Page 39 - Stiven Kinq
P. 39
Ölü zona
Bütün baxışlar fikirli-fikirli dayanıb alnını ovuşduran Conniyә
dikilmişdi. O, sayrışan işıqların içindә fırlanan çarxa baxa-baxa
sağ qaşının üstünün şümal dәrisini sığallayırdı.
– Hәmin yerdә saxlayıram, nәhayәt, o dillәndi.
Kütlәnin içindәn bir uğultu keçdi.
– Dayı, siz lap ağ elәdiniz.
– Hә, deyәsәn, oyuna uyub, – Bernxardt qәtiyyәtsiz sәslә
dedi. O dönüb arvadına baxdı, ancaq arvadı yalnız çiyinlәrini
çәkdi: yәni bu işdәn baş açmır. – Əşi, nә olar olar, mәn sizinlәyәm.
Döşü nişanlı yeniyetmә dә, öz növbәsindә dostunun üzünә
baxdı. Dostu çiyinlәrini çәkәrәk, razılıq әlamәti olaraq, başını
yellәdi.
– Yaxşı, – o, üzünü sahibә çevirdi, – biz dә pul qoyuruq.
Çarx fırlanmağa başladı. Sara arxada üçüncü sektorun bir
daha udmayacağını iddia edәn qara fәhlәnin digәr fәhlә ilә beş
dollardan mәrc gәlmәsini eşidirdi. Yenә dә ürәyi bulandı. Ancaq
bu dәfә mәdәsindәki ağrı keçib getmәdi, әksinә, bütün qarın
nahiyәsinә yayılmağa başladı vә halı әmәlli-başlı pislәşdi. Alnına
soyuq tәr gәldi.
Çarx birinci sektora çatanda sürәtini lap yavaşıtdı vә
yeniyetmәlәrdәn biri mәyusluqla әlini yellәdi. Ancaq çıxıb
getmәdi. Çarx 11, 12, 13 rәqәmlәrini ötüb keçdi. Sahib razılıqla
әllәrini ovuşdurmağa başladı. Tik-tak-tik. 14, 15, 16.
– Fırlanır, – Bernxardt sәslәndi. Sәsindәn vәcdә gәldiyi hiss
olunurdu. Sahib öz çarxına elә nәzәrlәrlә baxırdı ki, sanki bu
dәqiqә әlini atıb onun hәrәkәtini dayandıracaqdı. Çarxın oxu 20
vә 21 rәqәmlәrini dә keçdi vә nәhayәt, 22-nin üstündә dayandı.
Oyunun tamaşasına yığılmış iyirmiyә yaxın adamdan yenә
dә qәlәbә sәdaları qalxdı. Yarmarkada yubanıb qalmış adamların
hamısı, yәqin ki, bura toplaşmışdı. Sara mәrci uduzmuş qara
fәhlәnin –“şeytan işidir” deyә donquldanaraq, pulları saydığını
eşidirdi. Başının içindә uğultu әmәlә gәlmişdi. Birdәn-birә
ayaqlarının zәiflәdiyini hiss etdi, qusmağı gәldi. Dünya başına
fırlanaraq әyildi, sanki onlar sürәtli karuseldә yellәnirdilәr vә
budur, indi yavaş-yavaş dayanırlar.
“Yәqin, yediyim sosiskalar köhnәymiş, – o, kәdәrlә düşündü. –
Bu da sәnә kәnd yarmarkasındakı xoşbәxtliyin sonu.”
39
Bütün baxışlar fikirli-fikirli dayanıb alnını ovuşduran Conniyә
dikilmişdi. O, sayrışan işıqların içindә fırlanan çarxa baxa-baxa
sağ qaşının üstünün şümal dәrisini sığallayırdı.
– Hәmin yerdә saxlayıram, nәhayәt, o dillәndi.
Kütlәnin içindәn bir uğultu keçdi.
– Dayı, siz lap ağ elәdiniz.
– Hә, deyәsәn, oyuna uyub, – Bernxardt qәtiyyәtsiz sәslә
dedi. O dönüb arvadına baxdı, ancaq arvadı yalnız çiyinlәrini
çәkdi: yәni bu işdәn baş açmır. – Əşi, nә olar olar, mәn sizinlәyәm.
Döşü nişanlı yeniyetmә dә, öz növbәsindә dostunun üzünә
baxdı. Dostu çiyinlәrini çәkәrәk, razılıq әlamәti olaraq, başını
yellәdi.
– Yaxşı, – o, üzünü sahibә çevirdi, – biz dә pul qoyuruq.
Çarx fırlanmağa başladı. Sara arxada üçüncü sektorun bir
daha udmayacağını iddia edәn qara fәhlәnin digәr fәhlә ilә beş
dollardan mәrc gәlmәsini eşidirdi. Yenә dә ürәyi bulandı. Ancaq
bu dәfә mәdәsindәki ağrı keçib getmәdi, әksinә, bütün qarın
nahiyәsinә yayılmağa başladı vә halı әmәlli-başlı pislәşdi. Alnına
soyuq tәr gәldi.
Çarx birinci sektora çatanda sürәtini lap yavaşıtdı vә
yeniyetmәlәrdәn biri mәyusluqla әlini yellәdi. Ancaq çıxıb
getmәdi. Çarx 11, 12, 13 rәqәmlәrini ötüb keçdi. Sahib razılıqla
әllәrini ovuşdurmağa başladı. Tik-tak-tik. 14, 15, 16.
– Fırlanır, – Bernxardt sәslәndi. Sәsindәn vәcdә gәldiyi hiss
olunurdu. Sahib öz çarxına elә nәzәrlәrlә baxırdı ki, sanki bu
dәqiqә әlini atıb onun hәrәkәtini dayandıracaqdı. Çarxın oxu 20
vә 21 rәqәmlәrini dә keçdi vә nәhayәt, 22-nin üstündә dayandı.
Oyunun tamaşasına yığılmış iyirmiyә yaxın adamdan yenә
dә qәlәbә sәdaları qalxdı. Yarmarkada yubanıb qalmış adamların
hamısı, yәqin ki, bura toplaşmışdı. Sara mәrci uduzmuş qara
fәhlәnin –“şeytan işidir” deyә donquldanaraq, pulları saydığını
eşidirdi. Başının içindә uğultu әmәlә gәlmişdi. Birdәn-birә
ayaqlarının zәiflәdiyini hiss etdi, qusmağı gәldi. Dünya başına
fırlanaraq әyildi, sanki onlar sürәtli karuseldә yellәnirdilәr vә
budur, indi yavaş-yavaş dayanırlar.
“Yәqin, yediyim sosiskalar köhnәymiş, – o, kәdәrlә düşündü. –
Bu da sәnә kәnd yarmarkasındakı xoşbәxtliyin sonu.”
39
