Page 183 - Stiven Kinq
P. 183
Ölü zona
– Hәm dә mәnim qızım, – Bannerman sakitcә tәsdiqlәdi, –
o, görünür, bu... bu heyvandan cәmi-cümlәtanı iyirmi metr aralı
keçib. İndi siz mәnim vәziyyәtimi başa düşürsünüzmü?
– Tәsәvvür edirәm, – Conni dedi.
– Buna әmin deyilәm. Mәndә elә bir hiss var, sanki ayağımı
liftin boş şaxtasına basmışam. Vә ya stol arxasında kimәsә
göbәlәk vermişәm, göbәlәk zәhәrli olub vә onu yeyәn adam
ölüb. Mәni sanki çamura basıblar. Zibilә bәlәyiblәr. Bilmirәm,
bәlkә dә, elә buna görә sizә zәng etdim. Mәn indi bu tipi әlә
keçirmәk üçün hәr şeyә gedәrәm. Hәr şeyә.
Pәncәrәnin o üzündә, qarın-çovğunun içindәn, qorxulu
filmlәrdәki dәhşәtli varlıqlarsayağı, böyük narıncı bir qartәmizlәyәn
maşın çıxdı. Maşın dayandı vә iki nәfәr aşağı endi. Onlar yolu
keçib kafeyә girdilәr vә birbaşa piştaxtaya doğru getdilәr. Conni
çayını içib qurtardı. İştahası tamam küsmüşdü.
– Belәliklә, cinayәtkar yenidәn oturacağa әylәşir, – Bannerman
davam edirdi, – amma bu, çox çәkmir. Doqquz iyirmi beş radәlә-
rindә o, Harrinqtonun vә Loqqinsin kitabxanadan qayıtdıqlarını
eşidib, yenidәn estradanın arxasında gizlәnir. Doqquz iyirmi beş
radәlәrindә, çünki kitabxanaçı blankda doqquz on sәkkizdә qeyd
aparıb. Doqquz qırx beşdә kitabxanaya beşinci sinif oğlanları
keçib gediblәr. Onlardan biri estradanın arxasında hansısa tipi
görüb. Cinayәtkarın әlimizdә olan portreti bundan ibarәtdir:
“hansısa tip”. Bәlkә, bu tәsviri polis bölmәlәrinә göndәrәk, necә
bilirsiniz? “Hansısa tipә diqqәt yetirin”.
Bannerman “hm” edәrәk, sözünә davam elәdi:
– Doqquz әllidә mәnim qızım öz rәfiqәsi Syuzenlә geri
qayıdır. Vә tәxminәn on sıfır beşdә Meri Ket Hendrasen peyda
olur... Katrina vә Syu onunla mәktәbin astanasında qarşılaşıb
salamlaşırlar.
– Aman Tanrım, – Conni mızıldanıb, әsәbi halda әllәrini
saçına çәkdi.
– Vә nәhayәt, on otuz. Üç mәktәbli kitabxanadan qayıdır.
Onlardan biri estradada kimisә görür. Bu, Meri Ket olub. Onun
çılpaq baldırları qana bulaşıb, üzü isә... üzü...
– Sakit olun, – Conni әlini onun çiyninә qoydu.
– Belә yerdә necә sakit ola bilәrsәn? – Bannerman dedi. Sanki
üzrxahlıq edirdi. – On sәkkiz ildir xidmәt edirәm, hәlә belә şey
183
– Hәm dә mәnim qızım, – Bannerman sakitcә tәsdiqlәdi, –
o, görünür, bu... bu heyvandan cәmi-cümlәtanı iyirmi metr aralı
keçib. İndi siz mәnim vәziyyәtimi başa düşürsünüzmü?
– Tәsәvvür edirәm, – Conni dedi.
– Buna әmin deyilәm. Mәndә elә bir hiss var, sanki ayağımı
liftin boş şaxtasına basmışam. Vә ya stol arxasında kimәsә
göbәlәk vermişәm, göbәlәk zәhәrli olub vә onu yeyәn adam
ölüb. Mәni sanki çamura basıblar. Zibilә bәlәyiblәr. Bilmirәm,
bәlkә dә, elә buna görә sizә zәng etdim. Mәn indi bu tipi әlә
keçirmәk üçün hәr şeyә gedәrәm. Hәr şeyә.
Pәncәrәnin o üzündә, qarın-çovğunun içindәn, qorxulu
filmlәrdәki dәhşәtli varlıqlarsayağı, böyük narıncı bir qartәmizlәyәn
maşın çıxdı. Maşın dayandı vә iki nәfәr aşağı endi. Onlar yolu
keçib kafeyә girdilәr vә birbaşa piştaxtaya doğru getdilәr. Conni
çayını içib qurtardı. İştahası tamam küsmüşdü.
– Belәliklә, cinayәtkar yenidәn oturacağa әylәşir, – Bannerman
davam edirdi, – amma bu, çox çәkmir. Doqquz iyirmi beş radәlә-
rindә o, Harrinqtonun vә Loqqinsin kitabxanadan qayıtdıqlarını
eşidib, yenidәn estradanın arxasında gizlәnir. Doqquz iyirmi beş
radәlәrindә, çünki kitabxanaçı blankda doqquz on sәkkizdә qeyd
aparıb. Doqquz qırx beşdә kitabxanaya beşinci sinif oğlanları
keçib gediblәr. Onlardan biri estradanın arxasında hansısa tipi
görüb. Cinayәtkarın әlimizdә olan portreti bundan ibarәtdir:
“hansısa tip”. Bәlkә, bu tәsviri polis bölmәlәrinә göndәrәk, necә
bilirsiniz? “Hansısa tipә diqqәt yetirin”.
Bannerman “hm” edәrәk, sözünә davam elәdi:
– Doqquz әllidә mәnim qızım öz rәfiqәsi Syuzenlә geri
qayıdır. Vә tәxminәn on sıfır beşdә Meri Ket Hendrasen peyda
olur... Katrina vә Syu onunla mәktәbin astanasında qarşılaşıb
salamlaşırlar.
– Aman Tanrım, – Conni mızıldanıb, әsәbi halda әllәrini
saçına çәkdi.
– Vә nәhayәt, on otuz. Üç mәktәbli kitabxanadan qayıdır.
Onlardan biri estradada kimisә görür. Bu, Meri Ket olub. Onun
çılpaq baldırları qana bulaşıb, üzü isә... üzü...
– Sakit olun, – Conni әlini onun çiyninә qoydu.
– Belә yerdә necә sakit ola bilәrsәn? – Bannerman dedi. Sanki
üzrxahlıq edirdi. – On sәkkiz ildir xidmәt edirәm, hәlә belә şey
183
