Page 296 - Stiven Kinq
P. 296
ven Kinq
– Deyәsәn, oğlumuzun hәyatını xilas etdiyinizә görә sizә min-
nәtdar olmalıyıq, – Rocer hәmin tәmkinli sәslә dedi. Onun rәngi
meyit rәnginә çalırdı. O, indi mumdan düzәldilmiş fiquru
xatırladırdı.
– Ora yandı? – Çak buna inanmaq istәmirdi. – Uşaqlar onun
arxasında, pillәkәnin üstündә toplaşmışdılar, onların qorxaraq
pıçıldaşdıqları eşidilirdi. – Restoran, doğrudan, yandı?
Hamı susurdu. Qәfildәn arxadan Patti Strenin tükürpәdәn
isterik çığırtısı eşidildi:
– Günahkar odur! Onun ucbatından oldu! O, “Kerri”1 әsә-
rindә olduğu kimi, restoranı fikrinin gücü ilә yandırıb. Qatil!..
Rocer sәs gәlәn tәrәfә döndu.
– Sәsinizi kәsin! – O bağırdı.
Patti hıçqırıb ağlamağa başladı.
– Yanıb? – Çak tәkrar soruşdu. Sanki sözü düzgün seçib-
seçmәdiyini yoxlamaq üçün özü özünә sual verirdi.
– Rocer... – Şellinin dili topuq vurdu, – Roc, әzizim!
Pillәkәnin üstündә vә zalda eşidilәn pıçıltılar get-gedә artaraq
yarpaqların xışıltısını xatırladırdı. Stereocihaz işә düşdü. İndi
yalnız ayrı-ayrı sözlәri eşitmәk olurdu:
– Mayk oradaydı? Bәs Şennon? Dәqiq bilirsәn? Mәn artıq
getmәyә hazırlaşırdım, bu mәqamda Çak zәng vurdu. Bu tip
huşunu itirәrkәn anam buradaydı. Mәnә dedi ki, özünü diri-diri
basdırılmış kimi hiss edir, yaxşısı budur, mәn Çatsvortların evinә
gedim. Qulaq as, Keysi oradaydı? Bәs Rey? Bәs Morin Ontello?
Aman Tanrım, o da? Bәs...
Rocer yavaş-yavaş yerindәn qalxıb üzünü onlara tutdu.
– Tәklif edirәm ki, – o dedi, – içimizdәn ayıqbaşlıları, ma-
şın sürmәyә qadir olanları seçәk vә hamılıqla xәstәxanaya gedәk.
Onlara donorlar lazım olacaq.
Conni yerindә daş kimi oturmuşdu. Ona elә gәlirdi ki, bir
daha yerindәn tәrpәnә bilmәyәcәk. Yenidәn göy gurultusu eşidildi.
Bunun ardınca qulağına haradansa anasının sәsi gәldi:
Öz borcunu yerinә yetir, Con.
1Kerri – S.Kinqin romanı
296
– Deyәsәn, oğlumuzun hәyatını xilas etdiyinizә görә sizә min-
nәtdar olmalıyıq, – Rocer hәmin tәmkinli sәslә dedi. Onun rәngi
meyit rәnginә çalırdı. O, indi mumdan düzәldilmiş fiquru
xatırladırdı.
– Ora yandı? – Çak buna inanmaq istәmirdi. – Uşaqlar onun
arxasında, pillәkәnin üstündә toplaşmışdılar, onların qorxaraq
pıçıldaşdıqları eşidilirdi. – Restoran, doğrudan, yandı?
Hamı susurdu. Qәfildәn arxadan Patti Strenin tükürpәdәn
isterik çığırtısı eşidildi:
– Günahkar odur! Onun ucbatından oldu! O, “Kerri”1 әsә-
rindә olduğu kimi, restoranı fikrinin gücü ilә yandırıb. Qatil!..
Rocer sәs gәlәn tәrәfә döndu.
– Sәsinizi kәsin! – O bağırdı.
Patti hıçqırıb ağlamağa başladı.
– Yanıb? – Çak tәkrar soruşdu. Sanki sözü düzgün seçib-
seçmәdiyini yoxlamaq üçün özü özünә sual verirdi.
– Rocer... – Şellinin dili topuq vurdu, – Roc, әzizim!
Pillәkәnin üstündә vә zalda eşidilәn pıçıltılar get-gedә artaraq
yarpaqların xışıltısını xatırladırdı. Stereocihaz işә düşdü. İndi
yalnız ayrı-ayrı sözlәri eşitmәk olurdu:
– Mayk oradaydı? Bәs Şennon? Dәqiq bilirsәn? Mәn artıq
getmәyә hazırlaşırdım, bu mәqamda Çak zәng vurdu. Bu tip
huşunu itirәrkәn anam buradaydı. Mәnә dedi ki, özünü diri-diri
basdırılmış kimi hiss edir, yaxşısı budur, mәn Çatsvortların evinә
gedim. Qulaq as, Keysi oradaydı? Bәs Rey? Bәs Morin Ontello?
Aman Tanrım, o da? Bәs...
Rocer yavaş-yavaş yerindәn qalxıb üzünü onlara tutdu.
– Tәklif edirәm ki, – o dedi, – içimizdәn ayıqbaşlıları, ma-
şın sürmәyә qadir olanları seçәk vә hamılıqla xәstәxanaya gedәk.
Onlara donorlar lazım olacaq.
Conni yerindә daş kimi oturmuşdu. Ona elә gәlirdi ki, bir
daha yerindәn tәrpәnә bilmәyәcәk. Yenidәn göy gurultusu eşidildi.
Bunun ardınca qulağına haradansa anasının sәsi gәldi:
Öz borcunu yerinә yetir, Con.
1Kerri – S.Kinqin romanı
296
