Page 73 - talesiz
P. 73
TALESİZ 73
Sonra müәyyәn qәdәr tәntәnәli görünәn, hәr halda,
bundan xali olmayan kiçik fasilә verib (bu yerdә onun
sәsinin intonasiyası yumşaldı vә hәr şeyi unutmağa,
bağışlamağa hazır olduğu hiss olundu), sözünә davam
elәdi: “Axı hәr necә olsa, siz dә macarsınız!” Cavabında
haradansa vaqonun dәrinliyindәn – bir qәdәr mübahisәyә
oxşar pıçıldaşmadan sonra – bu dәlilin әdalәtli olduğunu
etiraf edәn nazik kişi sәsi eşidildi (әslindә... hәr necә
olsa...) vә şәrt qoydu: “Yaxşı olardı ki, әvәzindә bir az su
verәsiniz”. Jandarm buna da hazır idi, hәrçәnd bunu
bildirmәyi unutmadı: “Qadağaya baxmayaraq”. Bununla
belә, razılığa gәlә bilmәdilәr, belә ki, nazik sәsin sahibi
әvvәlcә su almaq istәdi, jandarm isә – qiymәtli әşyanı.
İntәhası, heç biri güzәştә getmәk istәmәdi. Axırda jan-
darm әmәlli-başlı әsәbilәşib hövsәlәdәn çıxdı: “Murdar
cuhudlar, siz hәtta әn müqәddәs şeylәrdә dә mәnfәәt
güdürsünüz!” Ardınca da hәyәcan vә nifrәtdәn batmış
boğuq sәslә “arzu”sunu dilә gәtirdi: “Elә isә görüm sizi
susuzluqdan gәbәrәsiniz!”
Yeri gәlmişkәn, bu “arzu” qismәn doğrulurdu, hәr
halda, bizim vaqonda belә düşünürdülәr. Fakt odur ki,
ikinci günün yarısında biz hamımız, o cümlәdәn mәn
özüm dә arxadakı vaqondan qulağımıza çatan kәskin
nalәlәri eşitmәyә bilmirdik; deyim ki, bu, o qәdәr dә xoş
deyildi. Danışırdılar ki, orada xәstә qarı var vә deyәsәn,
susuzluqdan, yanğıdan havalanıb, ağlı başından çıxıb. Bu
izahat hәqiqәtә oxşayırdı. Yalnız bu vaxt mәn tәzәcә yola
düşәrkәn belә deyәnlәrin haqlı olduğunu anladım: “Nә
yaxşı ki, bizim vaqona nә uşaqlar, nә dә qocalar
düşmәyib, keşkә aramızda xәstәlәr dә olmasın”. Üçüncü
günün ilk yarısında, nәhayәt ki, qarının sәsi kәsildi.
Bizdә, yalan-doğru, belә danışırdılar ki, qarı canını
tapşırıb, çünki yazığa su vermәmişdilәr. Ancaq biz axı
Sonra müәyyәn qәdәr tәntәnәli görünәn, hәr halda,
bundan xali olmayan kiçik fasilә verib (bu yerdә onun
sәsinin intonasiyası yumşaldı vә hәr şeyi unutmağa,
bağışlamağa hazır olduğu hiss olundu), sözünә davam
elәdi: “Axı hәr necә olsa, siz dә macarsınız!” Cavabında
haradansa vaqonun dәrinliyindәn – bir qәdәr mübahisәyә
oxşar pıçıldaşmadan sonra – bu dәlilin әdalәtli olduğunu
etiraf edәn nazik kişi sәsi eşidildi (әslindә... hәr necә
olsa...) vә şәrt qoydu: “Yaxşı olardı ki, әvәzindә bir az su
verәsiniz”. Jandarm buna da hazır idi, hәrçәnd bunu
bildirmәyi unutmadı: “Qadağaya baxmayaraq”. Bununla
belә, razılığa gәlә bilmәdilәr, belә ki, nazik sәsin sahibi
әvvәlcә su almaq istәdi, jandarm isә – qiymәtli әşyanı.
İntәhası, heç biri güzәştә getmәk istәmәdi. Axırda jan-
darm әmәlli-başlı әsәbilәşib hövsәlәdәn çıxdı: “Murdar
cuhudlar, siz hәtta әn müqәddәs şeylәrdә dә mәnfәәt
güdürsünüz!” Ardınca da hәyәcan vә nifrәtdәn batmış
boğuq sәslә “arzu”sunu dilә gәtirdi: “Elә isә görüm sizi
susuzluqdan gәbәrәsiniz!”
Yeri gәlmişkәn, bu “arzu” qismәn doğrulurdu, hәr
halda, bizim vaqonda belә düşünürdülәr. Fakt odur ki,
ikinci günün yarısında biz hamımız, o cümlәdәn mәn
özüm dә arxadakı vaqondan qulağımıza çatan kәskin
nalәlәri eşitmәyә bilmirdik; deyim ki, bu, o qәdәr dә xoş
deyildi. Danışırdılar ki, orada xәstә qarı var vә deyәsәn,
susuzluqdan, yanğıdan havalanıb, ağlı başından çıxıb. Bu
izahat hәqiqәtә oxşayırdı. Yalnız bu vaxt mәn tәzәcә yola
düşәrkәn belә deyәnlәrin haqlı olduğunu anladım: “Nә
yaxşı ki, bizim vaqona nә uşaqlar, nә dә qocalar
düşmәyib, keşkә aramızda xәstәlәr dә olmasın”. Üçüncü
günün ilk yarısında, nәhayәt ki, qarının sәsi kәsildi.
Bizdә, yalan-doğru, belә danışırdılar ki, qarı canını
tapşırıb, çünki yazığa su vermәmişdilәr. Ancaq biz axı
