Page 437 - Stiven Kinq
P. 437
Меймун
Пит башыны йелляди.
– Яслиндя о, сынмайыб, елядир, ата?
– Сыныгдыр, – оьлунун чийни цстцндян меймуна бахан Hell
деди. – Амма бязян ишя дцшцр.
– Ичимдя бир щисс варды, ялим эиъиширди, еля щей эедиб ону ишя
салмаг истяйирдим. Сакитлик иди, дцшцндцм ки, олмаз, ону гурсам
атамы ойадаъаг. Амма бу истяйими йеня билмядим, йахынла-
шыб… она тохундум. Чох ийрянъдир… амма нядянся хошума
да эялирди… о, санки мяня дейирди: “Мяни гур, Пит, бирликдя ой-
найарыг, горхма, атан ойанмаз, цмумиййятля, о, бир даща ойан-
майаъаг, мяни гур, ишя сал”…
Оьланы йеня аьламаг тутду.
– О, писдир, билирям, писдир. Йарамазын биридир. Ону атмаг
олмазмы, ата? Хащиш едирям!
Меймун щямишяки кими Hellя эцлцмсцндц. О ися Питин
онлары бир-бириндян айыран эюз йашларына бахырды. Меймунун
пянъясиндяки синъляр эеъикмиш сящяр эцняшинин ишыьыны мотелин
аьардылмыш таванына йюнляндирирди.
– Ананла Деннис ня вахт гайыдаъаг, Пит? Сяня демяйибляр?
– Саат бирдя. – Оьлан кюйняйинин голуйла гызармыш эюзлярини
силди. О, ъидди-ъящдля меймунун эюзляриня бахмамаьа чалышырды.
– Сонра мян телевизору йандырыб сясини галдырдым.
– Дцз елямисян, Деннис.
“Ня баш веря биляр? – Hell дцшцндц. – Инфаркт? Анамда
олдуьу кими ган дамарларынын тутулмасы? Ня? Ещ, ня фярги вар,
еля дейилми?”
Ардынъа башга фикирляр эялди: “Дейир ки, ону атмаг лазымдыр.
Атмаг. Мяэяр ондан йаха гуртармаг олар?”
Меймун пянъялярини бир-бириндян аралайыб ришхяндля эцлцрдц.
О, Ида хала юляндя дя щярякятя эялмишди. Ида халанын ешитдийи
сон сясляр меймунун чардагда вурдуьу боьуг синъ сясляри иди.
Кцляк су борусунда уьулдайырды…
– Бялкя, ишя йарады, – Hell сакитъя оьлуна деди. – Гач, гач
чантаны эятир, Пит.
Пит чашгынлыгла атасына бахды.
– Нейляйяъяйик?
437
Пит башыны йелляди.
– Яслиндя о, сынмайыб, елядир, ата?
– Сыныгдыр, – оьлунун чийни цстцндян меймуна бахан Hell
деди. – Амма бязян ишя дцшцр.
– Ичимдя бир щисс варды, ялим эиъиширди, еля щей эедиб ону ишя
салмаг истяйирдим. Сакитлик иди, дцшцндцм ки, олмаз, ону гурсам
атамы ойадаъаг. Амма бу истяйими йеня билмядим, йахынла-
шыб… она тохундум. Чох ийрянъдир… амма нядянся хошума
да эялирди… о, санки мяня дейирди: “Мяни гур, Пит, бирликдя ой-
найарыг, горхма, атан ойанмаз, цмумиййятля, о, бир даща ойан-
майаъаг, мяни гур, ишя сал”…
Оьланы йеня аьламаг тутду.
– О, писдир, билирям, писдир. Йарамазын биридир. Ону атмаг
олмазмы, ата? Хащиш едирям!
Меймун щямишяки кими Hellя эцлцмсцндц. О ися Питин
онлары бир-бириндян айыран эюз йашларына бахырды. Меймунун
пянъясиндяки синъляр эеъикмиш сящяр эцняшинин ишыьыны мотелин
аьардылмыш таванына йюнляндирирди.
– Ананла Деннис ня вахт гайыдаъаг, Пит? Сяня демяйибляр?
– Саат бирдя. – Оьлан кюйняйинин голуйла гызармыш эюзлярини
силди. О, ъидди-ъящдля меймунун эюзляриня бахмамаьа чалышырды.
– Сонра мян телевизору йандырыб сясини галдырдым.
– Дцз елямисян, Деннис.
“Ня баш веря биляр? – Hell дцшцндц. – Инфаркт? Анамда
олдуьу кими ган дамарларынын тутулмасы? Ня? Ещ, ня фярги вар,
еля дейилми?”
Ардынъа башга фикирляр эялди: “Дейир ки, ону атмаг лазымдыр.
Атмаг. Мяэяр ондан йаха гуртармаг олар?”
Меймун пянъялярини бир-бириндян аралайыб ришхяндля эцлцрдц.
О, Ида хала юляндя дя щярякятя эялмишди. Ида халанын ешитдийи
сон сясляр меймунун чардагда вурдуьу боьуг синъ сясляри иди.
Кцляк су борусунда уьулдайырды…
– Бялкя, ишя йарады, – Hell сакитъя оьлуна деди. – Гач, гач
чантаны эятир, Пит.
Пит чашгынлыгла атасына бахды.
– Нейляйяъяйик?
437