Page 217 - Stiven Kinq
P. 217
Ölü zona
bilirdi, ancaq, buna baxmayaraq, tәm... tәmk... tәmkinli görünmәyә
çalışırdı. O, heç nә xahiş etmir, heç nәyә tәәssüflәnmirdi. Bu
qeyri-müәyyәnliklә üz... üz... üzlәşdikdәn sonra bütün vücuduna
ha... hak... hakim kәsilmiş qorxu vә tәş...tәşviş...”
“Men tayms”da “Repetitor tәlәb olunur” elanını oxuduqdan
sonra Conni öz xidmәtini tәklif etmişdi. O, fevralın ortalarında
Kitteriyә köçmüşdü vә buraya gәlmәkdә yeganә mәqsәdi Pau-
naldan, poçt qutusunu doldurub-daşıran gündәlik mәktub vә
teleqramlardan yaxa qurtarmaq idi. Son vaxtlar qәzetçilәr, әcaib
baxışlı isterik qadınlar (“tәsadüfәn buradan keçirdik, odur ki,
sizә dәymәk istәdik”. “Tәsadüfәn” buralara gәlib çıxmış qadınlardan
birinin maşınının nömrәsi Merilend, köhnә, sınıq-salxaq “Ford”da
gәlmiş digәrininki isә Arizon ştatına aid idi), ona toxunmaq üçün
uzanan әllәr onu boğaza yığmışdı...
Kitteridә o, ilk dәfә anladı ki, Con Smit adının öz üstünlüklәri
var. Gәlişinin üçüncü günündә, bir mövsüm Reyncley göllәri
olan әrazidәki boyskaut düşәrgәlәrinin yay kafelәrindә qazandığı
tәcrübәni xatırlayaraq, yemәkxanaya aşpaz düzәldi. Yemәkxananın
sahibi, Rubi Pelletye adlı paya kimi arıq-quru qadın, onun
sәnәdlәrinә göz gәzdirib dedi:
– Ət doğramaq üçün çox yaşlanmısan, hәm dә savadlı
adamsan.
– Düz deyirsiniz, – Conni dedi, – әmәk birjasında bütün
elmlәrin kursunu keçmişәm.
Rubi Pelletye әllәrini incә belinә qoyub, başını ataraq,
hürmәyә bәnzәr bir tәrzdә qәhqәhә çәkdi.
– Gecә saat ikidә bir dәstә adam gәlib, bekonlu qayğanaq,
sosiska, fransız tortları, piroqlar tәlәb etsә, öhdәsindәn gәlәrsәn?
– Niyә dә gәlmәyim, – Conni dedi.
– Deyәsәn, sәnә deyilәnlәri başa düşmürsәn, – Rubi dedi, –
qoy olsun, alim, özün bilәrsәn. Ancaq әvvәlcә bir arayış gәtir ki,
mәnim sәhiyyә orqanlarıyla problemim olmasın. Arayışı gәtirәn
kimi işә başlaya bilәrsәn.
Conni elә belә dә etdi. İkihәftәlik qaç-qovdan sonra (hәtta
bir dәfә, çömçәni qaynar yağın içinә salaraq, әlini dә yandırdı) iş
onu deyil, o, işi ram elәdi. Çatsvordun elanını oxuduqdan sonra
217
bilirdi, ancaq, buna baxmayaraq, tәm... tәmk... tәmkinli görünmәyә
çalışırdı. O, heç nә xahiş etmir, heç nәyә tәәssüflәnmirdi. Bu
qeyri-müәyyәnliklә üz... üz... üzlәşdikdәn sonra bütün vücuduna
ha... hak... hakim kәsilmiş qorxu vә tәş...tәşviş...”
“Men tayms”da “Repetitor tәlәb olunur” elanını oxuduqdan
sonra Conni öz xidmәtini tәklif etmişdi. O, fevralın ortalarında
Kitteriyә köçmüşdü vә buraya gәlmәkdә yeganә mәqsәdi Pau-
naldan, poçt qutusunu doldurub-daşıran gündәlik mәktub vә
teleqramlardan yaxa qurtarmaq idi. Son vaxtlar qәzetçilәr, әcaib
baxışlı isterik qadınlar (“tәsadüfәn buradan keçirdik, odur ki,
sizә dәymәk istәdik”. “Tәsadüfәn” buralara gәlib çıxmış qadınlardan
birinin maşınının nömrәsi Merilend, köhnә, sınıq-salxaq “Ford”da
gәlmiş digәrininki isә Arizon ştatına aid idi), ona toxunmaq üçün
uzanan әllәr onu boğaza yığmışdı...
Kitteridә o, ilk dәfә anladı ki, Con Smit adının öz üstünlüklәri
var. Gәlişinin üçüncü günündә, bir mövsüm Reyncley göllәri
olan әrazidәki boyskaut düşәrgәlәrinin yay kafelәrindә qazandığı
tәcrübәni xatırlayaraq, yemәkxanaya aşpaz düzәldi. Yemәkxananın
sahibi, Rubi Pelletye adlı paya kimi arıq-quru qadın, onun
sәnәdlәrinә göz gәzdirib dedi:
– Ət doğramaq üçün çox yaşlanmısan, hәm dә savadlı
adamsan.
– Düz deyirsiniz, – Conni dedi, – әmәk birjasında bütün
elmlәrin kursunu keçmişәm.
Rubi Pelletye әllәrini incә belinә qoyub, başını ataraq,
hürmәyә bәnzәr bir tәrzdә qәhqәhә çәkdi.
– Gecә saat ikidә bir dәstә adam gәlib, bekonlu qayğanaq,
sosiska, fransız tortları, piroqlar tәlәb etsә, öhdәsindәn gәlәrsәn?
– Niyә dә gәlmәyim, – Conni dedi.
– Deyәsәn, sәnә deyilәnlәri başa düşmürsәn, – Rubi dedi, –
qoy olsun, alim, özün bilәrsәn. Ancaq әvvәlcә bir arayış gәtir ki,
mәnim sәhiyyә orqanlarıyla problemim olmasın. Arayışı gәtirәn
kimi işә başlaya bilәrsәn.
Conni elә belә dә etdi. İkihәftәlik qaç-qovdan sonra (hәtta
bir dәfә, çömçәni qaynar yağın içinә salaraq, әlini dә yandırdı) iş
onu deyil, o, işi ram elәdi. Çatsvordun elanını oxuduqdan sonra
217
