Page 33 - Stiven Kinq
P. 33
Ölü zona
– Əla, – Conni dedi vә onu qucaqladı.
– Əminsәn? – Sara bir qәdәr sıxılaraq soruşdu.
– Mәn yalnız sәnin fikrini dәyişәcәyindәn qorxuram.
– Fikrimi dәyişmәrәm, Conni.
O, Saranı özünә daha bәrk sıxdı:
– Bu, hәyatımın әn xoşbәxt gecәsi olacaq.
Onlar Uğur çarxının yanından keçirdilәr – sonralar Sara
xatırlayırdı ki, bu, hәmin vaxt mәrkәzi xiyabanda açıq olan
yeganә pavilyon idi. Pavilyonun sahibi elә indicә zir-zibili bir
yerә yığmışdı – o, orada oyun taxtasının üstündәn diyirlәnib yerә
düşmüş onsentliklәri axtarırdı. “Yәqin ki, bir azdan bura da
bağlanacaq”, – Sara düşündü. Sahibin arxasında uzun millәri
olan böyük çarx görünürdü, çarxın çevrәsi boyu kiçik elektrik
lampaları yanırdı. Deyәsәn, o, Conninin son sözlәrini eşitmişdi,
ona görә dә gözlәriylә döşәmәdә gümüşü pulları axtara-axtara,
demәk olar ki, avtomatik olaraq öz yerini tutdu.
– E-e-y, mister, bәxtinizi sınayın, Uğur çarxını fırladın,
sentlәri dollarlara çevirin. Hәr şey bu çarxdan asılıdır, balaca bir
onsentlik vә çarx fırlanmağa başlayacaq.
Conni onun sәsini eşidib ayaq saxladı.
– Conni...
– Mәn bәxtimi sınamaq istәrdim, onun dediyi kimi. – O
gülümsәyәrәk dedi, – Necә bilirsәn?
– Yox, xahiş edirәm... Yaxşı, amma bir az tez ol.
O, yenә dә fikirli-fikirli Saraya baxdı. Bu baxışlardan Saranın
bütün vücudunu әcaib bir halsızlıq sardı. “Görәsәn, bu işlәrin
sonu necә olacaq”– fikirlәşdi. Saranın içindә nә isә hәrәkәtә
gәlmişdi, ürәyi bulanırdı. Qәfildәn ürәyindәn ona sarılmaq keçdi.
– Yubanmayacağam, – Conni pavilyonun sahibini süzdü.
Pavilyonun qabağındakı xiyaban tamamilә boşalmışdı. Göy üzünü
tutmuş buludlar çәkildiyindәn, hava bir az soyumuşdu. Hәr
üçünün ağzından havaya buğ qalxırdı.
– Bәxtinizi sınayın, cavan oğlan.
– Yaxşı.
Onlar yarmarkaya gәlәrkәn Conni bütün pullarını köynәyinin
döş cibinә qoymuşdu; indi o, oradan xәrclәnmiş pulların qalığını
çıxardı. Bir dollar sәksәn beş sent qalırdı.
33
– Əla, – Conni dedi vә onu qucaqladı.
– Əminsәn? – Sara bir qәdәr sıxılaraq soruşdu.
– Mәn yalnız sәnin fikrini dәyişәcәyindәn qorxuram.
– Fikrimi dәyişmәrәm, Conni.
O, Saranı özünә daha bәrk sıxdı:
– Bu, hәyatımın әn xoşbәxt gecәsi olacaq.
Onlar Uğur çarxının yanından keçirdilәr – sonralar Sara
xatırlayırdı ki, bu, hәmin vaxt mәrkәzi xiyabanda açıq olan
yeganә pavilyon idi. Pavilyonun sahibi elә indicә zir-zibili bir
yerә yığmışdı – o, orada oyun taxtasının üstündәn diyirlәnib yerә
düşmüş onsentliklәri axtarırdı. “Yәqin ki, bir azdan bura da
bağlanacaq”, – Sara düşündü. Sahibin arxasında uzun millәri
olan böyük çarx görünürdü, çarxın çevrәsi boyu kiçik elektrik
lampaları yanırdı. Deyәsәn, o, Conninin son sözlәrini eşitmişdi,
ona görә dә gözlәriylә döşәmәdә gümüşü pulları axtara-axtara,
demәk olar ki, avtomatik olaraq öz yerini tutdu.
– E-e-y, mister, bәxtinizi sınayın, Uğur çarxını fırladın,
sentlәri dollarlara çevirin. Hәr şey bu çarxdan asılıdır, balaca bir
onsentlik vә çarx fırlanmağa başlayacaq.
Conni onun sәsini eşidib ayaq saxladı.
– Conni...
– Mәn bәxtimi sınamaq istәrdim, onun dediyi kimi. – O
gülümsәyәrәk dedi, – Necә bilirsәn?
– Yox, xahiş edirәm... Yaxşı, amma bir az tez ol.
O, yenә dә fikirli-fikirli Saraya baxdı. Bu baxışlardan Saranın
bütün vücudunu әcaib bir halsızlıq sardı. “Görәsәn, bu işlәrin
sonu necә olacaq”– fikirlәşdi. Saranın içindә nә isә hәrәkәtә
gәlmişdi, ürәyi bulanırdı. Qәfildәn ürәyindәn ona sarılmaq keçdi.
– Yubanmayacağam, – Conni pavilyonun sahibini süzdü.
Pavilyonun qabağındakı xiyaban tamamilә boşalmışdı. Göy üzünü
tutmuş buludlar çәkildiyindәn, hava bir az soyumuşdu. Hәr
üçünün ağzından havaya buğ qalxırdı.
– Bәxtinizi sınayın, cavan oğlan.
– Yaxşı.
Onlar yarmarkaya gәlәrkәn Conni bütün pullarını köynәyinin
döş cibinә qoymuşdu; indi o, oradan xәrclәnmiş pulların qalığını
çıxardı. Bir dollar sәksәn beş sent qalırdı.
33
