Page 439 - Stiven Kinq
P. 439
Меймун
дякcясинин йахалыьы щавада йеллянирди. Сонра о, мотелин арха га-
пысында эюздян итди.
Hell ган-тяр ичиндяйди. Сифяти санки нарын йаьыш дяняъикляри
иля юртцлмцшдц. Синъляр Hellин ялини сыхыб кейитмишди. “Сых, – о,
дишини-дишиня сыхмышды. – Лазым эялся, бцтцн эцнц беляъя дайана
билярям. Лап юмрцмцн ахырына кими дя дайанарам”.
Нящайят, синъляр араланыб щярякятсиз галды. Hell меймунун
дахилиндян йцнэцл чыггылты ешитди. О, шотканы галдырыб баханда
эюрдц ки, онун тцкляри гаралыб, санки алов гарсытмышды.
Милчяк пянъяря шцшясиня чырпылыр, бир аддымлıгда олан эцн
ишыьына чыхмаг истяйирди.
Пит гача-гача эялди, сифяти алланмышды, тювшцйцрдц.
– Ата, цч дяня яла даш тапдым! Ата, мян… – дили долашды. –
Ата, юзцнц пис щисс едирсян?
– Яксиня, – Hell деди. – Чантаны мяня вер.
Hell стулу диванын йанындан пянъярянин юнцня чякиб чантаны
онун цстцня гойду. Сонра чантаны ачды. Инди чанта дишляри аьаран
аьыза бянзяйирди. О, чантанын дибиндя аьаран дашлара бахды вя
унитаз шоткасыйла меймуну итяляди. Меймун йырьаланыб, чантанын
ичиня дцшдц. Йцнэцл ъинэилти ешидилди – синълярдян бири даша дяй-
мишди.
– Ата, ата! – Питин горхдуьу щисс олунурду. Hell она бахды.
Няся баш верирди. Няся дяйишилмишди. Амма ня?
Питин бахдыьы сямтя нязяр йетириб, щяр шейи баша дцшдц. Ба-
йагдан пянъяряйя чырпылан милчяйин сяси кясилмишди. Милчяйин
юлцсц пянъярянин юнцндяйди.
– Буну меймун еляди? – Пит сорушду.
– Эедяк, – Hell чантанын зянъирини чякиб, деди. – Йолда щяр
шейи сяня данышарам
– Бяс няйля эедяъяйик? Анамла Деннис машынла эедибляр.
– Наращат олма, – Hell нявазишля Питин сачларыны гарышдырды.
О, сцрцъцлцк вясигясини гейдиййатчыйа эюстяриб она ийирми
доллар узатды. Гейдиййатчы Hellин електрон саатыны эиров сахлайыб,
юз кющня “Qремлин”in ачарыны она верди.
Онлар шимал истигамятиндя, 302-ъи шоссейля Каско тяряфя
йол алдылар. Hell яввялъя дили долаша-долаша данышмаьа башлады,
439
дякcясинин йахалыьы щавада йеллянирди. Сонра о, мотелин арха га-
пысында эюздян итди.
Hell ган-тяр ичиндяйди. Сифяти санки нарын йаьыш дяняъикляри
иля юртцлмцшдц. Синъляр Hellин ялини сыхыб кейитмишди. “Сых, – о,
дишини-дишиня сыхмышды. – Лазым эялся, бцтцн эцнц беляъя дайана
билярям. Лап юмрцмцн ахырына кими дя дайанарам”.
Нящайят, синъляр араланыб щярякятсиз галды. Hell меймунун
дахилиндян йцнэцл чыггылты ешитди. О, шотканы галдырыб баханда
эюрдц ки, онун тцкляри гаралыб, санки алов гарсытмышды.
Милчяк пянъяря шцшясиня чырпылыр, бир аддымлıгда олан эцн
ишыьына чыхмаг истяйирди.
Пит гача-гача эялди, сифяти алланмышды, тювшцйцрдц.
– Ата, цч дяня яла даш тапдым! Ата, мян… – дили долашды. –
Ата, юзцнц пис щисс едирсян?
– Яксиня, – Hell деди. – Чантаны мяня вер.
Hell стулу диванын йанындан пянъярянин юнцня чякиб чантаны
онун цстцня гойду. Сонра чантаны ачды. Инди чанта дишляри аьаран
аьыза бянзяйирди. О, чантанын дибиндя аьаран дашлара бахды вя
унитаз шоткасыйла меймуну итяляди. Меймун йырьаланыб, чантанын
ичиня дцшдц. Йцнэцл ъинэилти ешидилди – синълярдян бири даша дяй-
мишди.
– Ата, ата! – Питин горхдуьу щисс олунурду. Hell она бахды.
Няся баш верирди. Няся дяйишилмишди. Амма ня?
Питин бахдыьы сямтя нязяр йетириб, щяр шейи баша дцшдц. Ба-
йагдан пянъяряйя чырпылан милчяйин сяси кясилмишди. Милчяйин
юлцсц пянъярянин юнцндяйди.
– Буну меймун еляди? – Пит сорушду.
– Эедяк, – Hell чантанын зянъирини чякиб, деди. – Йолда щяр
шейи сяня данышарам
– Бяс няйля эедяъяйик? Анамла Деннис машынла эедибляр.
– Наращат олма, – Hell нявазишля Питин сачларыны гарышдырды.
О, сцрцъцлцк вясигясини гейдиййатчыйа эюстяриб она ийирми
доллар узатды. Гейдиййатчы Hellин електрон саатыны эиров сахлайыб,
юз кющня “Qремлин”in ачарыны она верди.
Онлар шимал истигамятиндя, 302-ъи шоссейля Каско тяряфя
йол алдылар. Hell яввялъя дили долаша-долаша данышмаьа башлады,
439