Page 20 - talesiz
P. 20
İMRE KERTES
kreslonun yanında dayanıb, onun şikayәtlәrini sәbirlә,
dözümlә, donuq vә tәmkinli sifәtlә dinlәyirdi. Әvvәlcә
atama acıyan nәnәm dә ağlayırdı, amma öz dәrdi üstün
gәldi vә tәdricәn ona atamı unutdurdu. Nәnәm giley-
lәnirdi ki, başı hәmişә ağrıyır, tәzyiqdәn qulaqlarında
uğultu var. Bunların hamısına çoxdan vәrdiş elәmiş
babam sussa da, әvәzindә nәnәmdәn bir addım aralı
durmurdu, elә axıracan da onun böyründә oturub-qaldı.
Bütün axşam әrzindә mәn ondan bir kәlmә dә söz eşit-
mәdim, amma hәr dәfә onların tәrәfinә baxanda onu
hәmin küncdә oturmuş görürdüm. Hava qaralana qәdәr
20 sarımtıl işıq yalnız onun daz başına, iri alnına düşürdü;
axşam düşdükcә donqar burnu, bәbәklәri vә üzünün aşağı
hissәsi qatı kölgәnin içindә itib-batırdı. Oturduğu
küncdәn otaqda baş verәn hәr şeyi xәlvәti müşahidә et-
diyini yalnız gözlәrinin ağ işartısı bildirirdi.
Elә düşünürdüm ki, daha başqa heç kәs olmayacaq,
amma bu vaxt ögey anamın әmisi qızı da әriylә gәldi.
Әrinin adı Vilidir; mәn ona Vili dayı deyirәm. Onun
ayaqlarında problem var; bir ayaqqabısının altlığı mütlәq
qalın olur, әvәzindә mәhz hәmin ayağa görә onu әmәk
düşәrgәsinә aparmırlar. Başı armud formasındadır –
yuxarısı enli, qabarıq vә dazdır; yanaqları isә buxağına
yaxınlaşdıqca daralır. Ailәdә onun fikrinә qulaq asırlar,
çünki şәxsi bukmeker kontorunu açana qәdәr jurnalist
işlәyib. Elә indi dә öz maraqlı mәlumatlarını bölüşmәk
istәyirdi – bunları “mәxfi mәnbәdәn” almışdı vә “tam
etibarlı” sayırdı. Kresloya әylәşib şikәst ayağını irәli
uzatdı, quru ovuclarını xışıltıyla bir-birinә sürtüb bildirdi
ki, “tezliklә bizim vәziyyәtimizdә әsaslı dönüş gözlәni-
lir”, belә ki, yәhudilәrә dair “almanlarla koalisiya
dövlәtlәri arasında neytral vasitәçiliklә” gedәn “mәxfi
kreslonun yanında dayanıb, onun şikayәtlәrini sәbirlә,
dözümlә, donuq vә tәmkinli sifәtlә dinlәyirdi. Әvvәlcә
atama acıyan nәnәm dә ağlayırdı, amma öz dәrdi üstün
gәldi vә tәdricәn ona atamı unutdurdu. Nәnәm giley-
lәnirdi ki, başı hәmişә ağrıyır, tәzyiqdәn qulaqlarında
uğultu var. Bunların hamısına çoxdan vәrdiş elәmiş
babam sussa da, әvәzindә nәnәmdәn bir addım aralı
durmurdu, elә axıracan da onun böyründә oturub-qaldı.
Bütün axşam әrzindә mәn ondan bir kәlmә dә söz eşit-
mәdim, amma hәr dәfә onların tәrәfinә baxanda onu
hәmin küncdә oturmuş görürdüm. Hava qaralana qәdәr
20 sarımtıl işıq yalnız onun daz başına, iri alnına düşürdü;
axşam düşdükcә donqar burnu, bәbәklәri vә üzünün aşağı
hissәsi qatı kölgәnin içindә itib-batırdı. Oturduğu
küncdәn otaqda baş verәn hәr şeyi xәlvәti müşahidә et-
diyini yalnız gözlәrinin ağ işartısı bildirirdi.
Elә düşünürdüm ki, daha başqa heç kәs olmayacaq,
amma bu vaxt ögey anamın әmisi qızı da әriylә gәldi.
Әrinin adı Vilidir; mәn ona Vili dayı deyirәm. Onun
ayaqlarında problem var; bir ayaqqabısının altlığı mütlәq
qalın olur, әvәzindә mәhz hәmin ayağa görә onu әmәk
düşәrgәsinә aparmırlar. Başı armud formasındadır –
yuxarısı enli, qabarıq vә dazdır; yanaqları isә buxağına
yaxınlaşdıqca daralır. Ailәdә onun fikrinә qulaq asırlar,
çünki şәxsi bukmeker kontorunu açana qәdәr jurnalist
işlәyib. Elә indi dә öz maraqlı mәlumatlarını bölüşmәk
istәyirdi – bunları “mәxfi mәnbәdәn” almışdı vә “tam
etibarlı” sayırdı. Kresloya әylәşib şikәst ayağını irәli
uzatdı, quru ovuclarını xışıltıyla bir-birinә sürtüb bildirdi
ki, “tezliklә bizim vәziyyәtimizdә әsaslı dönüş gözlәni-
lir”, belә ki, yәhudilәrә dair “almanlarla koalisiya
dövlәtlәri arasında neytral vasitәçiliklә” gedәn “mәxfi