Page 81 - talesiz

TALESİZ 81

mәk imkanımız vardı. Stansiya sәliqәli görünürdü. Ayağı-
mızın altında bu yerlәr üçün adi olan çınqıl xırçıldayırdı,
әtrafda çәmәnlik göyәrirdi, çәmәnlikdә hansısa sarı
çiçәklәr gözә dәyirdi, o tәrәfdә isә üfüqә doğru gedәn as-
falt şose ağarırdı. Fikir verdim ki, asfalt şose arxa
tәrәfdәki geniş әrazidәn yuxarısı eyni şәkildә әyilmiş vә
aralarına metal mәftil çәkilmiş tirlәrlә ayrılır. Başa düş-
mәk çәtin deyildi: hәr şeydәn göründüyü kimi, oralarda
mәhbuslar yaşayır. Bunu görәndә ilk dәfә ağlımdan bir
fikir keçdi ki, maraqlıdır, görәsәn, onları nәyin üstündә
hәbs ediblәr.

Әtrafa göz gәzdirәndә düzәnliyin sonsuzluğundan
bir daha sarsıldım. Düzdür, әtrafdakı adamların çoxlu-
ğundan, üstәlik, gözqamaşdırıcı günәşin parıltısı ucba-
tından, çәtin ki, bu barәdә dәqiq tәәssürat almaq mümkün
idi. Kәndin hündür yerlәrindә inşa edilәn, haradasa ovçu
pusqularına oxşayan uzaqdakı tikililәri zorla seçirdim;
oralarda çıxıntılar, qüllәlәr, borular görsәnirdi. Uşaqlar
da, yanımdakı yaşlı adamlar da harasa yuxarı baxırdılar.
Mәn dә başımı yuxarı qaldırdım: buludsuz göy üzündә
ağ duman kimi hәrәkәtsiz, uzunsov, çox solğun görünәn
nәsә vardı. Әslindә, bu, dirijabl idi. Böyür-başımda
fәrziyyә yürüdәnlәrin qulağıma çatan sözlәri ona dәlalәt
edirdi ki, bu, hava hücumlarından xәbәrdarlıq üçündür;
o dәqiqә sübh çağı kәskin sәsini eşitdiyim hәyәcan
siqnalı yadıma düşdü. Düzdür, әtrafımızdakı alman
zabitlәrinin üzündә heç bir çaşqınlıq, qorxu, tәlaş
sezilmirdi. Yadımdadır ki, evdә olarkәn hәyәcan siqnalını
eşidәndә biz necә sığınacağa qaçardıq. İndi bu sakitliyi
müşahidә edәrkәn bizdә, adәtәn, almanlar barәsindә olan
hәmin o özünәmәxsus hörmәt vә rәğbәtin sirri mәnә
aydın oldu. Yalnız indi gördüm ki, yaxınlığımızdakı
hәrbçilәrin yaxalıqlarında ikiqat şimşәk tәsvir olunub vә
başa düşdüm ki, onlar, heç şübhәsiz, mәşhur “SS” hissә-