Page 194 - Stiven Kinq
P. 194
ven Kinq
onu uzaqda axtarmısınız. Siz, hәtta parıldayan, axıracan düymәlәnmiş
plaş geymiş bu adamı görmüsünüz. O, sәhәrlәr uşaqları küçәnin
o üzünә keçirdir. Uşaqların yolu keçmәsi üçün әlindәki stop-
işarәni yuxarı qaldırır.
Bannerman ildırım vurmuş adam kimi ona baxırdı.
– Siz Frenki nәzәrdә tutursunuz? Frenk Doddu? Siz ağlınızı
itirmisiniz!
– Bәli, bu, Frenk Doddur, – Conni tәsdiqlәdi, – onların
hamısını o öldürüb.
Bannermanın sifәtndә elә bir ifadә vardı ki, sanki o bilmirdi
gülsün, yoxsa Conninin tәpәsinә yumruq ilişdirsin.
– Boş sözlәrdir, – o, nәhayәt, dillәndi, – Frenk Dodd әla
polisdir. Əla da oğlandır. Gәlәn ilin noyabrında o, hәtta şәhәr
polisinin rәisi vәzifәsinә namizәd ola bilәr. Vә o, bu postu mәnim
xeyir-duamla tutacaq. – Bannermanın sifәtindә yorğun vә ikrah
dolu gülüş әmәlә gәldi. – Frenkin iyirmi beş yaşı var. Belә çıxır
ki, o, bu yaramazlıqla on doqquz yaşından mәşğul olmağa
başlayıb. Onun anası xәstәdir – hipertoniya, mәdәaltı vәz, diabetin
ilkin mәrhәlәsi. Onlar çox sakit hәyat sürürlәr. Bir sözlә, Conni,
siz yanılırsınız. Frenk Dodd qatil ola bilmәz. Başımı verәrәm.
– Qәtllәrin arasında üç il fasilә olub, – Conni dedi, – Frenk
Dodd onda haradaydı? Şәhәrdәydi?
– Yaxşı, bәsdir! Siz әlinizdәn çox şey gәlmәdiyini deyәrkәn,
o qәdәr dә yanılmırdınız. Adınız qәzetlәrә düşüb, amma bu, o
demәk deyil ki, sakitcә oturub, vәzifәli şәxsi lәkәlәmәyinizә göz
yummalıyam. Siz mәnim hörmәt bәslәdiyim lәyaqәtli adamı...
– Öz oğlunuz hesab etdiyiniz adamı, – Conni halını pozmadan
onun sözünü bitirdi.
Bannerman dişlәrini qıcadı, soyuqdan qızarmış sifәti bir
andaca ağardı. Sanki ona qurşaqdan aşağı zәrbә endirmişdilәr.
Sonra o, özünü әlә aldı, sifәti yenidәn maskaya çevrildi.
– Rәdd olun buradan, – o dedi, – qәzetçi dostlarınızın
birindәn xahiş edin, sizi evә aparsın. Yolda mәtbuat konfransı da
keçirә bilәrsiniz. Ancaq Tanrıya and içirәm, әgәr Frenk Doddun
adını tutsanız, sizi axtarıb tapacağam vә sümüklәrinizi sındıracağam.
Aydındır?
194
onu uzaqda axtarmısınız. Siz, hәtta parıldayan, axıracan düymәlәnmiş
plaş geymiş bu adamı görmüsünüz. O, sәhәrlәr uşaqları küçәnin
o üzünә keçirdir. Uşaqların yolu keçmәsi üçün әlindәki stop-
işarәni yuxarı qaldırır.
Bannerman ildırım vurmuş adam kimi ona baxırdı.
– Siz Frenki nәzәrdә tutursunuz? Frenk Doddu? Siz ağlınızı
itirmisiniz!
– Bәli, bu, Frenk Doddur, – Conni tәsdiqlәdi, – onların
hamısını o öldürüb.
Bannermanın sifәtndә elә bir ifadә vardı ki, sanki o bilmirdi
gülsün, yoxsa Conninin tәpәsinә yumruq ilişdirsin.
– Boş sözlәrdir, – o, nәhayәt, dillәndi, – Frenk Dodd әla
polisdir. Əla da oğlandır. Gәlәn ilin noyabrında o, hәtta şәhәr
polisinin rәisi vәzifәsinә namizәd ola bilәr. Vә o, bu postu mәnim
xeyir-duamla tutacaq. – Bannermanın sifәtindә yorğun vә ikrah
dolu gülüş әmәlә gәldi. – Frenkin iyirmi beş yaşı var. Belә çıxır
ki, o, bu yaramazlıqla on doqquz yaşından mәşğul olmağa
başlayıb. Onun anası xәstәdir – hipertoniya, mәdәaltı vәz, diabetin
ilkin mәrhәlәsi. Onlar çox sakit hәyat sürürlәr. Bir sözlә, Conni,
siz yanılırsınız. Frenk Dodd qatil ola bilmәz. Başımı verәrәm.
– Qәtllәrin arasında üç il fasilә olub, – Conni dedi, – Frenk
Dodd onda haradaydı? Şәhәrdәydi?
– Yaxşı, bәsdir! Siz әlinizdәn çox şey gәlmәdiyini deyәrkәn,
o qәdәr dә yanılmırdınız. Adınız qәzetlәrә düşüb, amma bu, o
demәk deyil ki, sakitcә oturub, vәzifәli şәxsi lәkәlәmәyinizә göz
yummalıyam. Siz mәnim hörmәt bәslәdiyim lәyaqәtli adamı...
– Öz oğlunuz hesab etdiyiniz adamı, – Conni halını pozmadan
onun sözünü bitirdi.
Bannerman dişlәrini qıcadı, soyuqdan qızarmış sifәti bir
andaca ağardı. Sanki ona qurşaqdan aşağı zәrbә endirmişdilәr.
Sonra o, özünü әlә aldı, sifәti yenidәn maskaya çevrildi.
– Rәdd olun buradan, – o dedi, – qәzetçi dostlarınızın
birindәn xahiş edin, sizi evә aparsın. Yolda mәtbuat konfransı da
keçirә bilәrsiniz. Ancaq Tanrıya and içirәm, әgәr Frenk Doddun
adını tutsanız, sizi axtarıb tapacağam vә sümüklәrinizi sındıracağam.
Aydındır?
194
