Page 190 - talesiz
P. 190
İMRE KERTES
macar dilini bilmirdi, ümumiyyәtlә, mәni eşitmirdi. Üzü-
mü çevirdim, yenidәn bayaqkı düşüncәlәrimә dalmağa
hazırlaşırdım ki, birdәn sakit, amma aydın cavab eşitdim:
“Hә”. Bu sözü onun dediyinә heç bir şübhәm yoxdu, hәr-
çәnd nә gözlәrini açdı, nә dә yerindәn qımıldandı. Mәnsә
bu cavabdan axmaq kimi elә sevinmişdim ki, bir anlıq
ondan nә istәdiyimi belә unutdum. “Hardansız?” – deyә
soruşdum vә o, qısa, amma mәnә uzun görünәn pauzadan
sonra: “Budapeştdәn”, – dedi. “Bәs sizi nә vaxt?..” –
maraqlandım vә sәbrimi basıb cavab gözlәdim. Dedi:
“Noyabrda...” Nәhayәt, әsas mәsәlәni soruşdum: “Bәs
190 burda yemәk verirlәr?” Bir az keçәndәn sonra (görünür,
bunun da әsaslı sәbәbi vardı): “Yox...” – dedi. Yenә nәsә
soruşmaq istәyirdim ki, Pfleger yenidәn içәri girdi vә düz
qonşumun üstünә gәldi. Onu adyala bükdü vә kifayәt
qәdәr ağır olan bu adamı (mәn ona indi daha yaxşı fikir
verә bildim) çox yüngülcә çiyninә atıb qapıya tәrәf
yönәldi; ağzım açıla qalmışdı. Onun qarnından yapışqanı
qopmuş kağız sarğının bir parçası sallanırdı, sanki әlini
yellәyәrәk mәnimlә vidalaşırdı. O andaca bәrkdәn
taqqıltı sәsi gәldi, ardınca fışıltı qarışıq elektrik şıqqıltısı
eşidildi. Sonra bir sәs gәldi: “Friseure zum Bad, Friseure
zum Bad” – yәni: “Bәrbәrlәr hamama, bәrbәrlәr hama-
ma”. Sözlәr aydın tәlәffüz olunmurdu, amma bütövlükdә
qulağa xoş gәlәn, bir az hiylәgәr, mәn deyәrdim, hamar,
yumşaq, melodik sәsdi. O sәslәrdәn ki, eşidәndә sanki
danışanın baxışlarını hiss elәyirsәn. Amma ilk anda o,
mәni elә karıxdırdı ki, az qaldım çarpayıdan yıxılam.
Onu da gördüm ki, bu hadisә digәr xәstәlәri bir
qәdәr әvvәl mәnim palatada peyda olmağım qәdәr
hәyәcanlandırıb. Düşündüm ki, yәqin, belә elanlar burada
adi, әhәmiyyәtsiz şey sayılır. Qapının üstündә sağ
tәrәfdәki çox da böyük olmayan qәhvәyi qutunu çoxdan
macar dilini bilmirdi, ümumiyyәtlә, mәni eşitmirdi. Üzü-
mü çevirdim, yenidәn bayaqkı düşüncәlәrimә dalmağa
hazırlaşırdım ki, birdәn sakit, amma aydın cavab eşitdim:
“Hә”. Bu sözü onun dediyinә heç bir şübhәm yoxdu, hәr-
çәnd nә gözlәrini açdı, nә dә yerindәn qımıldandı. Mәnsә
bu cavabdan axmaq kimi elә sevinmişdim ki, bir anlıq
ondan nә istәdiyimi belә unutdum. “Hardansız?” – deyә
soruşdum vә o, qısa, amma mәnә uzun görünәn pauzadan
sonra: “Budapeştdәn”, – dedi. “Bәs sizi nә vaxt?..” –
maraqlandım vә sәbrimi basıb cavab gözlәdim. Dedi:
“Noyabrda...” Nәhayәt, әsas mәsәlәni soruşdum: “Bәs
190 burda yemәk verirlәr?” Bir az keçәndәn sonra (görünür,
bunun da әsaslı sәbәbi vardı): “Yox...” – dedi. Yenә nәsә
soruşmaq istәyirdim ki, Pfleger yenidәn içәri girdi vә düz
qonşumun üstünә gәldi. Onu adyala bükdü vә kifayәt
qәdәr ağır olan bu adamı (mәn ona indi daha yaxşı fikir
verә bildim) çox yüngülcә çiyninә atıb qapıya tәrәf
yönәldi; ağzım açıla qalmışdı. Onun qarnından yapışqanı
qopmuş kağız sarğının bir parçası sallanırdı, sanki әlini
yellәyәrәk mәnimlә vidalaşırdı. O andaca bәrkdәn
taqqıltı sәsi gәldi, ardınca fışıltı qarışıq elektrik şıqqıltısı
eşidildi. Sonra bir sәs gәldi: “Friseure zum Bad, Friseure
zum Bad” – yәni: “Bәrbәrlәr hamama, bәrbәrlәr hama-
ma”. Sözlәr aydın tәlәffüz olunmurdu, amma bütövlükdә
qulağa xoş gәlәn, bir az hiylәgәr, mәn deyәrdim, hamar,
yumşaq, melodik sәsdi. O sәslәrdәn ki, eşidәndә sanki
danışanın baxışlarını hiss elәyirsәn. Amma ilk anda o,
mәni elә karıxdırdı ki, az qaldım çarpayıdan yıxılam.
Onu da gördüm ki, bu hadisә digәr xәstәlәri bir
qәdәr әvvәl mәnim palatada peyda olmağım qәdәr
hәyәcanlandırıb. Düşündüm ki, yәqin, belә elanlar burada
adi, әhәmiyyәtsiz şey sayılır. Qapının üstündә sağ
tәrәfdәki çox da böyük olmayan qәhvәyi qutunu çoxdan