Page 125 - talesiz
P. 125
ESİZ
saldı. Qara paltarlı adam haqqında isә bircә kәlmә dedi: 125
“Qaraçıdır”. Bir az fikirlәşәndәn sonra әlavә elәdi:
“Adam geydir, mәlum mәsәlәdir”. Onun nә demәk
istәdiyini tam olaraq anlaya bilmәdim vә “gey”in nә
olduğu ilә maraqlandım. Xısın-xısın gülüb izah elәdi:
“Yәni mavidir. Homoseksualdır”. Bu daha sadә izah idi
vә mәn deyilәnlәrin nә demәk olduğunu tәsәvvür
elәmәyә çalışdım. Sonra qonşum әlini irәli uzatdı: “O ki
qaldı mәnә – adım Bandi Sitromdu”. Mәn dә öz adımı
dedim.
Sonralar ondan öyrәndim ki, buraya әmәk düşәr-
gәsindәn gәlib. Müharibә başlayar-başlamaz onu hәrbi
xidmәtә çağırıblar. O vaxt iyirmi bir yaşı yenicә tamam
olubmuş vә hәr cәhәtdәn – hәm yaşına, hәm milliyyәtinә,
hәm dә sağlamlığına görә hәrbi mükәllәfiyyәti yerinә
yetirmәyә uyğun gәlirmiş. O vaxtdan bәri – düz dörd ildir
evlәrindә olmamışdı. Ukraynada әrazilәrin minadan
tәmizlәnmәsi ilә mәşğul olmuşdu. “Bәs dişlәrinә nә
olub?” – soruşdum. “Qırıblar”, – qısaca cavab verdi. İndi
tәәccüblәnmәk növbәsi mәndә idi: “Necә yәni?” Cava-
bında yalnız: “Uzun söhbәtdir”, – deyib tәfәrrüata var-
maq istәmәdi, qısaca onu dedi ki, guya “vzvod komandiri
ilә cırmaqlaşıb” vә tәkcә dişlәrini deyil, burnunu da
qırıblar. Vәssalam, әlavә bir şey öyrәnә bilmәdim. Mina-
ları necә zәrәrsizlәşdirmәsi barәdә dә çox danışmazdı,
deyirdi ki, bir bel lazımdır, bir parça sim, bir dә, әlbәttә
ki, bәxtin gәtirmәlidir. Bundan başqa heç nә izah
elәmirdi. Uzun sözün qısası, ön mövqedә macar әsgәr-
lәrini almanlar әvәz edәndә “cәrimә taqımında” cәmi bir
neçә adam qalmışdı. Onlar almanların gәlişinә sevin-
mişdilәr, çünki әsgәrlәrә yüngül iş vә yaxşı münasibәt
vәd olunmuşdu. Sonra isә hamısını qatara oturdub
Osvensimә yola salmışdılar. Ondan çox şey soruşmaq
saldı. Qara paltarlı adam haqqında isә bircә kәlmә dedi: 125
“Qaraçıdır”. Bir az fikirlәşәndәn sonra әlavә elәdi:
“Adam geydir, mәlum mәsәlәdir”. Onun nә demәk
istәdiyini tam olaraq anlaya bilmәdim vә “gey”in nә
olduğu ilә maraqlandım. Xısın-xısın gülüb izah elәdi:
“Yәni mavidir. Homoseksualdır”. Bu daha sadә izah idi
vә mәn deyilәnlәrin nә demәk olduğunu tәsәvvür
elәmәyә çalışdım. Sonra qonşum әlini irәli uzatdı: “O ki
qaldı mәnә – adım Bandi Sitromdu”. Mәn dә öz adımı
dedim.
Sonralar ondan öyrәndim ki, buraya әmәk düşәr-
gәsindәn gәlib. Müharibә başlayar-başlamaz onu hәrbi
xidmәtә çağırıblar. O vaxt iyirmi bir yaşı yenicә tamam
olubmuş vә hәr cәhәtdәn – hәm yaşına, hәm milliyyәtinә,
hәm dә sağlamlığına görә hәrbi mükәllәfiyyәti yerinә
yetirmәyә uyğun gәlirmiş. O vaxtdan bәri – düz dörd ildir
evlәrindә olmamışdı. Ukraynada әrazilәrin minadan
tәmizlәnmәsi ilә mәşğul olmuşdu. “Bәs dişlәrinә nә
olub?” – soruşdum. “Qırıblar”, – qısaca cavab verdi. İndi
tәәccüblәnmәk növbәsi mәndә idi: “Necә yәni?” Cava-
bında yalnız: “Uzun söhbәtdir”, – deyib tәfәrrüata var-
maq istәmәdi, qısaca onu dedi ki, guya “vzvod komandiri
ilә cırmaqlaşıb” vә tәkcә dişlәrini deyil, burnunu da
qırıblar. Vәssalam, әlavә bir şey öyrәnә bilmәdim. Mina-
ları necә zәrәrsizlәşdirmәsi barәdә dә çox danışmazdı,
deyirdi ki, bir bel lazımdır, bir parça sim, bir dә, әlbәttә
ki, bәxtin gәtirmәlidir. Bundan başqa heç nә izah
elәmirdi. Uzun sözün qısası, ön mövqedә macar әsgәr-
lәrini almanlar әvәz edәndә “cәrimә taqımında” cәmi bir
neçә adam qalmışdı. Onlar almanların gәlişinә sevin-
mişdilәr, çünki әsgәrlәrә yüngül iş vә yaxşı münasibәt
vәd olunmuşdu. Sonra isә hamısını qatara oturdub
Osvensimә yola salmışdılar. Ondan çox şey soruşmaq