәyirmişlәr. Әvvәlcә döşәmәsi daşdan olan binaya
88 girdik, burada bizә qabaqcadan neylәyәcәyimizi başa
saldılar. İçәri adamla doluydu, hamısı da bizim vaqondan
olanlar idi. Belә anlaşılırdı ki, burada da fasilәsiz iş gedir,
çünki bir dәstәnin dalınca o birisi gәlirdi. Mәhbuslardan
biri bizә kömәk elәyirdi, fikir verdim ki, onun son dәrәcә
xoşagәlәn görkәmi var. Әyninә kip oturmuş köynәyi
zolaqlı olsa da, son dәbdә tikilmiş vә sәliqә ilә ütülәn-
mişdi. Heç başı da qırxıq deyildi; qara saçları sәliqә ilә
yana daranmışdı. O, bizi girişdәki divarla üzbәüzdә ayaq
üstә qarşıladı, yanındakı masanın arxasında isә alman
zabiti әylәşmişdi. Bәstәboy, xoş görünüşlü zabitin qarnı
çox yekәydi, az qala, boğazından başlayırdı; sallaq buxa-
ğının qırışları yaxalığını örtmüşdü, tüksüz, sarı sifәtinin
qırışlarından bәbәklәri güclә görünürdü. O, stansiyada
olduğumuz vaxt sanki bizim aramızda axtardıqları lili-
putu xatırladırdı. Amma başında cәlbedici furajkası,
masanın üzәrindә isә qәşәng portfel vardı. Portfelin
böyründәki hansısa ağ dәridәn hörülmüş, özü dә yüksәk
zövqlә hazırlanmış qırmanc isә, hәr şeydәn göründüyü
kimi, onun şәxsi әşyası idi. Mәn bütün bunları әvvәldәn
dә, dolu olan binaya tәzәcә girmiş adamların başlarının,
çiyinlәrinin arasından görürdüm. Hamamın önündә ayaq-