Page 50 - Stiven Kinq
P. 50
ven Kinq
***
– Qabaq oturacaqda әylәşmәk olar? – Conni taksi sürücüsün-
dәn soruşdu.
– Olar. Amma dizinizi sayğaca toxundurmayın. Sayğac sına
bilәr.
Dizini sayğacın altına yerlәşdirib qapını örtmәk üçün Conni
xeyli sәy göstәrmәli oldu. Qarın buraxmış, ortayaşlı, başını
dibindәn qırxdırmış taksi sürücüsü sayğacı işә saldı vә maşın
Fleqq-stritlә hәrәkәtә başladı.
– Hara gedirik?
– Klivs-Millsә, – Conni dedi, – әsas küçәyә. Mәn göstәrәrәm.
– Sizdәn bir qәdәr artıq pul almalı olacağam, – sürücü dedi, –
mәni düz başa düşün, taksilәr oradan boş qayıdırlar.
Conni qeyri-iradi әliylә cibindәki pul bükümünü yoxladı.
O, haçansa әlindә bu qәdәr pulu tutub-tutmadığını xatırlamağa
çalışdı. Bu, yalnız bir dәfә olmuşdu. Min iki yüz dollara köhnә
“Şevrole” alanda. Sövq-tәbii bankda ona nağd pul vermәlәrini
istәdi – bu qәdәr pulu öz gözlәriylә görmәk istәyirdi. Mәlum
oldu ki, elә bir şey deyil. Amma әvәzindә, Conni on iki yüz
dollarlıq әsginası maşın alverçisinin ovcuna sayanda, onun üzünün
ifadәsini görәydin! Buna baxmağa dәyәrdi. Doğrudur, cibindәki
pullar bu gün onu heç sevindirmirdi, әksinә, haradasa onu narahat
elәyirdi. O, anasının sözlәrini xatırlayırdı: havayı pullar bәdbәxtlik
gәtirir.
– Yaxşı, qoy bir yarım dәfә çox olsun, – o, sürücüyә dedi.
– Danışdıq, – sürücünün dili açıldı, – mәni Riversayda ça-
ğırmışdılar, ona görә tez gәldim, amma orada heç kәs yox idi.
– Doğrudan? – Conni etinasız soruşdu. Sürәtlә qaranlıq ev-
lәrin yanından ötüb-keçirdilәr. O, beş yüz dollar udmuşdu!
Hәyatında ilk dәfәydi ki, başına belә bir iş gәlirdi. Xәyali yanan
rezin qoxusu onu rahat buraxmırdı... Sanki lap uşaqlığında başına
gәlmiş bir hadisәni yenidәn yaşayır... gözlәnilәn bәdbәxtlik hissi
onun uğurunun sevincini zәhәrlәyirdi.
– Sәrxoş yaramazlar әvvәlcә zәng edirlәr, sonra isә fikirlәrini
dәyişirlәr, – sürücü dedi, – yaramaz keflilәrdәn zәhlәm gedir.
50
***
– Qabaq oturacaqda әylәşmәk olar? – Conni taksi sürücüsün-
dәn soruşdu.
– Olar. Amma dizinizi sayğaca toxundurmayın. Sayğac sına
bilәr.
Dizini sayğacın altına yerlәşdirib qapını örtmәk üçün Conni
xeyli sәy göstәrmәli oldu. Qarın buraxmış, ortayaşlı, başını
dibindәn qırxdırmış taksi sürücüsü sayğacı işә saldı vә maşın
Fleqq-stritlә hәrәkәtә başladı.
– Hara gedirik?
– Klivs-Millsә, – Conni dedi, – әsas küçәyә. Mәn göstәrәrәm.
– Sizdәn bir qәdәr artıq pul almalı olacağam, – sürücü dedi, –
mәni düz başa düşün, taksilәr oradan boş qayıdırlar.
Conni qeyri-iradi әliylә cibindәki pul bükümünü yoxladı.
O, haçansa әlindә bu qәdәr pulu tutub-tutmadığını xatırlamağa
çalışdı. Bu, yalnız bir dәfә olmuşdu. Min iki yüz dollara köhnә
“Şevrole” alanda. Sövq-tәbii bankda ona nağd pul vermәlәrini
istәdi – bu qәdәr pulu öz gözlәriylә görmәk istәyirdi. Mәlum
oldu ki, elә bir şey deyil. Amma әvәzindә, Conni on iki yüz
dollarlıq әsginası maşın alverçisinin ovcuna sayanda, onun üzünün
ifadәsini görәydin! Buna baxmağa dәyәrdi. Doğrudur, cibindәki
pullar bu gün onu heç sevindirmirdi, әksinә, haradasa onu narahat
elәyirdi. O, anasının sözlәrini xatırlayırdı: havayı pullar bәdbәxtlik
gәtirir.
– Yaxşı, qoy bir yarım dәfә çox olsun, – o, sürücüyә dedi.
– Danışdıq, – sürücünün dili açıldı, – mәni Riversayda ça-
ğırmışdılar, ona görә tez gәldim, amma orada heç kәs yox idi.
– Doğrudan? – Conni etinasız soruşdu. Sürәtlә qaranlıq ev-
lәrin yanından ötüb-keçirdilәr. O, beş yüz dollar udmuşdu!
Hәyatında ilk dәfәydi ki, başına belә bir iş gәlirdi. Xәyali yanan
rezin qoxusu onu rahat buraxmırdı... Sanki lap uşaqlığında başına
gәlmiş bir hadisәni yenidәn yaşayır... gözlәnilәn bәdbәxtlik hissi
onun uğurunun sevincini zәhәrlәyirdi.
– Sәrxoş yaramazlar әvvәlcә zәng edirlәr, sonra isә fikirlәrini
dәyişirlәr, – sürücü dedi, – yaramaz keflilәrdәn zәhlәm gedir.
50
