Page 285 - Stiven Kinq
P. 285
Ölü zona
– Ola bilsin, – Çak dedi, – siz deyәn olsun. Amma mәn
attestat aldığıma görә kimә borclu olduğumu bilirәm. Çox sağ
olun. – O, Connini qucaqlayıb özünә sarı çәkdi.
Qәfildәn yaranan ani görüntü Connini diksinәrәk geriyә
atılmağa vә başını tutmağa mәcbur etdi, – sanki Çak, qucaqlamaq
әvәzinә, ona zәrbә endirmişdi. Bu mәnzәrә Conninin beynindә
klişe kimi hәkk olundu.
– Yox, – o dedi, – çıxış yolu yoxdur. Oraya getmәyin, nә
sәn, nә dә o.
Çak qorxu içәrisindә geriyә çәkildi. O, nә isә hiss etmişdi.
Nә isә soyuq, qaranlıq, anlaşılmaz bir şey idi. Birdәn-birә Conniyә
toxunmaq istәyindәn vaz keçdi; bu an onun yalnız bir istәyi
vardı – bir daha heç vaxt Conniyә toxunmamaq. O sanki diri-diri
tabuta qoyulan insanın keçirdiyi hisslәrlә tanış olmuşdu.
– Conni, – o, titrәk sәslә soruşdu, – bu... bu nәdir?..
Onlara yaxınlaşmaqda olan Rocer, әlindә qәdәh, çaşqınlıq
içindә dayandı. Conni Çakın başı üstündәn uzaq, dolu tökmәyә
hazırlaşan buludlara baxırdı. Dumanlanmış gözlәrindә laqeyd
bir ifadә vardı.
– Oraya getmәyin. Orada ildırımötürәn yoxdur, – o dedi.
– Conni... – Çak qorxu hәkk olunmuş üzünü atasına çevirdi. –
Mәncә, o bayılıb... huşunu itirib...
– İldırım, – Conni var sәsiylә qışqırdı. Adamlar onlar tәrәfә
baxırdılar. O, qollarını onlara sarı uzatdı. – Yanğın. İzolyasiya
xarab olub. Qapılar bağlıdır. İnsanlar yanır... qızardılan donuz
әtinin qoxusu gәlir.
– O nә danışır? – Çakın sevgilisi çığırdı. Söz-söhbәt kәsildi.
Əllәrindә boşqab vә qәdәh tutmuş adamların hamısı yerlәrindә
donub qalaraq Conniyә baxırdılar.
– Conni! Conni! Nә oldu? Ayılın! – Rocer irәli yeriyib Con-
ninin gözlәri qarşısında әlini yellәdi. Qәrbdә şimşәk guruldadı –
elә bil oralarda kart oynayan nәhәnglәr bir-biri ilә mübahisә
edirdilәr. – Nә olub axı?
Conninin sәsi ucadan çıxırdı, nitqi sәlis idi, onu biznes-
menlәrdәn, müәllimlәrdәn, onların arvadlarından, Darem mәk-
tәbinin mәzunlarından ibarәt әllidәn çox adam dinlәyirdi.
– Bu gün axşam Çak evdә oturmalıdır, әks halda, o da o
birilәrlә birgә yanacaq. Yanğın olacaq, dәhşәtli yanğın. Onu
285
– Ola bilsin, – Çak dedi, – siz deyәn olsun. Amma mәn
attestat aldığıma görә kimә borclu olduğumu bilirәm. Çox sağ
olun. – O, Connini qucaqlayıb özünә sarı çәkdi.
Qәfildәn yaranan ani görüntü Connini diksinәrәk geriyә
atılmağa vә başını tutmağa mәcbur etdi, – sanki Çak, qucaqlamaq
әvәzinә, ona zәrbә endirmişdi. Bu mәnzәrә Conninin beynindә
klişe kimi hәkk olundu.
– Yox, – o dedi, – çıxış yolu yoxdur. Oraya getmәyin, nә
sәn, nә dә o.
Çak qorxu içәrisindә geriyә çәkildi. O, nә isә hiss etmişdi.
Nә isә soyuq, qaranlıq, anlaşılmaz bir şey idi. Birdәn-birә Conniyә
toxunmaq istәyindәn vaz keçdi; bu an onun yalnız bir istәyi
vardı – bir daha heç vaxt Conniyә toxunmamaq. O sanki diri-diri
tabuta qoyulan insanın keçirdiyi hisslәrlә tanış olmuşdu.
– Conni, – o, titrәk sәslә soruşdu, – bu... bu nәdir?..
Onlara yaxınlaşmaqda olan Rocer, әlindә qәdәh, çaşqınlıq
içindә dayandı. Conni Çakın başı üstündәn uzaq, dolu tökmәyә
hazırlaşan buludlara baxırdı. Dumanlanmış gözlәrindә laqeyd
bir ifadә vardı.
– Oraya getmәyin. Orada ildırımötürәn yoxdur, – o dedi.
– Conni... – Çak qorxu hәkk olunmuş üzünü atasına çevirdi. –
Mәncә, o bayılıb... huşunu itirib...
– İldırım, – Conni var sәsiylә qışqırdı. Adamlar onlar tәrәfә
baxırdılar. O, qollarını onlara sarı uzatdı. – Yanğın. İzolyasiya
xarab olub. Qapılar bağlıdır. İnsanlar yanır... qızardılan donuz
әtinin qoxusu gәlir.
– O nә danışır? – Çakın sevgilisi çığırdı. Söz-söhbәt kәsildi.
Əllәrindә boşqab vә qәdәh tutmuş adamların hamısı yerlәrindә
donub qalaraq Conniyә baxırdılar.
– Conni! Conni! Nә oldu? Ayılın! – Rocer irәli yeriyib Con-
ninin gözlәri qarşısında әlini yellәdi. Qәrbdә şimşәk guruldadı –
elә bil oralarda kart oynayan nәhәnglәr bir-biri ilә mübahisә
edirdilәr. – Nә olub axı?
Conninin sәsi ucadan çıxırdı, nitqi sәlis idi, onu biznes-
menlәrdәn, müәllimlәrdәn, onların arvadlarından, Darem mәk-
tәbinin mәzunlarından ibarәt әllidәn çox adam dinlәyirdi.
– Bu gün axşam Çak evdә oturmalıdır, әks halda, o da o
birilәrlә birgә yanacaq. Yanğın olacaq, dәhşәtli yanğın. Onu
285
