Page 129 - talesiz
P. 129
ESİZ
bәlkә dә, hörmәtәlayiq, amma bütün hallarda hәddәn 129
artıq tәlәsik, düşünülmәmiş qәrardır.
Әn әsası, ruhdan düşmәmәkdir. Axı hәmişә nәsә ola
bilәr. Çünki çıxış yolu hәmişә var vә indiyәcәn hәlә elә
olmayıb ki, bir yol tapılmasın. Bunu mәnә Bandi Sitrom
öyrәtmişdi. Onun özünә isә bu hikmәti hәlә әmәk
düşәrgәlәrindә öyrәtmişdilәr. İstәnilәn şәraitdә ilk vә әn
vacib mәsәlә yuyunmaqdı. Paralel sıralı novçaların
üstündә dәliklәri olan borular vardı, hamısı da açıq yerdә,
düşәrgәnin şoseyә çıxan hissәsindә yerlәşirdi.
Günorta yemәyini ağıllı bölüşdürmәk dә hәyati
әhәmiyyәtli mәsәlәdir. Qәnaәt bizimçün nә qәdәr ağır vә
çәtin olsa da, çörәk payımız sәhәr qәhvәsinә çatmalı idi,
bir tikәsi isә (fikrin hәmin tikәni qoyduğun cibindә olsa
da; bütün iradәni ortaya qoymağına rәğmәn, әlin öz-
özünә cibinә uzansa da) nahar fasilәsinә qәdәr qalmalı
idi. “Yemәyә heç bir şey yoxdur” kimi mәşәqqәtli düşün-
cәlәrdәn ancaq vә ancaq belә xilas olmaq mümkün idi.
Bizә verdiklәri әsgi-üsgü (mәn indiyә qәdәr dә onları
burun dәsmalı hesab elәyirdim), әslindә, ayaq sarığından
başqa bir şey deyildi. Axşam yoxlamasında vә marşda әn
tәhlükәsiz yer cәrgәnin tәn ortasıdır, horra paylananda ön
sıralarda deyil, lap sonda yer almağa çalışmalısan (çünki
yemәkpaylayanın axırda çömçәni qazanın dibinә, yemә-
yin әn qatı yerinә salacağını әvvәlcәdәn bilmәk lazımdı)
vә yaxud qaşığın qulpunu bir tәrәfindәn bıçaq kimi
yastılayıb yonmaq mümkündü – mәhkumun hәyat vә
mәişәti üçün inanılmaz dәrәcәdә faydalı olan bütün bu
bicliklәri mәn Bandi Sitromdan görüb-götürdüm vә bu
şeylәrdәn әn azı onun özü qәdәr istifadә etmәyә çalışır-
dım.
Әvvәllәr kimsә desәydi, inanmazdım, hәrçәnd
danılmaz faktdır ki, nizam-intizam qaydalarından, müәy-
bәlkә dә, hörmәtәlayiq, amma bütün hallarda hәddәn 129
artıq tәlәsik, düşünülmәmiş qәrardır.
Әn әsası, ruhdan düşmәmәkdir. Axı hәmişә nәsә ola
bilәr. Çünki çıxış yolu hәmişә var vә indiyәcәn hәlә elә
olmayıb ki, bir yol tapılmasın. Bunu mәnә Bandi Sitrom
öyrәtmişdi. Onun özünә isә bu hikmәti hәlә әmәk
düşәrgәlәrindә öyrәtmişdilәr. İstәnilәn şәraitdә ilk vә әn
vacib mәsәlә yuyunmaqdı. Paralel sıralı novçaların
üstündә dәliklәri olan borular vardı, hamısı da açıq yerdә,
düşәrgәnin şoseyә çıxan hissәsindә yerlәşirdi.
Günorta yemәyini ağıllı bölüşdürmәk dә hәyati
әhәmiyyәtli mәsәlәdir. Qәnaәt bizimçün nә qәdәr ağır vә
çәtin olsa da, çörәk payımız sәhәr qәhvәsinә çatmalı idi,
bir tikәsi isә (fikrin hәmin tikәni qoyduğun cibindә olsa
da; bütün iradәni ortaya qoymağına rәğmәn, әlin öz-
özünә cibinә uzansa da) nahar fasilәsinә qәdәr qalmalı
idi. “Yemәyә heç bir şey yoxdur” kimi mәşәqqәtli düşün-
cәlәrdәn ancaq vә ancaq belә xilas olmaq mümkün idi.
Bizә verdiklәri әsgi-üsgü (mәn indiyә qәdәr dә onları
burun dәsmalı hesab elәyirdim), әslindә, ayaq sarığından
başqa bir şey deyildi. Axşam yoxlamasında vә marşda әn
tәhlükәsiz yer cәrgәnin tәn ortasıdır, horra paylananda ön
sıralarda deyil, lap sonda yer almağa çalışmalısan (çünki
yemәkpaylayanın axırda çömçәni qazanın dibinә, yemә-
yin әn qatı yerinә salacağını әvvәlcәdәn bilmәk lazımdı)
vә yaxud qaşığın qulpunu bir tәrәfindәn bıçaq kimi
yastılayıb yonmaq mümkündü – mәhkumun hәyat vә
mәişәti üçün inanılmaz dәrәcәdә faydalı olan bütün bu
bicliklәri mәn Bandi Sitromdan görüb-götürdüm vә bu
şeylәrdәn әn azı onun özü qәdәr istifadә etmәyә çalışır-
dım.
Әvvәllәr kimsә desәydi, inanmazdım, hәrçәnd
danılmaz faktdır ki, nizam-intizam qaydalarından, müәy-