Page 349 - Stiven Kinq
P. 349
Ölü zona
oldu. Mәn sәnin barәndә çox düşünürәm, Sara, bunu bilmәyini
istәyirәm. Axı mәnim sәndәn başqa heç kimim olmayıb. O gecә
isә hәyatımın әn xoş gecәsi idi...
– Salam, Conni, – o pıçıldadı vә ağacların çәtiriylә oynayan
külәk onun sәsinә sәs verdi; qırmızı yarpaq açıq-mavi sәmada
süzәrәk, ehmalca onun çiyninә qondu. – Mәn buradayam. Sәnin
yanına gәlmişәm.
Burada hündürdәn danışmaq bir qәdәr yersiz görünәrdi –
әvvәllәr olsaydı, deyәrdi ki, qәbiristanlıqda ölülәrlә yalnız dәlilәr
danışar. Birdәn-birә ona nәsә oldu – hisslәri cuşa gәldi, qәhәr
onu boğdu, barmaqları bir-birinә kilidlәndi. Onunla niyә dә
danışmasın; necә olmasa da, burada doqquzillik bir tarixçәyә
yekun vurulurdu. Sabah Uoltu, uşaqları, tribunada çıxış elәyәn
әrinә qulaq asıb, elә hey gülümsәyәn adamları yenidәn görәcәk.
Ayıq başla apardığı hesablamalara görә, Uolt özünә yaxşı siyasi
karyera qura bilsә, onun şәkillәri qәzetlәrin bazar günü әlavәlәrindә
çıxacaq... Gәlәcәk onunçün saçlarının hәr il bir az da ağaracağı
demәk idi. Vaxt gәlәcәk, o, artıq büstqalter taxmadan evdәn çıxa
bilmәyәcәk, çünki döşlәri öz formasını itirmәyә başlayacaq.
Kosmetikanı daha diqqәtlә seçmәk lazım gәlәcәk. Gәlәcәkdә o,
Banqordakı Gәnc Qadınlar Xristian Assosiasiyasında gimnasti-
kayla mәşğul olacaq, çoxlu alış-veriş elәyәcәk, yeni il bayramlarında
başına әcaib şlyapalar qoyacaq. Denni birinci sinfә, Cenis isә
uşaq bağçasına gedәcәk vә o, keşmәkeşli-fantastik sәksәninci
illәri arxada qoyaraq qәribә bir dövrә – orta yaş hәddinә keçәcәk.
Bir daha әyalәt yarmarkalarına getmәyәcәk.
Acı göz yaşları üzüaşağı yuvarlanmağa başladı.
– Ax, Conni, – o dedi, – mәgәr biz hәr şeyin belә olacağını
düşünürdük? Haradan bilәydik ki, belә olacaq?
O, başını aşağı saldı. Qәhәrdәn boğulurdu. Nәhayәt, hönkür-
hönkür ağlamağa başladı vә parlaq günәş gözlәrindә çoxlu şüaya
parçalandı. Bayaqkı yay havası qәfildәn dәyişdi vә soyuq fevral
külәyi onun islanmış sifәtini daladı.
– Axı niyә?! – Onun çığırtısı әbәdi yuxuya dalmış BOUDEN-
LƏRİN, MARSTENLƏRİN, PİLLSBERRİLƏRİN hәyatın fani,
ölümün isә qaçılmaz olduğuna şahidlik edәn bu konqreqasiyanın
sükutunu pozdu. – Aman Tanrım, axı nәyә görә?!
Bu an kimsә onun boynuna toxundu.
...bu, bizim hәyatımızın әn xoş gecәsiydi. Baxmayaraq ki,
hәrdәn bütün bunların hәqiqәt olduğuna özümü güclә inandırıram –
349
oldu. Mәn sәnin barәndә çox düşünürәm, Sara, bunu bilmәyini
istәyirәm. Axı mәnim sәndәn başqa heç kimim olmayıb. O gecә
isә hәyatımın әn xoş gecәsi idi...
– Salam, Conni, – o pıçıldadı vә ağacların çәtiriylә oynayan
külәk onun sәsinә sәs verdi; qırmızı yarpaq açıq-mavi sәmada
süzәrәk, ehmalca onun çiyninә qondu. – Mәn buradayam. Sәnin
yanına gәlmişәm.
Burada hündürdәn danışmaq bir qәdәr yersiz görünәrdi –
әvvәllәr olsaydı, deyәrdi ki, qәbiristanlıqda ölülәrlә yalnız dәlilәr
danışar. Birdәn-birә ona nәsә oldu – hisslәri cuşa gәldi, qәhәr
onu boğdu, barmaqları bir-birinә kilidlәndi. Onunla niyә dә
danışmasın; necә olmasa da, burada doqquzillik bir tarixçәyә
yekun vurulurdu. Sabah Uoltu, uşaqları, tribunada çıxış elәyәn
әrinә qulaq asıb, elә hey gülümsәyәn adamları yenidәn görәcәk.
Ayıq başla apardığı hesablamalara görә, Uolt özünә yaxşı siyasi
karyera qura bilsә, onun şәkillәri qәzetlәrin bazar günü әlavәlәrindә
çıxacaq... Gәlәcәk onunçün saçlarının hәr il bir az da ağaracağı
demәk idi. Vaxt gәlәcәk, o, artıq büstqalter taxmadan evdәn çıxa
bilmәyәcәk, çünki döşlәri öz formasını itirmәyә başlayacaq.
Kosmetikanı daha diqqәtlә seçmәk lazım gәlәcәk. Gәlәcәkdә o,
Banqordakı Gәnc Qadınlar Xristian Assosiasiyasında gimnasti-
kayla mәşğul olacaq, çoxlu alış-veriş elәyәcәk, yeni il bayramlarında
başına әcaib şlyapalar qoyacaq. Denni birinci sinfә, Cenis isә
uşaq bağçasına gedәcәk vә o, keşmәkeşli-fantastik sәksәninci
illәri arxada qoyaraq qәribә bir dövrә – orta yaş hәddinә keçәcәk.
Bir daha әyalәt yarmarkalarına getmәyәcәk.
Acı göz yaşları üzüaşağı yuvarlanmağa başladı.
– Ax, Conni, – o dedi, – mәgәr biz hәr şeyin belә olacağını
düşünürdük? Haradan bilәydik ki, belә olacaq?
O, başını aşağı saldı. Qәhәrdәn boğulurdu. Nәhayәt, hönkür-
hönkür ağlamağa başladı vә parlaq günәş gözlәrindә çoxlu şüaya
parçalandı. Bayaqkı yay havası qәfildәn dәyişdi vә soyuq fevral
külәyi onun islanmış sifәtini daladı.
– Axı niyә?! – Onun çığırtısı әbәdi yuxuya dalmış BOUDEN-
LƏRİN, MARSTENLƏRİN, PİLLSBERRİLƏRİN hәyatın fani,
ölümün isә qaçılmaz olduğuna şahidlik edәn bu konqreqasiyanın
sükutunu pozdu. – Aman Tanrım, axı nәyә görә?!
Bu an kimsә onun boynuna toxundu.
...bu, bizim hәyatımızın әn xoş gecәsiydi. Baxmayaraq ki,
hәrdәn bütün bunların hәqiqәt olduğuna özümü güclә inandırıram –
349
