Page 176 - Stiven Kinq
P. 176
ven Kinq
Budur, nağıllardakı pәri kimi hәyat sәhnәsinә atılmış Ketrin.
O, şәhәr idarәsinin binası qarşısında dayanmışdı. İlk qar dәnәlәri –
yaxınlaşan çovğunun xәbәrçilәri onun paltosuna vә sarışın
saçlarına qonurdu.
– Yeni İngiltәrәnin bu kiçik fabrik şәhәrindә getdikcә artan
isteriya atmosferi hökm sürür, – o, raportuna belә başladı, –
Kasl-Rokun әhalisi artıq çoxdandır ki, yerli mәtbuatın “Kasl-
Roklu adamboğan” vә ya başqa sözlә, “noyabr qatili” adlandırdığı
namәlum şәxsin ucbatından tәşviş içәrisindә yaşayır. Meri Ket
Hendrasenin cәsәdi bu gün şәhәr parkında tapıldıqdan sonra isә
tәşviş әsl dәhşәt hissi ilә әvәzlәnmişdir. “Dәhşәt” – bu söz artıq
heç kәsi tәәccüblәndirmir. Bu hadisә әvvәllәr ofisiant işlәmiş
Alma Freçetin – “noyabr qatili”nin birinci qurbanının meyitinin
aşkarlandığı avtostradanın yaxınlığında baş vermişdir.
Sonra güclәnәn çovğunun içәrisindә şәhәr parkının tutqun
vә adamsız tәsvirlәri verildi. Ardınca dişlәrinә metal qәlib
qoydurmuş Meri Ket Hendrasenin gülümsәyәn şәklini göstәrdilәr.
Gözәl, sarışın hörüklәr. Tünd, göy rәngli don. Yәqin, bu, onun әn
yaxşı donudur – Conni kәdәrlә düşündü. Anası onu geyindirib
ki, mәktәb fotosunda gözәl görünsün.
Reportaj davam edirdi – indi tamaşaçılara әvvәlki qәtllәrin
tarixçәsini danışırdılar, – amma artıq Conni telefon nömrәsini
yığırdı. Başındakı ağrıya-uğultuya görә diski çәtinliklә fırladırdı.
Herbert qonaq otağından çıxdı vә tәәccüblә oğluna baxdı:
– Kimә zәng edirsәn?
Conni jestlә onun sözünü kәsәrәk, telefonun çağırışlarını
dinlәyirdi. Xәttin o başında dәstәyi götürdülәr:
– Kasl qraflığı, şerifin idarәsi.
– Xahiş edirәm, şerif Bannermanı çağırın.
– Kim soruşur?
– Paunaldan Con Smit.
– Bir az gözlәyin, zәhmәt olmasa.
Conni ekrana sarı çevrilib, Bannermanı bu gün sәhәr
necәydisә, elә dә gördü – әynindә başlıqlı dәri gödәkcә vә
qolunda şerif nişanı. O, әmәllicә karıxmış görünürdü, onu dövrәyә
almış reportyorların hücumlarını sәbatla dәf etmәyә çalışsa da.
176
Budur, nağıllardakı pәri kimi hәyat sәhnәsinә atılmış Ketrin.
O, şәhәr idarәsinin binası qarşısında dayanmışdı. İlk qar dәnәlәri –
yaxınlaşan çovğunun xәbәrçilәri onun paltosuna vә sarışın
saçlarına qonurdu.
– Yeni İngiltәrәnin bu kiçik fabrik şәhәrindә getdikcә artan
isteriya atmosferi hökm sürür, – o, raportuna belә başladı, –
Kasl-Rokun әhalisi artıq çoxdandır ki, yerli mәtbuatın “Kasl-
Roklu adamboğan” vә ya başqa sözlә, “noyabr qatili” adlandırdığı
namәlum şәxsin ucbatından tәşviş içәrisindә yaşayır. Meri Ket
Hendrasenin cәsәdi bu gün şәhәr parkında tapıldıqdan sonra isә
tәşviş әsl dәhşәt hissi ilә әvәzlәnmişdir. “Dәhşәt” – bu söz artıq
heç kәsi tәәccüblәndirmir. Bu hadisә әvvәllәr ofisiant işlәmiş
Alma Freçetin – “noyabr qatili”nin birinci qurbanının meyitinin
aşkarlandığı avtostradanın yaxınlığında baş vermişdir.
Sonra güclәnәn çovğunun içәrisindә şәhәr parkının tutqun
vә adamsız tәsvirlәri verildi. Ardınca dişlәrinә metal qәlib
qoydurmuş Meri Ket Hendrasenin gülümsәyәn şәklini göstәrdilәr.
Gözәl, sarışın hörüklәr. Tünd, göy rәngli don. Yәqin, bu, onun әn
yaxşı donudur – Conni kәdәrlә düşündü. Anası onu geyindirib
ki, mәktәb fotosunda gözәl görünsün.
Reportaj davam edirdi – indi tamaşaçılara әvvәlki qәtllәrin
tarixçәsini danışırdılar, – amma artıq Conni telefon nömrәsini
yığırdı. Başındakı ağrıya-uğultuya görә diski çәtinliklә fırladırdı.
Herbert qonaq otağından çıxdı vә tәәccüblә oğluna baxdı:
– Kimә zәng edirsәn?
Conni jestlә onun sözünü kәsәrәk, telefonun çağırışlarını
dinlәyirdi. Xәttin o başında dәstәyi götürdülәr:
– Kasl qraflığı, şerifin idarәsi.
– Xahiş edirәm, şerif Bannermanı çağırın.
– Kim soruşur?
– Paunaldan Con Smit.
– Bir az gözlәyin, zәhmәt olmasa.
Conni ekrana sarı çevrilib, Bannermanı bu gün sәhәr
necәydisә, elә dә gördü – әynindә başlıqlı dәri gödәkcә vә
qolunda şerif nişanı. O, әmәllicә karıxmış görünürdü, onu dövrәyә
almış reportyorların hücumlarını sәbatla dәf etmәyә çalışsa da.
176
