Page 292 - Stiven Kinq
P. 292
ven Kinq
lәnәtә gәlmiş ildırımötürәnlәri dә o zaman aldım! Necәdir, razı
qaldınızmı? İşә bir bax! – O, Rocerlә Çaka tәrәf döndü. – Bәs siz
hara baxırsınız? Bu yelbeyini azadlıqda gәzmәyә niyә qoyursunuz?
Gedin işinizә! İşlәrim tökülüb qalıb.
– Conni... – Çak nәsә demәk istәdi.
– Bәsdir, – Rocer dedi, – gedәk. Vaxtınızı aldığımız üçün
bağışlayın, mister Karrik, sәmimi söhbәtә vә diqqәtinizә görә
sağ olun.
– Siz sağ olun, – Karrik dedi, – başlarını itiriblәr! – Vә piş-
taxtanın arxasına qayıtdı.
Onlar küçәyә çıxdılar. Çak göy üzünә şübhәylә baxırdı.
Conni mәyus görkәmdә maşına doğru getdi, o, başa düşürdü ki,
uduzub, üstәlik, gülünc vәziyyәtә düşüb. Gicgahlarındakı ağrı
şiddәtlәnmişdi. Rocer әllәrini şalvarının arxa cibinә qoyub diqqәtlә
restoranın yastı damına baxırdı.
– Orada nә görmüsәn, ata? – Çak soruşdu.
– İldırımötürәn-filan yoxdur, – Rocer fikirli-fikirli dedi, –
heç yerli-dibli olmayıb.
Üçlükdә böyük evin qonaq otağında oturub, söhbәt edirdilәr.
Atasına bir qәdәr tәrәddüdlә baxan Çak әlini telefonun üstünә
qoymuşdu.
– Çәtin ki, kimsә öz planlarını son dәqiqәdә dәyişdirmәyә
razı olsun, – o dedi.
– Onların bütün planları evdәn çıxmaqdan ibarәtdir, – Rocer
dedi, – elә isә qoy gәlsinlәr bura.
Çak çiyinlәrini çәkәrәk, uşaqlara zәng vurmağa başladı.
“Keti”yә banketә getmәyә hazırlaşan uşaqların yarısını dilә
tutmaq mümkün oldu; onların Çatsvortgilә gәlmәk istәmәlәri
Conni üçün müәmmalı idi. Yәqin, kimlәrsә bu yeni ideyanı daha
maraqlı sayırdı, çünki pulsuz içkinin olacağına zәmanәt verilirdi,
әsası isә, valideynlәrin bir çoxu sәhәr burada olmuşdu – odur ki,
şayiәlәr baş alıb gedirdi.
Nәticәdә evә xeyli adam toplaşdı. Conni bütün gecәboyu
özünü şüşәnin altına qoyulmuş eksponat kimi hiss edirdi. Sifәtindә
qeyri-müәyyәn ifadә olan Rocer küncdә oturub martini içirdi.
Sәkkizә iyirmi beş dәqiqә qalmış o, birinci mәrtәbәnin
böyük hissәsini tutmuş bilyard salonunu keçib Conniyә yaxınlaşdı
292
lәnәtә gәlmiş ildırımötürәnlәri dә o zaman aldım! Necәdir, razı
qaldınızmı? İşә bir bax! – O, Rocerlә Çaka tәrәf döndü. – Bәs siz
hara baxırsınız? Bu yelbeyini azadlıqda gәzmәyә niyә qoyursunuz?
Gedin işinizә! İşlәrim tökülüb qalıb.
– Conni... – Çak nәsә demәk istәdi.
– Bәsdir, – Rocer dedi, – gedәk. Vaxtınızı aldığımız üçün
bağışlayın, mister Karrik, sәmimi söhbәtә vә diqqәtinizә görә
sağ olun.
– Siz sağ olun, – Karrik dedi, – başlarını itiriblәr! – Vә piş-
taxtanın arxasına qayıtdı.
Onlar küçәyә çıxdılar. Çak göy üzünә şübhәylә baxırdı.
Conni mәyus görkәmdә maşına doğru getdi, o, başa düşürdü ki,
uduzub, üstәlik, gülünc vәziyyәtә düşüb. Gicgahlarındakı ağrı
şiddәtlәnmişdi. Rocer әllәrini şalvarının arxa cibinә qoyub diqqәtlә
restoranın yastı damına baxırdı.
– Orada nә görmüsәn, ata? – Çak soruşdu.
– İldırımötürәn-filan yoxdur, – Rocer fikirli-fikirli dedi, –
heç yerli-dibli olmayıb.
Üçlükdә böyük evin qonaq otağında oturub, söhbәt edirdilәr.
Atasına bir qәdәr tәrәddüdlә baxan Çak әlini telefonun üstünә
qoymuşdu.
– Çәtin ki, kimsә öz planlarını son dәqiqәdә dәyişdirmәyә
razı olsun, – o dedi.
– Onların bütün planları evdәn çıxmaqdan ibarәtdir, – Rocer
dedi, – elә isә qoy gәlsinlәr bura.
Çak çiyinlәrini çәkәrәk, uşaqlara zәng vurmağa başladı.
“Keti”yә banketә getmәyә hazırlaşan uşaqların yarısını dilә
tutmaq mümkün oldu; onların Çatsvortgilә gәlmәk istәmәlәri
Conni üçün müәmmalı idi. Yәqin, kimlәrsә bu yeni ideyanı daha
maraqlı sayırdı, çünki pulsuz içkinin olacağına zәmanәt verilirdi,
әsası isә, valideynlәrin bir çoxu sәhәr burada olmuşdu – odur ki,
şayiәlәr baş alıb gedirdi.
Nәticәdә evә xeyli adam toplaşdı. Conni bütün gecәboyu
özünü şüşәnin altına qoyulmuş eksponat kimi hiss edirdi. Sifәtindә
qeyri-müәyyәn ifadә olan Rocer küncdә oturub martini içirdi.
Sәkkizә iyirmi beş dәqiqә qalmış o, birinci mәrtәbәnin
böyük hissәsini tutmuş bilyard salonunu keçib Conniyә yaxınlaşdı
292
