Page 224 - Stiven Kinq
P. 224
ven Kinq
– Axı Qreşem şәhәrdә böyük adamdı...
– Hansı şәhәrdә?
Çak ağzını açıb nәsә demәk istәdi, ancaq demәdi. Qәfildәn
hovuza sarı çevrildi. Sonra gülümsünәrәk Conniyә baxdı.
– Emitidә. “Çәnә” filmindә olduğu kimi.
– Afәrin! Bunu necә xatırladın?
Çak köksünü ötürdü.
– Boş şeydir. Bir anlığa üzgüçülük yarışlarında iştirak edib-
etmәyәcәyim barәdә düşündüm vә birdәn – gup! Yadıma düşdü.
Əladır!
– Yaxşı, bugünlük bәsdir. – Conni yorulmuşdu, әmәllicә
tәrlәmişdi, amma özünü, sözün әsl mәnasında, xoşbәxt hiss
edirdi. – Budur, sәn birinci addımını atdın. Heç olmasa, bunu
başa düşürsәn? Getdik üzmәyә. Sonuncu suya atılan sonuncu
axmaqdır.
– Conni.
– Nәdir?
– Bu fәnd hәmişә işlәyәcәk?
– Bu fәndi axıracan öyrәnsәn, hә, – Conni dedi, – әgәr hәr
dәfә, ağına-bozuna baxmadan maneәnin üstünә getmәk әvәzinә,
ondan yan keçsәn, bu maneә kiçilmәyә başlayacaq. Ucadan
oxumaq mәsәlәsi hәll olunacaq, görәrsәn. Hәlә ehtiyatda başqa
kiçik bicliklәrimiz dә var. – O susdu. Onun indicә Çaka dediklәri,
hәqiqәtdәn daha çox, cәsarәtli hipnotik tәlqinә cәhd idi.
– Çox sağ olun, – Çak dedi. Üzündәki yalançı әzabkeş
tәbәssümü sәmimi minnәtdarlıq ifadәsi ilә әvәzlәndi, – mәni bu
zibildәn qurtarsanız, mәn... mәn diz üstә çöküb ayaqlarınızı
öpәrәm, tәki siz әmr edin. Hәrdәn dәhşәtә gәlirәm, mәnә elә
gәlir ki, atamın ümidlәrini doğrultmuram...
– Çak, bәs bilmirsәn ki, sәnin çәtinliklәrin qismәn elә
bununla bağlıdır?
– Doğrudan?
– Sәn qaçışda da, üzmәkdә dә hamını ötüb keçmәk istәyirsәn.
Hәr şeyi artıqlamasıyla yerinә yetirmәyә çalışırsan. Burada mәsә-
lә, bәlkә dә, tәkcә psixoloji maneәdә deyil. Bir çoxları hesab edir
ki, çәtin oxuma, Cekson sindromu vә digәr analoji fobiyalar, necә
deyәrlәr... beyin qabığındakı anadangәlmә lәkәnin sayәsindә
224
– Axı Qreşem şәhәrdә böyük adamdı...
– Hansı şәhәrdә?
Çak ağzını açıb nәsә demәk istәdi, ancaq demәdi. Qәfildәn
hovuza sarı çevrildi. Sonra gülümsünәrәk Conniyә baxdı.
– Emitidә. “Çәnә” filmindә olduğu kimi.
– Afәrin! Bunu necә xatırladın?
Çak köksünü ötürdü.
– Boş şeydir. Bir anlığa üzgüçülük yarışlarında iştirak edib-
etmәyәcәyim barәdә düşündüm vә birdәn – gup! Yadıma düşdü.
Əladır!
– Yaxşı, bugünlük bәsdir. – Conni yorulmuşdu, әmәllicә
tәrlәmişdi, amma özünü, sözün әsl mәnasında, xoşbәxt hiss
edirdi. – Budur, sәn birinci addımını atdın. Heç olmasa, bunu
başa düşürsәn? Getdik üzmәyә. Sonuncu suya atılan sonuncu
axmaqdır.
– Conni.
– Nәdir?
– Bu fәnd hәmişә işlәyәcәk?
– Bu fәndi axıracan öyrәnsәn, hә, – Conni dedi, – әgәr hәr
dәfә, ağına-bozuna baxmadan maneәnin üstünә getmәk әvәzinә,
ondan yan keçsәn, bu maneә kiçilmәyә başlayacaq. Ucadan
oxumaq mәsәlәsi hәll olunacaq, görәrsәn. Hәlә ehtiyatda başqa
kiçik bicliklәrimiz dә var. – O susdu. Onun indicә Çaka dediklәri,
hәqiqәtdәn daha çox, cәsarәtli hipnotik tәlqinә cәhd idi.
– Çox sağ olun, – Çak dedi. Üzündәki yalançı әzabkeş
tәbәssümü sәmimi minnәtdarlıq ifadәsi ilә әvәzlәndi, – mәni bu
zibildәn qurtarsanız, mәn... mәn diz üstә çöküb ayaqlarınızı
öpәrәm, tәki siz әmr edin. Hәrdәn dәhşәtә gәlirәm, mәnә elә
gәlir ki, atamın ümidlәrini doğrultmuram...
– Çak, bәs bilmirsәn ki, sәnin çәtinliklәrin qismәn elә
bununla bağlıdır?
– Doğrudan?
– Sәn qaçışda da, üzmәkdә dә hamını ötüb keçmәk istәyirsәn.
Hәr şeyi artıqlamasıyla yerinә yetirmәyә çalışırsan. Burada mәsә-
lә, bәlkә dә, tәkcә psixoloji maneәdә deyil. Bir çoxları hesab edir
ki, çәtin oxuma, Cekson sindromu vә digәr analoji fobiyalar, necә
deyәrlәr... beyin qabığındakı anadangәlmә lәkәnin sayәsindә
224
