Page 436 - Stiven Kinq
P. 436
ven Kinq
Щисс етдийи сарсынтыдан цряйи буланды. Меймун дцз дейирди.
– Пит, меймуну мяним чамаданымдан сян чыхармысан? –
Суалын ъавабыны бился дя, сорушду. Ахы чамаданы баьлайыб, ачарыны
палтосунун ъибиндя эизлятмишди.
Пит меймуна бахды вя цзцндя лацбалы бир ифадя йаранды…
– Йох, – Пит дeди. – Ону орайа анам гойуб.
– Анан?
– Щя дя. Ону сяндян алды. Юзц дя эцля-эцля.
– Мяндян алды? Sян ня данышырсан?
– Сян ону юз йатаьына эютцрмцшдцн. Мян дишими тямизляйир-
дим. Буну Деннис эюрдц. О да эцлмяйя башлады. Деди ки, ушаг
кими ойунъагла йатырсан.
Hell меймуна нязяр салды. Дили-додаьы тяпимишди, тцпцръяйини
уда билмирди. Меймун онунла бирэя йатырмыш? Чар-па-йы-да?
Меймунун ийрянъ тцкляри онун цзцня, бялкя, додагларына да то-
хунурмуш! Кинли эюзляри онун йухулу сифятиня зиллянибмиш, аьаран
дишляри ися лап боьазынын йанындаймыш! Аман Танрым!
О, гяфилдян чеврилиб дивар шкафына доьру эетди. Чамадан йе-
риндяйди. Аьзы баьлыйды, ачар да ки, палтосунун ъибиндя.
Архадан чыггылты ешидилди вя телевизор сюндц. Hell йаваш-
йаваш шкафдан араланды. Пит эюзцнц ондан чякмирди.
– Ата, бу меймун мяним хошума эялмир, – о, эцъля ешиди-
ляъяк сясля деди.
– Мяним дя хошума эялмир, – Hell деди.
Пит зарафат едиб-етмядийини йохламаг цчцн зяндля онун
цзцня дикилди. Йох, зарафат еляйяня охшамыр. О, атасына йахынлашыб
ону бярк-бярк гуъаглады. Hell щисс етди ки, оьлунун бядяни
учунур.
Пит тялясик онун гулаьына пычылдамаьа башлады, еля бил
горхурду ки, бир даща буна цряк елямяйяъяк… вя йа меймун
ону ешидяъяк.
– О, эюзцнц адамын цзцндян чякмир. Отаьын щарасында
олурсан ол, сяня бахыр. Башга отаьа кечяндя дя, диварын ичиндян
адама зиллянир… Мяндян ня истяйир, билмирям.
Пити ясмяъя тутмушду. Hell ону баьрына басды.
– Бялкя, ону ишя салмаьыны истяйир, – Hell деди.
436
Щисс етдийи сарсынтыдан цряйи буланды. Меймун дцз дейирди.
– Пит, меймуну мяним чамаданымдан сян чыхармысан? –
Суалын ъавабыны бился дя, сорушду. Ахы чамаданы баьлайыб, ачарыны
палтосунун ъибиндя эизлятмишди.
Пит меймуна бахды вя цзцндя лацбалы бир ифадя йаранды…
– Йох, – Пит дeди. – Ону орайа анам гойуб.
– Анан?
– Щя дя. Ону сяндян алды. Юзц дя эцля-эцля.
– Мяндян алды? Sян ня данышырсан?
– Сян ону юз йатаьына эютцрмцшдцн. Мян дишими тямизляйир-
дим. Буну Деннис эюрдц. О да эцлмяйя башлады. Деди ки, ушаг
кими ойунъагла йатырсан.
Hell меймуна нязяр салды. Дили-додаьы тяпимишди, тцпцръяйини
уда билмирди. Меймун онунла бирэя йатырмыш? Чар-па-йы-да?
Меймунун ийрянъ тцкляри онун цзцня, бялкя, додагларына да то-
хунурмуш! Кинли эюзляри онун йухулу сифятиня зиллянибмиш, аьаран
дишляри ися лап боьазынын йанындаймыш! Аман Танрым!
О, гяфилдян чеврилиб дивар шкафына доьру эетди. Чамадан йе-
риндяйди. Аьзы баьлыйды, ачар да ки, палтосунун ъибиндя.
Архадан чыггылты ешидилди вя телевизор сюндц. Hell йаваш-
йаваш шкафдан араланды. Пит эюзцнц ондан чякмирди.
– Ата, бу меймун мяним хошума эялмир, – о, эцъля ешиди-
ляъяк сясля деди.
– Мяним дя хошума эялмир, – Hell деди.
Пит зарафат едиб-етмядийини йохламаг цчцн зяндля онун
цзцня дикилди. Йох, зарафат еляйяня охшамыр. О, атасына йахынлашыб
ону бярк-бярк гуъаглады. Hell щисс етди ки, оьлунун бядяни
учунур.
Пит тялясик онун гулаьына пычылдамаьа башлады, еля бил
горхурду ки, бир даща буна цряк елямяйяъяк… вя йа меймун
ону ешидяъяк.
– О, эюзцнц адамын цзцндян чякмир. Отаьын щарасында
олурсан ол, сяня бахыр. Башга отаьа кечяндя дя, диварын ичиндян
адама зиллянир… Мяндян ня истяйир, билмирям.
Пити ясмяъя тутмушду. Hell ону баьрына басды.
– Бялкя, ону ишя салмаьыны истяйир, – Hell деди.
436