Page 247 - Stiven Kinq
P. 247
Ölü zona
ölkәmizdә “Gülәn pәlәng” adlanan bir oyun var. Qәdim oyundur,
xalq arasında çox sevilir. Eynәn sizin beysbol kimi. Bu oyunda
oğlan uşağı pәlәng dәrisi geyinir. Ora-bura qaçır, rәqs elәyir.
Digәr uşaqlar isә onu tutmağa çalışır. Pәlәng dәrisi geymiş oğlan
şaqqanaq çәkib gülür, mırıldanır, hәtta dişlәyir. Belә bir oyundur.
Mәncә, sizin Stilson da bu oyunu bilir.
Conni Nqo Fatı narahatlıqla dinlәyirdi.
Nqoya gәlincә, o, sakitcә oturmuşdu.
– Gedib hәr şeyi öz gözümüzlә görәrik, – o gülümsündü, –
sonra piknikimiz olacaq. Mәn iki piroq bişirәcәyәm. Yәqin, yaxşı
alınar.
– Əla! Çox gözәl!
– Hә, әladır, – Nqo Fat ayağa qalxaraq dedi, – sonra Trim-
bullda gördüklәrimizi sinifdә müzakirә edәcәyik. Bәlkә, bu
barәdә inşa da yazdıq. İnşa yazmaq asandır, çünki lüğәtdә sözlәrin
düzgün yazılışına baxmaq mümkündür.
– Hә, elәdir. Amma nәdәnsә, mәn öz şağirdlәrimi buna alış-
dıra bilmirdim.
Nqo yenidәn gülümsәdi.
– Çakın işlәri necә gedir?
– Pis deyil.
– Hә, indi çox şәn görünür. Əvvәllәr özünü bicliyә vururdu.
O, yaxşı oğlandır. – Nqo ayağa durdu, – dincәlin, Conni. Mәn
yatmağa gedirәm.
– Oldu.
Conni baxışlarıyla cins şalvar vә rәngi soluxmuş köynәk
geymiş Nqonun qıvraq miniatür fiqurunu yola saldı.
“Pәlәng dәrisi geymiş oğlan şaqqanaq çәkib gülür, mırıldanır,
hәtta dişlәyir. Belә bir oyundur. Mәncә, sizin Stilson da bu oyunu
bilir.”
Yenә dә narahatlıq hissi keçirmәyә başladı.
Havayla doldurulan kreslo suda yırğalanırdı. Günәşin istisi
dәrisini tumarlayırdı. Conni yenidәn “Buk revyu”nu açdı, amma
oxumaq hәvәsi qalmamışdı. Jurnalı bir kәnara qoydu, әllәriylә
avar çәkәrәk, hovuzun kәnarına yaxınlaşdı vә sudan çıxdı. Bәlkә,
şәnbә günü missis Çatsvortun “Mersedes”indә o da oraya
247
ölkәmizdә “Gülәn pәlәng” adlanan bir oyun var. Qәdim oyundur,
xalq arasında çox sevilir. Eynәn sizin beysbol kimi. Bu oyunda
oğlan uşağı pәlәng dәrisi geyinir. Ora-bura qaçır, rәqs elәyir.
Digәr uşaqlar isә onu tutmağa çalışır. Pәlәng dәrisi geymiş oğlan
şaqqanaq çәkib gülür, mırıldanır, hәtta dişlәyir. Belә bir oyundur.
Mәncә, sizin Stilson da bu oyunu bilir.
Conni Nqo Fatı narahatlıqla dinlәyirdi.
Nqoya gәlincә, o, sakitcә oturmuşdu.
– Gedib hәr şeyi öz gözümüzlә görәrik, – o gülümsündü, –
sonra piknikimiz olacaq. Mәn iki piroq bişirәcәyәm. Yәqin, yaxşı
alınar.
– Əla! Çox gözәl!
– Hә, әladır, – Nqo Fat ayağa qalxaraq dedi, – sonra Trim-
bullda gördüklәrimizi sinifdә müzakirә edәcәyik. Bәlkә, bu
barәdә inşa da yazdıq. İnşa yazmaq asandır, çünki lüğәtdә sözlәrin
düzgün yazılışına baxmaq mümkündür.
– Hә, elәdir. Amma nәdәnsә, mәn öz şağirdlәrimi buna alış-
dıra bilmirdim.
Nqo yenidәn gülümsәdi.
– Çakın işlәri necә gedir?
– Pis deyil.
– Hә, indi çox şәn görünür. Əvvәllәr özünü bicliyә vururdu.
O, yaxşı oğlandır. – Nqo ayağa durdu, – dincәlin, Conni. Mәn
yatmağa gedirәm.
– Oldu.
Conni baxışlarıyla cins şalvar vә rәngi soluxmuş köynәk
geymiş Nqonun qıvraq miniatür fiqurunu yola saldı.
“Pәlәng dәrisi geymiş oğlan şaqqanaq çәkib gülür, mırıldanır,
hәtta dişlәyir. Belә bir oyundur. Mәncә, sizin Stilson da bu oyunu
bilir.”
Yenә dә narahatlıq hissi keçirmәyә başladı.
Havayla doldurulan kreslo suda yırğalanırdı. Günәşin istisi
dәrisini tumarlayırdı. Conni yenidәn “Buk revyu”nu açdı, amma
oxumaq hәvәsi qalmamışdı. Jurnalı bir kәnara qoydu, әllәriylә
avar çәkәrәk, hovuzun kәnarına yaxınlaşdı vә sudan çıxdı. Bәlkә,
şәnbә günü missis Çatsvortun “Mersedes”indә o da oraya
247
