Page 49 - Stiven Kinq

Ölü zona

– O, üstündә mәktәbin monoqramı olan üzüyünü itirmişdi,
– Conni dedi, – gözüyaşlı mәnim yanıma gәldi. Ondan öz paltar
şkafının yuxarı gözünә baxıb-baxmadığını soruşdum. Bu, sadәcә
mәnim tәxminim idi. Amma üzük, doğrudan da, oradan çıxdı.

– Bu qabiliyyәt sәndә hәmişә olub?
– Nә deyim... – Conni tutuldu, – bu gün hissiyyatım lap güc-
lü idi, Sara. Bu çarx... – O, yumruqlarını düyünlәdi vә qaşlarını
çataraq onlara baxdı – o hiss bax burada idi. Vә mәndә qәribә as-
sosiasiyalar doğururdu.
– Nәylә bağlı assosiasiyalar?
– Rezinlә, – o, aramla danışırdı, – yanan rezinlә. Soyuqla.
Buzla. Qara buzla. Bütün bunlar haradasa yaddaşımın dәrinliklәrindә
idi. Xoşagәlmәz bir hiss dә vardı. Sanki mәni nә haqdasa xәbәrdar
edirdi.
Sara diqqәtlә onun üzünә baxdı, ancaq heç nә demәdi. Con-
ninin qırışığı yavaş-yavaş açılırdı.
– Hәr nәydisә, keçib getdi. Bәlkә dә, mәnә elә gәlirdi.
– Hәr halda, sәnә beş yüz dollar qazandırdı, – Sara dedi. Conni
gülә-gülә başını yellәdi. O, daha danışmırdı vә Sara onun yaxında
olmasından xoşhallanaraq mürgülәmәyә başladı. Sara gözünü
açanda divara maşın fәnәrlәrinin işığının düşdüyünü gördü. Bu,
onu aparmaq üçün gәlәn taksiydi.
– Mәn zәng elәyәrәm, – o dedi vә şәfqәtlә Saranı öpdü, –
mәnim burada qalmağımı, doğrudan, istәmirsәn?
Qәfildәn onun qalmasını istәdi, ancaq başının hәrәkәtiylә
“yox” cavabı verdi.
– Zәng et, – qız dedi.
– Üçüncü tәnәffüsdә zәng edәcәyәm, – Conni söz verib, çı-
xışa doğru yönәldi.
– Conni!
O, arxaya çevrildi.
– Conni, mәn sәni sevirәm, – Sara dedi. Onun üzü elektrik
lampası kimi birdәn-birә alışıb-yandı. Conni ona öpüş göndәrdi:
– Sağalarsan, onda sәninlә danışarıq.
Sara başını yırğaladı. Ancaq o, Conni Smitlә yalnız dörd
ildәn sonra danışa bildi.

49