Page 13 - talesiz
P. 13
TALESİZ 13
çantasını açanda qorxdum ki, yenә yaylığını çıxaracaq,
amma o yalnız açar topasını ora qoydu. Onlar qabaqda
tәlәsik gedirdilәr, mәn dә onların ardınca düşmüşdüm.
Әvvәl elә bildim evә gedirik, amma mәlum oldu ki, bәzi
şey-şüy almaq lazımdır. Ögey anam әmәk düşәrgәsindә
atama lazım ola bilәcәk әşyaların uzun siyahısını
tutmuşdu. Onların bir hissәsini hәlә dünәn yığıb hazırla-
mışdı, qalanlarını isә dükandan almaq lazım idi. Küçә ilә
gedәrkәn hәr üçümüzün sarı ulduzuna görә özümü bir az
kefsiz hiss edirdim. Tәk olsaydım, bu, mәni yalnız
әylәndirәrdi, amma onlarla bir yerdә olduğuma görә
gözümü yerdәn qaldıra bilmirdim. Niyәsini izah etmәk
çәtindir. Amma birazdan fikrim dağıldı. Dükanlarda
çoxlu adam vardı – bizim mal çuvalı üçün gәldiyimiz
dükandan başqa; burada biz, ümumiyyәtlә, tәk idik.
İçәrinin havasına tәzә müşәmbәnin qatı qoxusu
çökmüşdü. Dükandar qoca kişiydi; dolu vә kürәn bir
adamdı, ağzını açanda qoyma üst dişlәri parıldayırdı.
Gonbul arvadı bizә çox mehriban yanaşırdı. Bir yığın
şey-şüyü dәrhal gәtirib piştaxtanın üstünә tökdülәr. Fikir
verdim ki, dükan sahibi arvadına “qadası” deyә müraciәt
edir, özü dә qadını tez-tez ora-bura buyurur, gah onu, gah
bunu tapıb gәtirmәk üçün göndәrir. Bu dükanı әvvәllәr
dә tanıyırdım, evimizin yaxınlığında idi, amma içinә
girmәmişdim. İdman malları dükanına oxşasa da, burada
hәr cür xırdavat satılır; son vaxtlar hәtta şәxsi istehsal
olan sarı ulduz, sarı parça kimi qıt mәhsullar da. (Bizim
ulduzlarımız barәdә ögey anam vaxtında tәdbir
görmüşdü.) Әgәr mәn düz başa düşmüşdümsә, onlar kar-
ton formanın üstünә parçanı tarım çәkmәyi fikirlәş-
mişdilәr: belәdә, әlbәttә ki, qәşәng alınırdı, altı şüanın
altısı da düz görsәnir, evlәrdә düzәldilәnlәr kimi ora-bura
әyilmirdi. Onu da gördüm ki, bu mәhsuldan dükan
sahiblәrinin öz yaxalarında da asılıb. Belә düşünmәk
çantasını açanda qorxdum ki, yenә yaylığını çıxaracaq,
amma o yalnız açar topasını ora qoydu. Onlar qabaqda
tәlәsik gedirdilәr, mәn dә onların ardınca düşmüşdüm.
Әvvәl elә bildim evә gedirik, amma mәlum oldu ki, bәzi
şey-şüy almaq lazımdır. Ögey anam әmәk düşәrgәsindә
atama lazım ola bilәcәk әşyaların uzun siyahısını
tutmuşdu. Onların bir hissәsini hәlә dünәn yığıb hazırla-
mışdı, qalanlarını isә dükandan almaq lazım idi. Küçә ilә
gedәrkәn hәr üçümüzün sarı ulduzuna görә özümü bir az
kefsiz hiss edirdim. Tәk olsaydım, bu, mәni yalnız
әylәndirәrdi, amma onlarla bir yerdә olduğuma görә
gözümü yerdәn qaldıra bilmirdim. Niyәsini izah etmәk
çәtindir. Amma birazdan fikrim dağıldı. Dükanlarda
çoxlu adam vardı – bizim mal çuvalı üçün gәldiyimiz
dükandan başqa; burada biz, ümumiyyәtlә, tәk idik.
İçәrinin havasına tәzә müşәmbәnin qatı qoxusu
çökmüşdü. Dükandar qoca kişiydi; dolu vә kürәn bir
adamdı, ağzını açanda qoyma üst dişlәri parıldayırdı.
Gonbul arvadı bizә çox mehriban yanaşırdı. Bir yığın
şey-şüyü dәrhal gәtirib piştaxtanın üstünә tökdülәr. Fikir
verdim ki, dükan sahibi arvadına “qadası” deyә müraciәt
edir, özü dә qadını tez-tez ora-bura buyurur, gah onu, gah
bunu tapıb gәtirmәk üçün göndәrir. Bu dükanı әvvәllәr
dә tanıyırdım, evimizin yaxınlığında idi, amma içinә
girmәmişdim. İdman malları dükanına oxşasa da, burada
hәr cür xırdavat satılır; son vaxtlar hәtta şәxsi istehsal
olan sarı ulduz, sarı parça kimi qıt mәhsullar da. (Bizim
ulduzlarımız barәdә ögey anam vaxtında tәdbir
görmüşdü.) Әgәr mәn düz başa düşmüşdümsә, onlar kar-
ton formanın üstünә parçanı tarım çәkmәyi fikirlәş-
mişdilәr: belәdә, әlbәttә ki, qәşәng alınırdı, altı şüanın
altısı da düz görsәnir, evlәrdә düzәldilәnlәr kimi ora-bura
әyilmirdi. Onu da gördüm ki, bu mәhsuldan dükan
sahiblәrinin öz yaxalarında da asılıb. Belә düşünmәk