Page 170 - talesiz

070 İMRE KERTES

var! Hәkimdәn soruşun!” Sonra yenә bağırırdı: “Etiraz
edirәm!” Elә qışqırırdı ki, sanitarlar onu qucaqlarında
ora-bura (mәsәlәn, lap elә mәnim yanıma) daşımağı şәrәf
sayırdılar. Belәliklә, tәxminәn, yaşıdım olan bu oğlanla
qonşu oldum. Onun sarımtıl bәnizini, hәyәcanla baxan
iri gözlәrini sanki haradasa görmüşdüm. Düzdür, burada
hamının bәnizi sarıydı, hәyәcanla baxan gözlәr dә öz
yerindә. Oğlanın birinci sualı belә oldu: “İçmәyә bir
şeyin varmı?” Bu suala doğru cavab verdim, dedim ki,
içmәyә bir şey olsa, heç özüm dә etiraz elәmәrәm.
Ardınca ikinci sual gәldi: “Bәs siqaret?” Әlbәttә ki, yenә
onu sevindirәcәk bir cavab tapmadım. Dedi ki, әvәzindә
çörәyini verә bilәr, amma ona izah elәdim ki, artıq sözә
ehtiyac yoxdur, çünki mәsәlә bunda deyil, sadәcә olaraq,
yoxdursa, demәli, yoxdur. Bir müddәt susdu. Deyәsәn,
hәrarәti çox yüksәk idi. Şiddәtlә titrәyәn bәdәnindәn is-
tilik gәlirdi. Bundan az xeyir görmәsәm dә, mәni qane
elәmәyәn başqa şey vardı: gecә daim çapalayır, yara-
larımı nәzәrә almadan bir böyrü üstündәn o biri böyrü
üstünә çevrilirdi. Axırda narazılığımı bildirdim: “Ey, dos-
tum, bәsdir, bir az sakitlәş!” Sözümü eşitdi, daha çapa-
lamadı. Sәbәbini isә yalnız sәhәr anladım. Qәhvә
paylananda onu oyatmağa nә qәdәr çalışsam da, bir şey
çıxmadı. Bununla belә, qonşumun qabını tәlәsik sanitara
sarı uzatdım, onun üçün çörәk payı, axşam isә şorba
aldım. Sonrakı günlәr dә eynilә bu qaydada davam etdi.
Gözlәnilmәdәn o, özünü qәribә aparmağa başladı. Onda
sanitarlara müraciәt etmәyә mәcbur oldum: axı onu nә
vaxtacan öz yatağımda himayә edәcәkdim. Baş verә-
cәklәrdәn bir az narahat idim: nәzәrәçarpacaq dәrәcәdә
lәngiyirdilәr vә bu barәdә mәlumatlı olan şәxslәrin
(әslindә, elә özüm dә bu mәlumata güvәnirdim vә ümid
edirdim ki, tәrәzinin gözünü mәnim xeyrimә dәyişәcәk)