Page 187 - Stiven Kinq
P. 187
Ölü zona
APARILIR”. Elә hәmin gün bizim hamımızı küçәlәri süpürmәyә
göndәrәrlәr.
Bannerman Connini öz kabinetinә apardı. Stolun üstü yazılı
kağız-kuğuzla doluydu. Pәncәrәnin önünә üç şәkil qoyulmuşdu:
Bannerman, onun arvadı vә qızı. Divara sәliqәylә çәrçivәyә
salınmış diplom, onunla yanaşı isә Bannermanın seçkilәrdә qәlәbә
çalması barәdә yerli “Koll” qәzetinin dәrc etdiyi mәqalә vurulmuşdu.
– Kofe içirsiniz? – Bannerman büronu açaraq soruşdu.
– Yox, sağ olun. Amma çay içәrdim.
– Missis Sukerman çayı göz bәbәyi kimi qoruyur, – Banner-
man dedi, – heyif ki, hәr gün onu özüylә evә aparır. Sizә tonik
tәklif edә bilәrәm, amma avtomata çatmaq üçün yenә dә qәzetçilәrin
arasından keçib getmәli olacağıq. Kaş ki, nәhayәt, dağılışıb
gedәydilәr.
– Eybi yoxdur, keçinәrәm.
Bannerman kiçik bağlı konvert gәtirdi.
– Budur, – o dedi vә bir qәdәr tәrәddüdlә onu Conniyә uzat-
dı. Conni konverti götürdü, amma onu açmağa tәlәsmәdi.
– Ümid edirәm ki, siz başa düşürsünüz – zәmanәt vermirәm.
Heç nә vәd edә bilmәrәm. Hәrdәn alınır, bәzәn isә yox.
Bannerman yalnız yorğunluqla çiyinlәrini çәkәrәk tәkrarladı:
– Qurddan qorxan qoyun saxlamaz.
Conni konverti açıb, qırmızılı-ağlı boş “Marlboro” qutusunu
ovcuna götürdü. O, qutunu sol әlinә alıb, gözlәrini divara zillәmişdi.
Boz divar. Adi boz divar. Ağlı-qırmızılı siqaret qutusu. Qutunu
digәr әlinә ötürdü, sonra isә iki ovcunun arasında sıxdı. O,
hansısa bir xәyal, bir tәsvir gözlәyirdi. Əvәzindә isә heç nә. O,
qutunu bәrk-bәrk sıxaraq, möcüzәyә ümid edirdi, elә bil obrazların
yubanmadan gözünә göründüyünü unutmuşdu.
Nәhayәt, Conni qutunu qaytardı.
– Tәәssüf, – o dedi.
– Alınmadı?
– Yox.
Bu an qapı bәrkdәn döyüldü vә Rosko Fişerin başı göründü.
Görkәmindәn pәrtlik yağırdı.
– Corc, Frenklә mәn evә gedirik. Heç bilmirәm o necә
yuxuladı.
187
APARILIR”. Elә hәmin gün bizim hamımızı küçәlәri süpürmәyә
göndәrәrlәr.
Bannerman Connini öz kabinetinә apardı. Stolun üstü yazılı
kağız-kuğuzla doluydu. Pәncәrәnin önünә üç şәkil qoyulmuşdu:
Bannerman, onun arvadı vә qızı. Divara sәliqәylә çәrçivәyә
salınmış diplom, onunla yanaşı isә Bannermanın seçkilәrdә qәlәbә
çalması barәdә yerli “Koll” qәzetinin dәrc etdiyi mәqalә vurulmuşdu.
– Kofe içirsiniz? – Bannerman büronu açaraq soruşdu.
– Yox, sağ olun. Amma çay içәrdim.
– Missis Sukerman çayı göz bәbәyi kimi qoruyur, – Banner-
man dedi, – heyif ki, hәr gün onu özüylә evә aparır. Sizә tonik
tәklif edә bilәrәm, amma avtomata çatmaq üçün yenә dә qәzetçilәrin
arasından keçib getmәli olacağıq. Kaş ki, nәhayәt, dağılışıb
gedәydilәr.
– Eybi yoxdur, keçinәrәm.
Bannerman kiçik bağlı konvert gәtirdi.
– Budur, – o dedi vә bir qәdәr tәrәddüdlә onu Conniyә uzat-
dı. Conni konverti götürdü, amma onu açmağa tәlәsmәdi.
– Ümid edirәm ki, siz başa düşürsünüz – zәmanәt vermirәm.
Heç nә vәd edә bilmәrәm. Hәrdәn alınır, bәzәn isә yox.
Bannerman yalnız yorğunluqla çiyinlәrini çәkәrәk tәkrarladı:
– Qurddan qorxan qoyun saxlamaz.
Conni konverti açıb, qırmızılı-ağlı boş “Marlboro” qutusunu
ovcuna götürdü. O, qutunu sol әlinә alıb, gözlәrini divara zillәmişdi.
Boz divar. Adi boz divar. Ağlı-qırmızılı siqaret qutusu. Qutunu
digәr әlinә ötürdü, sonra isә iki ovcunun arasında sıxdı. O,
hansısa bir xәyal, bir tәsvir gözlәyirdi. Əvәzindә isә heç nә. O,
qutunu bәrk-bәrk sıxaraq, möcüzәyә ümid edirdi, elә bil obrazların
yubanmadan gözünә göründüyünü unutmuşdu.
Nәhayәt, Conni qutunu qaytardı.
– Tәәssüf, – o dedi.
– Alınmadı?
– Yox.
Bu an qapı bәrkdәn döyüldü vә Rosko Fişerin başı göründü.
Görkәmindәn pәrtlik yağırdı.
– Corc, Frenklә mәn evә gedirik. Heç bilmirәm o necә
yuxuladı.
187
