Page 100 - Stiven Kinq
P. 100
ven Kinq
eşitdi. Beyninin içi zoqquldayırdı. Orada, bürkülü çardaqda hәr
şey tozun içindәydi. Conninin öpüşü necә dә şirindi. Necә şirindi!
Fikirlәşmәdәn (vә bununla dәrrakәsinin üstün gәlmәsini
әngәllәyәrәk), әlini uzadıb suyu buraxdı. Su gurultuyla axmağa
başladı. Bәlkә dә, gözlәrini yumduğundan, suyun sәsi ona daha
gurultulu gәlirdi. Gözlәrini açanda üzüyün yox olduğunu gördü.
O, bir dәfә itmişdi, indi isә yenidәn itirdi.
Qәfildәn ayaqlarında bir zәiflik hiss etdi vә vannanın
kәnarında oturub, әllәriylә üzünü örtdü. Alışıb-yanan üzünü. O,
bir daha Conninin yanına getmәyәcәk. Heç getmәmәliydi dә.
Ovqatı tәlx olmuşdu. Uolt öz böyük tәrәfdaşını evә çağırıb, bu
münasibәtlә bir şüşә “Mondavi” alıb vә ailә büdcәsinә ciddi
ziyan vuraraq qovurma hazırlayıb – bax, bu barәdә fikirlәşmәk
lazımdır. O, çarpayıda uyuyan Denni vә Uoltu necә sevmәsi
barәdә düşünmәlidir. O, bu axmaq dünyada özünün seçimi vә bu
seçimlә yaşamaq mәcburiyyәti haqqında fikirlәşmәlidir. Bir daha
әyri, cazibәdar gülüşlü Conni haqqında düşünmәyәcәk.
Axşamkı şam yemәyi çox gözәl keçdi.
Bәnizi soluxmuş Conni fikri dağınıq halda, xәstәxananın
qәrb tәrәfindәki vestibülün qapısında görünәn kimi reportyorlar
yerlәrindәn qopub ona doğru yüyürdülәr. O, әyninә yaxasıaçıq
ağ köynәk vә gen cins şalvar geymişdi. Boynunda qabarıq
çapıqlar – cәrrahiyyә әmәliyyatının izlәri görünürdü. Fotoaparatların
parıltılı atәşfәşanlığı onu gözlәrini qıymağa mәcbur edirdi.
Müxbirlәr sualı sual dalınca yağdırmağa başladılar.
– Dayanın! Dayanın! – Veyzak qışqırdı, – o, hәlә tam
sağalmayıb! Əgәr burada qayda yaratsanız, o, qısa bәyanat
verәcәk vә bir neçә sualınızı cavablandıracaq. Çәkilin, nәfәs
almaq mümkün deyil!
İki televiziya projektorunun işığı vestibülü güclü işığa qәrq
elәdi. Hәkimlәr vә tibb bacıları qapının önündә toplaşmışdılar.
Conni “drummon işığı deyilәn budurmu?” – deyә fikirlәşәrәk,
qorxub geri çәkildi. Ona elә gәlirdi ki, bütün bunlar yuxuda baş
verir.
– Siz kimsiniz? – reportyorlardan biri Veyzakın üstünә
çımxırdı.
– Mәn Samuel Veyzakam, bu cavan oğlanın hәkimi.
100
eşitdi. Beyninin içi zoqquldayırdı. Orada, bürkülü çardaqda hәr
şey tozun içindәydi. Conninin öpüşü necә dә şirindi. Necә şirindi!
Fikirlәşmәdәn (vә bununla dәrrakәsinin üstün gәlmәsini
әngәllәyәrәk), әlini uzadıb suyu buraxdı. Su gurultuyla axmağa
başladı. Bәlkә dә, gözlәrini yumduğundan, suyun sәsi ona daha
gurultulu gәlirdi. Gözlәrini açanda üzüyün yox olduğunu gördü.
O, bir dәfә itmişdi, indi isә yenidәn itirdi.
Qәfildәn ayaqlarında bir zәiflik hiss etdi vә vannanın
kәnarında oturub, әllәriylә üzünü örtdü. Alışıb-yanan üzünü. O,
bir daha Conninin yanına getmәyәcәk. Heç getmәmәliydi dә.
Ovqatı tәlx olmuşdu. Uolt öz böyük tәrәfdaşını evә çağırıb, bu
münasibәtlә bir şüşә “Mondavi” alıb vә ailә büdcәsinә ciddi
ziyan vuraraq qovurma hazırlayıb – bax, bu barәdә fikirlәşmәk
lazımdır. O, çarpayıda uyuyan Denni vә Uoltu necә sevmәsi
barәdә düşünmәlidir. O, bu axmaq dünyada özünün seçimi vә bu
seçimlә yaşamaq mәcburiyyәti haqqında fikirlәşmәlidir. Bir daha
әyri, cazibәdar gülüşlü Conni haqqında düşünmәyәcәk.
Axşamkı şam yemәyi çox gözәl keçdi.
Bәnizi soluxmuş Conni fikri dağınıq halda, xәstәxananın
qәrb tәrәfindәki vestibülün qapısında görünәn kimi reportyorlar
yerlәrindәn qopub ona doğru yüyürdülәr. O, әyninә yaxasıaçıq
ağ köynәk vә gen cins şalvar geymişdi. Boynunda qabarıq
çapıqlar – cәrrahiyyә әmәliyyatının izlәri görünürdü. Fotoaparatların
parıltılı atәşfәşanlığı onu gözlәrini qıymağa mәcbur edirdi.
Müxbirlәr sualı sual dalınca yağdırmağa başladılar.
– Dayanın! Dayanın! – Veyzak qışqırdı, – o, hәlә tam
sağalmayıb! Əgәr burada qayda yaratsanız, o, qısa bәyanat
verәcәk vә bir neçә sualınızı cavablandıracaq. Çәkilin, nәfәs
almaq mümkün deyil!
İki televiziya projektorunun işığı vestibülü güclü işığa qәrq
elәdi. Hәkimlәr vә tibb bacıları qapının önündә toplaşmışdılar.
Conni “drummon işığı deyilәn budurmu?” – deyә fikirlәşәrәk,
qorxub geri çәkildi. Ona elә gәlirdi ki, bütün bunlar yuxuda baş
verir.
– Siz kimsiniz? – reportyorlardan biri Veyzakın üstünә
çımxırdı.
– Mәn Samuel Veyzakam, bu cavan oğlanın hәkimi.
100
