Page 136 - talesiz
P. 136
İMRE KERTES
başladı. Әllәrimә baxanda barmaqlarımı qanın içindә
gördüm. Gözәtçi bunu görüb soruşdu: “Was ist denn
los?”1 Gülә-gülә ovcumu göstәrdim. O tutuldu vә tüfәn-
gin qayışını çәkib donquldandı: “Arbeiten! Aber los!”2
Bu yerdә diqqәtim tamamilә tәbii olaraq başqa yerdә
cәmlәndi. Hәmin dәqiqәdәn başlayaraq bütün fikrim-
zikrim bir mәsәlә ilә mәşğul idi. Gözәtçinin başqa sәmtә
baxacağı anı gözlәyirdim ki, bir az nәfәs dәrim vә kürәyә
daha az çınqıl yığım. Deyim ki, zaman-zaman belә
bicliklәrә әl atır vә gördüyüm başqa işlәrdәn fәrqli olaraq,
bu mәsәlәlәrdә daha çox tәcrübә qazanırdım. “Axı bunun
136 kimә xeyri vardı?” – yadımdadır, bir dәfә Ekspert belә
bir sual verdi. Amma yox, burada işә mane olan bir şey,
böyük bir sәhv, qüsur vardı. Axı bir kәlmә söz, bir işartı,
tәsdiq işarәsi, nadir hallarda olsa belә, tәrifә bәnzәr adi
bir söz dә mәni hәr şeydәn çox hәvәslәndirirdi. Әslinә
qalsa, bizim düşәrgә sakinlәri ilә gözәtçinin şәxsәn bir-
birindәn inciyib-küsәcәk nәyi vardı ki? Üstәlik, şöhrәt
hissi burada, düşәrgәdә dә bizimlәdir. Bir dә, axı kim öz
içindә (qoy lap qәlbinin dәrinliklәrindә olsun)
mehribanlığa ehtiyac duymur ki? Qoy lap bircә damcı
olsun, amma olsun. Nәticәdә ağıllı, inandırıcı sözlә nә
desәn, әldә elәmәk mümkündür. Amma әn acı tәcrübәyә
söykәnәn bu düşüncәlәrin dә niyyәtimi sarsıdıb mәndәn
yaxşı dustaq elәmәyә gücü yetmәzdi. Hәtta qabağa
baxdıqda qatarın da hәdәfә doğru irәlilәdiyini görürsәn.
O hәdәf hәlә çox uzaq da olsa, gözlәrinin qarşısında
ağarır. Başlanğıcda, qızıl dövrümüzdә (sonralar biz Bandi
ilә o dövrü belә adlandırmışdıq) Seys düşәrgәsi qayda-
qanunlara ciddi nәzarәt olunması vә bu sahәdә bәzi
1 Was ist denn los? – Nə olub? (alm.)
2 Arbeiten! Aber los! – İşləyin! Başlayın! (alm.)
başladı. Әllәrimә baxanda barmaqlarımı qanın içindә
gördüm. Gözәtçi bunu görüb soruşdu: “Was ist denn
los?”1 Gülә-gülә ovcumu göstәrdim. O tutuldu vә tüfәn-
gin qayışını çәkib donquldandı: “Arbeiten! Aber los!”2
Bu yerdә diqqәtim tamamilә tәbii olaraq başqa yerdә
cәmlәndi. Hәmin dәqiqәdәn başlayaraq bütün fikrim-
zikrim bir mәsәlә ilә mәşğul idi. Gözәtçinin başqa sәmtә
baxacağı anı gözlәyirdim ki, bir az nәfәs dәrim vә kürәyә
daha az çınqıl yığım. Deyim ki, zaman-zaman belә
bicliklәrә әl atır vә gördüyüm başqa işlәrdәn fәrqli olaraq,
bu mәsәlәlәrdә daha çox tәcrübә qazanırdım. “Axı bunun
136 kimә xeyri vardı?” – yadımdadır, bir dәfә Ekspert belә
bir sual verdi. Amma yox, burada işә mane olan bir şey,
böyük bir sәhv, qüsur vardı. Axı bir kәlmә söz, bir işartı,
tәsdiq işarәsi, nadir hallarda olsa belә, tәrifә bәnzәr adi
bir söz dә mәni hәr şeydәn çox hәvәslәndirirdi. Әslinә
qalsa, bizim düşәrgә sakinlәri ilә gözәtçinin şәxsәn bir-
birindәn inciyib-küsәcәk nәyi vardı ki? Üstәlik, şöhrәt
hissi burada, düşәrgәdә dә bizimlәdir. Bir dә, axı kim öz
içindә (qoy lap qәlbinin dәrinliklәrindә olsun)
mehribanlığa ehtiyac duymur ki? Qoy lap bircә damcı
olsun, amma olsun. Nәticәdә ağıllı, inandırıcı sözlә nә
desәn, әldә elәmәk mümkündür. Amma әn acı tәcrübәyә
söykәnәn bu düşüncәlәrin dә niyyәtimi sarsıdıb mәndәn
yaxşı dustaq elәmәyә gücü yetmәzdi. Hәtta qabağa
baxdıqda qatarın da hәdәfә doğru irәlilәdiyini görürsәn.
O hәdәf hәlә çox uzaq da olsa, gözlәrinin qarşısında
ağarır. Başlanğıcda, qızıl dövrümüzdә (sonralar biz Bandi
ilә o dövrü belә adlandırmışdıq) Seys düşәrgәsi qayda-
qanunlara ciddi nәzarәt olunması vә bu sahәdә bәzi
1 Was ist denn los? – Nə olub? (alm.)
2 Arbeiten! Aber los! – İşləyin! Başlayın! (alm.)
