Page 81 - Stiven Kinq
P. 81
Ölü zona
tökülmüş vә gözünün ağı pırtlayıb çıxmış atlar, onların yanında
çevrilmiş ağır silahlar... vә bütün bunların hamısı hәrәkәtdәdir.
Veyzak da hәrәkәtlidir, o, üzәngiyә qalxıb vә 1939-cu ilin leysan
yağışları altında qılıncını qovzayır. Onun arxasınca palçığa bata-
bata әsgәrlәr gәlir, faşist “Pәlәng”inin lülәsi onu axtarır, tapır
vә ona tuşlanır, atәş açılır, qәfildәn onun bәdәni yox olur, qılınc
yerә düşür. Yol isә Varşavaya aparır. Faşist canavarı Avropada
dolaşmağa yollanır.)
– Gәlin bu işi qurtaraq, – Braun boğuq vә hәyәcanlı sәslә
dedi, – siz çox yorğun görünürsünüz, Conni.
Sәslәr uzaqdan, zaman koridorundan gәlirdi.
– O, transdadır, – Veyzak dedi.
İstiydi. O, qan-tәr içindәydi...
(Şәhәr od tutub yanır, minlәrlә qaçqın insan, nәrildәyәn yük
maşını әyri-üyrü hәrәkәtlәrlә daş döşәnmiş küçәylә irәlilәyir,
maşının kuzovunda dәmir şlemli alman әsgәrlәri sıx oturublar,
onlar әl elәyirlәr, amma cavan qadın gülümsәmir, o qaçır, qaçmaq
lazımdır, onun uşağı tәhlükәsiz yerә göndәrilib, budur, maşın
sәkiyә çıxır, qadını vuraraq ombasını sındırır, saat mağazasının
vitrinini vurub kәnara atır vә bu an bütün saatlar zәng vurmağa
başlayır, onlar dayanmadan cingildәyir, çünki bu vaxta qurulub).
– Saat altıda, – Conni xırıltılı sәslә dedi. Onun gözlәri az
qala çevrilmişdi – içinin qabarmış ağı görünürdü. Min doqquz
yüz otuz doqquzuncu ilin iki sentyabrı. Hәr tәrәfdәn quşların sәsi
eşidilir.
– Aman Tanrım, bu nә demәkdir? – Veyzak pıçıldadı. Tibb
bacısı daldalı gedib ensefaloqrafa dәydi, qorxudan bәnizi ağarmışdı.
Ölümün nәfәsini hiss elәyәn hәr kәs qorxur. O isә hәmişә
buradadır, bu...
(Xәstәxanadadır. Hәr tәrәf efir qoxuyur, bu ölüm yuvasında
әzab-әziyyәtdәn qışqırırlar, Polşa vermaxtın ildırımsürәtli zәrbә-
lәrinә davam gәtirmir, sınmış omba sümüyü, yanaşı çarpayıda
uzanmış kişi su istәyir, istәyir, istәyir... Qadın xatırlayır: “Oğlan
xilas edilib”. Hansı oğlan? O, bunu bilmir. Hansı oğlandan
söhbәt gedir? Onun adı nәdir? O, yalnız bir şeyi xatırlayır.
Yalnız bir şeyi...)
– Oğlan xilas oldu, – Conni boğuq sәslә dedi, – belә, belә...
– Bu işi bitirmәk lazımdır, – Braun tәkrar etdi.
81
tökülmüş vә gözünün ağı pırtlayıb çıxmış atlar, onların yanında
çevrilmiş ağır silahlar... vә bütün bunların hamısı hәrәkәtdәdir.
Veyzak da hәrәkәtlidir, o, üzәngiyә qalxıb vә 1939-cu ilin leysan
yağışları altında qılıncını qovzayır. Onun arxasınca palçığa bata-
bata әsgәrlәr gәlir, faşist “Pәlәng”inin lülәsi onu axtarır, tapır
vә ona tuşlanır, atәş açılır, qәfildәn onun bәdәni yox olur, qılınc
yerә düşür. Yol isә Varşavaya aparır. Faşist canavarı Avropada
dolaşmağa yollanır.)
– Gәlin bu işi qurtaraq, – Braun boğuq vә hәyәcanlı sәslә
dedi, – siz çox yorğun görünürsünüz, Conni.
Sәslәr uzaqdan, zaman koridorundan gәlirdi.
– O, transdadır, – Veyzak dedi.
İstiydi. O, qan-tәr içindәydi...
(Şәhәr od tutub yanır, minlәrlә qaçqın insan, nәrildәyәn yük
maşını әyri-üyrü hәrәkәtlәrlә daş döşәnmiş küçәylә irәlilәyir,
maşının kuzovunda dәmir şlemli alman әsgәrlәri sıx oturublar,
onlar әl elәyirlәr, amma cavan qadın gülümsәmir, o qaçır, qaçmaq
lazımdır, onun uşağı tәhlükәsiz yerә göndәrilib, budur, maşın
sәkiyә çıxır, qadını vuraraq ombasını sındırır, saat mağazasının
vitrinini vurub kәnara atır vә bu an bütün saatlar zәng vurmağa
başlayır, onlar dayanmadan cingildәyir, çünki bu vaxta qurulub).
– Saat altıda, – Conni xırıltılı sәslә dedi. Onun gözlәri az
qala çevrilmişdi – içinin qabarmış ağı görünürdü. Min doqquz
yüz otuz doqquzuncu ilin iki sentyabrı. Hәr tәrәfdәn quşların sәsi
eşidilir.
– Aman Tanrım, bu nә demәkdir? – Veyzak pıçıldadı. Tibb
bacısı daldalı gedib ensefaloqrafa dәydi, qorxudan bәnizi ağarmışdı.
Ölümün nәfәsini hiss elәyәn hәr kәs qorxur. O isә hәmişә
buradadır, bu...
(Xәstәxanadadır. Hәr tәrәf efir qoxuyur, bu ölüm yuvasında
әzab-әziyyәtdәn qışqırırlar, Polşa vermaxtın ildırımsürәtli zәrbә-
lәrinә davam gәtirmir, sınmış omba sümüyü, yanaşı çarpayıda
uzanmış kişi su istәyir, istәyir, istәyir... Qadın xatırlayır: “Oğlan
xilas edilib”. Hansı oğlan? O, bunu bilmir. Hansı oğlandan
söhbәt gedir? Onun adı nәdir? O, yalnız bir şeyi xatırlayır.
Yalnız bir şeyi...)
– Oğlan xilas oldu, – Conni boğuq sәslә dedi, – belә, belә...
– Bu işi bitirmәk lazımdır, – Braun tәkrar etdi.
81
