Page 22 - Stiven Kinq
P. 22
ven Kinq
– Çox gülmәlidir, – Sara çevrilib qapıya doğru getdi. Onun
bu cür zarafatlardan xoşu gәlmirdi. O, Saranı qapının ağzında
haqladı:
– Ey... Mәn axmaqlıq elәdim.
– Əlbәttә, axmaqlıq elәdin, – qız ona soyuq nәzәrlәrlә baxdı,
hәr halda, buna cәhd elәdi. Hirsi soyumağa başlayırdı. Conniyә
çox hirslәnә bilmirdi. Onu sevirdi, ya yox – hәlәlik bu sualın
cavabını bilmirdi – ancaq ondan küsmәyi vә ona qarşı ürәyindә
kin saxlamağı bacarmırdı. Connidәn küsmәk barәdә düşündü vә
bu fikir ona o qәdәr qәribә gәldi ki, özündәn ixtiyarsız gülümsündü.
– Bax belә. Az qala mәni atacağını düşünürdüm, oğlan.
– Mәn oğlan deyilәm.
O, Saranı başdan-ayağa süzdü:
– Bunu görürәm.
Saranın әynindә saçaqlı dәri kürk vardı, süni yenot dәrisi vә
ya buna bәnzәr ucuz materialdan tikilmişdi. Conninin öz istәyini
bu sayaq sadәdil tәrzdә büruzә vermәsi onu yenidәn gülümsәmәyә
vadar etdi:
– Bu dәridә görә bilmәzdin...
– Mәnsә görürәm, – Conni dedi. O, Saranı qucaqlayıb öpdü.
Sara onun öpüşünü cavabsız buraxmaq istәdi, amma bunu
bacarmadı.
– Sәni qorxutduğuma görә mәni bağışla, – Conni burnunu
onun burnuna sürtdü, sonra onu buraxıb maskasını qaldırdı, – elә
bildim, sәnin xoşuna gәlәcәk. Bu maskanı cümә günü dәrsdә
üzümә taxmaq istәyirәm.
– Conni, bu axı qaydanı pozmaq demәkdir.
– Eybi yoxdur, birtәhәr ötüşәrik, – o, tәbәssümlә cavab
verdi. Conni hәr şeyin yaxşı olacağına inanırdı.
Sara hәr gün mәktәbә bәzi kәnd müәllimlәri kimi iri
gözlüklәrdә gәlirdi. Dәst tutduğu saçlarını elә tarım bağlayırdı
ki, adam onun indicә ağrıdan qışqıracağını zәnn edirdi. Qızların
çoxunun donlarının әtәyi alt tumanlarını zorla örtdüyü halda,
Saranınkı dizlәrindәn azca yuxarı olurdu. “Onsuz da mәnim
ayaqlarım onlarınkından gözәldir” – Sara kam alırmış kimi
düşünürdü. O, şagirdlәri әlifba qaydasında oturdurdu – bu, orta
22
– Çox gülmәlidir, – Sara çevrilib qapıya doğru getdi. Onun
bu cür zarafatlardan xoşu gәlmirdi. O, Saranı qapının ağzında
haqladı:
– Ey... Mәn axmaqlıq elәdim.
– Əlbәttә, axmaqlıq elәdin, – qız ona soyuq nәzәrlәrlә baxdı,
hәr halda, buna cәhd elәdi. Hirsi soyumağa başlayırdı. Conniyә
çox hirslәnә bilmirdi. Onu sevirdi, ya yox – hәlәlik bu sualın
cavabını bilmirdi – ancaq ondan küsmәyi vә ona qarşı ürәyindә
kin saxlamağı bacarmırdı. Connidәn küsmәk barәdә düşündü vә
bu fikir ona o qәdәr qәribә gәldi ki, özündәn ixtiyarsız gülümsündü.
– Bax belә. Az qala mәni atacağını düşünürdüm, oğlan.
– Mәn oğlan deyilәm.
O, Saranı başdan-ayağa süzdü:
– Bunu görürәm.
Saranın әynindә saçaqlı dәri kürk vardı, süni yenot dәrisi vә
ya buna bәnzәr ucuz materialdan tikilmişdi. Conninin öz istәyini
bu sayaq sadәdil tәrzdә büruzә vermәsi onu yenidәn gülümsәmәyә
vadar etdi:
– Bu dәridә görә bilmәzdin...
– Mәnsә görürәm, – Conni dedi. O, Saranı qucaqlayıb öpdü.
Sara onun öpüşünü cavabsız buraxmaq istәdi, amma bunu
bacarmadı.
– Sәni qorxutduğuma görә mәni bağışla, – Conni burnunu
onun burnuna sürtdü, sonra onu buraxıb maskasını qaldırdı, – elә
bildim, sәnin xoşuna gәlәcәk. Bu maskanı cümә günü dәrsdә
üzümә taxmaq istәyirәm.
– Conni, bu axı qaydanı pozmaq demәkdir.
– Eybi yoxdur, birtәhәr ötüşәrik, – o, tәbәssümlә cavab
verdi. Conni hәr şeyin yaxşı olacağına inanırdı.
Sara hәr gün mәktәbә bәzi kәnd müәllimlәri kimi iri
gözlüklәrdә gәlirdi. Dәst tutduğu saçlarını elә tarım bağlayırdı
ki, adam onun indicә ağrıdan qışqıracağını zәnn edirdi. Qızların
çoxunun donlarının әtәyi alt tumanlarını zorla örtdüyü halda,
Saranınkı dizlәrindәn azca yuxarı olurdu. “Onsuz da mәnim
ayaqlarım onlarınkından gözәldir” – Sara kam alırmış kimi
düşünürdü. O, şagirdlәri әlifba qaydasında oturdurdu – bu, orta
22
