Page 96 - Stiven Kinq
P. 96
ven Kinq
– Gәtirәrәm, – Sara dedi, – ağladığıma görә bağışla. Görü-
şümüz heç dә şәn keçmәdi, hә?
– Eybi yoxdur, – Conni gülümsәyәrәk dedi, – sәn kokain iy-
lәmәyin daşını atmaq istәyirsәn, elә deyilmi? Bax ha, burnun
qopub düşә bilәr.
Sara qımışdı.
– Elә hәmin Connisәn, – o dedi. Sonra qәfildәn әyilib onun
dodaqlarından öpdü, – of, Conni, tezliklә sağal. Yastığın yüngül
olsun.
Conni fikirli halda, artıq dikәlmiş Saraya baxırdı.
– Conni, sözlü adama oxşayırsan.
– Sәn onu itirmәmisәn, – Conni dedi, – yox, sәn onu itir-
mәmisәn.
– Nәyi itirmәmişәm? – Sara narahatlıqla qaşlarını çatdı.
– Nişan üzüyünü. Sәn onu o vaxt Monrealda itirmәmisәn.
Conni әlini alnına aparıb sağ qaşını ovuşdurdu. Conninin
әlinin kölgәsinә baxan Sara mövhumi bir qorxuyla onun sifәtinin
bir tәrәfinin işıqlı, digәr tәrәfinin isә tutqun olduğunu gördü. Bu,
Saraya Şükran günündә Conninin onu qorxutduğu maskasını
xatırlatdı. Uoltla o bal ayını Monrealda keçirmişdilәr, amma
Conni bunu haradan bilirdi? Bәlkә, Herbert danışıb? Yәqin,
elәdir ki var. Amma axı üzüyünü hotel otağında itirdiyini yalnız
Uoltla onun özü bilirdi. Bunu başqa heç kәs bilmirdi, çünki evә
dönmәzdәn qabaq Uolt ona başqa üzük almışdı. O, kimәsә, hәtta
öz anasına belә bu barәdә danışmağa utanırdı.
– Necә?...
Conni sifәtini daha da qırışdırdı, sonra isә gülümsündü. O,
әlini alnından çәkib, dizinin üstünә qoyduğu o biri әlini tutdu.
– Üzük sәnin barmağının ölçüsündә deyildi – o dedi – sәn
şey-şüylәrini yığışdırırdın, yadındadırmı, Sara? O, mağazaya, nә
isә almaga getdi, sәn isә әşyalarını yığışdırırdın. O... bilmirәm...
nә almağa getdi. Bilmirәm, bu, ölü zonadadır.
– Ölü zonada? O, suvenir mağazasına gedib bir torba mәnasız
xırda-para şeylәr aldı. Havayla doldurulan balışlar vә bu kimi
şeylәr. Amma, Conni, axı mәnim üzüyü itirdiyimi haradan bildin?
– Sәn şeylәrini yığışdırırdın. Üzük sәnin barmağının ölçüsündә
deyildi, o, çox böyük idi. Evә qayıdandan sonra sәn onu kiçiltmәk
96
– Gәtirәrәm, – Sara dedi, – ağladığıma görә bağışla. Görü-
şümüz heç dә şәn keçmәdi, hә?
– Eybi yoxdur, – Conni gülümsәyәrәk dedi, – sәn kokain iy-
lәmәyin daşını atmaq istәyirsәn, elә deyilmi? Bax ha, burnun
qopub düşә bilәr.
Sara qımışdı.
– Elә hәmin Connisәn, – o dedi. Sonra qәfildәn әyilib onun
dodaqlarından öpdü, – of, Conni, tezliklә sağal. Yastığın yüngül
olsun.
Conni fikirli halda, artıq dikәlmiş Saraya baxırdı.
– Conni, sözlü adama oxşayırsan.
– Sәn onu itirmәmisәn, – Conni dedi, – yox, sәn onu itir-
mәmisәn.
– Nәyi itirmәmişәm? – Sara narahatlıqla qaşlarını çatdı.
– Nişan üzüyünü. Sәn onu o vaxt Monrealda itirmәmisәn.
Conni әlini alnına aparıb sağ qaşını ovuşdurdu. Conninin
әlinin kölgәsinә baxan Sara mövhumi bir qorxuyla onun sifәtinin
bir tәrәfinin işıqlı, digәr tәrәfinin isә tutqun olduğunu gördü. Bu,
Saraya Şükran günündә Conninin onu qorxutduğu maskasını
xatırlatdı. Uoltla o bal ayını Monrealda keçirmişdilәr, amma
Conni bunu haradan bilirdi? Bәlkә, Herbert danışıb? Yәqin,
elәdir ki var. Amma axı üzüyünü hotel otağında itirdiyini yalnız
Uoltla onun özü bilirdi. Bunu başqa heç kәs bilmirdi, çünki evә
dönmәzdәn qabaq Uolt ona başqa üzük almışdı. O, kimәsә, hәtta
öz anasına belә bu barәdә danışmağa utanırdı.
– Necә?...
Conni sifәtini daha da qırışdırdı, sonra isә gülümsündü. O,
әlini alnından çәkib, dizinin üstünә qoyduğu o biri әlini tutdu.
– Üzük sәnin barmağının ölçüsündә deyildi – o dedi – sәn
şey-şüylәrini yığışdırırdın, yadındadırmı, Sara? O, mağazaya, nә
isә almaga getdi, sәn isә әşyalarını yığışdırırdın. O... bilmirәm...
nә almağa getdi. Bilmirәm, bu, ölü zonadadır.
– Ölü zonada? O, suvenir mağazasına gedib bir torba mәnasız
xırda-para şeylәr aldı. Havayla doldurulan balışlar vә bu kimi
şeylәr. Amma, Conni, axı mәnim üzüyü itirdiyimi haradan bildin?
– Sәn şeylәrini yığışdırırdın. Üzük sәnin barmağının ölçüsündә
deyildi, o, çox böyük idi. Evә qayıdandan sonra sәn onu kiçiltmәk
96
