Page 127 - talesiz

ESİZ

әlli adamın olduğu beşinci bloka aid olduğumu öyrәnmiş 127
oldum. Daha bir neçә cәhddәn sonra rәislә kömәkçilәri
bu qәnaәtә gәldilәr ki, hәr şeyi anlamışıq.

Yenidәn mәşәqqәtli, üzücü bikarçılıq dәqiqәlәri
başlandı. Bu müddәtdә bir şeyә fikir verdim ki,
çadırımızın sağ tәrәfindәki boş sahәdә qum tәpәciklәri
uzanıb gedir. Onların üstünә uzun şüvül bәrkidilmişdi,
arxasında isә dәrin arx olduğu anlaşılırdı. Oranın nә
olduğunu Bandi Sitromdan soruşanda o tәrәfә nәzәr salıb
dәrhal da “Latrina” dedi. Sözün mәnasını anlamadığımı
hiss elәyib istehza ilә başını buladı: “Sәn, deyәsәn,
ananın tumanının altından çıxmamısan hәlә”. Hәr halda,
bundan sonra anlamadığım şeylәri qısa vә aydın şәkildә
mәnә Bandi Sitrom başa salırdı. Hәtta bir şey dә әlavә
elәdi (onun dediyi kimi çatdırmağa çalışacağam):
“Qısası, oranı ağzınacan nәcislә doldurandan sonra azad
olacağıq”. Güldüm, onunsa sifәti ciddilәşdi. Düşünmәk
olardı ki, mәqsәdi olmasa da, bu, dilә gәtirә bilmәdiyi
başlıca niyyәti idi. Amma bu barәdә fikrini axıra qәdәr
demәyә imkan tapmadı. Qәfildәn qapı tәrәfdә üç alman
zabiti peyda oldu. Zabitәli, intizamlı zabitlәr çox da
sürәtli olmayan, amma inamlı addımlarla (ev adamı kimi)
bizә yaxınlaşdılar. Elә hәmin an bizim blok rәisi sәsinә
mәşq vaxtı bircә dәfә dә eşitmәdiyim ciyiltili çalar qatıb
qışqırdı: “Achtung!”, “Mützen... ab!” – vә hamımız
papağı başımızdan çıxartdıq.

6
Yalnız Seysdә anladım ki, mәhbәsdә dә iş günlәri
var. Üstәlik, buradakı iş günlәri adi, hәtta tamamilә
maraqsız olurmuş. Mәn, deyәsәn, bir dәfә (vaxtını da
bilirdim: Osvensimә gedәndә, qatarda) buna bәnzәr
vәziyyәtә düşmüşdüm... Hәr şey zamana bağlıdır, bәs za-