Page 164 - Stiven Kinq
P. 164
ven Kinq
“Oxucuları daima “hәr hәqiqi öncәgörәnә iki yalançı
öncәgörәn düşür” – deyә xәbәrdar edәn “Axirәtdәn baxış”ın
sayәsindә Con Smit öz xörәyinә sous әlavә edә bilmәyәcәk. Biz
tanınmış öncәdәngörәnlәrin yalanını üzә çıxarmış hәr bir oxucuya
1000 dollar verәcәyimiz barәdә sözümüzün üstündә dururuq.
Yalançılar vә şarlatanlar, özünüzü gözlәyin!”.
Conni mәqalәni iki dәfә oxudu. Artıq quşbaşı qar yağırdı.
Onun dodaqları qaçdı. Hә, hәmişә oyaq müstәqil mәtbuat öz
nümayәndәsinin hansısa Con Smit tәrәfindәn pillәkәndәn aşağı
salınmasına göz yuma bilmir. O, jurnaldan qoparılmış sәhifәni
konvertә yerlәşdirib, onu da şalvarının arxa cibinә qoydu.
– Dis, – o, ucadan dedi, – ümid edirәm ki, sәnin qançırların
hәlә sağalmayıb.
Bir ay sonra hәr şey unuduldu. Conni tәdris ilinin yarısında
işә başlayan müәllimlәrin müşavirәsinә yollandı. O, eyni zamanda
öz әşyalarını kiçik, amma yaşamağa yararlı yeni mәnzilinә daşıdı.
O, atasının maşınında gedәcәkdi, yerindәn tәrpәnmәyә
hazırlaşırdı ki, atası dedi:
– Qorxmursan ki? Maşın sürmәyә qorxmursan?
Conni başını yellәdi. Son vaxtlar maşın qәzası haqqındakı
xatirәlәr onu az narahat edirdi. Olacağa çarә yoxdur. Ürәyinin
dәrinliklәrindә әmin idi ki, ildırım bir yerә iki dәfә düşmür –
demәli, o, avtomobil qәzasında hәlak olmayacaqdı.
Doğrudan da, uzun yolu çox rahat qәt etdi, müşavirәdә isә
ev ab-havası vardı. Klivs-Millsdә dәrs deyәn köhnә iş yoldaşlarının
hamısı gәlib onunla görüşür, sağlamlıq vә xoşbәxtlik arzulayırdılar.
O, әlbәttә, iş yoldaşlarından heç dә hamısının onunla әl tutmadığını,
onların gözlәrindә bir qәdәr ehtiyatlılıq vә çәkingәnlik olduğunu
görürdü. “Yәqin, mәnә elә gәlir”, – evә qayıdarkәn özünü inandır-
mağa çalışırdı. Bәs, әgәr belә deyilsә... cәhәnnәmә ki... bu, hәtta
bir az әylәncәlidir. Heyif ki, onlar “Axirәtdәn baxış” jurnalını
oxumurlar, oxusalar, bilәrdilәr ki, o, yalançıdır vә ondan qorxmağa
dәymәz.
Müşavirәdәn sonra o, Paunala qayıdıb, orada yeni il
şәnliklәrinin bitmәsini gözlәmәli oldu. Daha ona içindә әşyalar
olan banderollar gәlmirdi, sanki onların yoluna görünmәyәn
divar çәkilmişdi, “Bu da mәtbu sözün qüdrәti”, – Conni atasına
164
“Oxucuları daima “hәr hәqiqi öncәgörәnә iki yalançı
öncәgörәn düşür” – deyә xәbәrdar edәn “Axirәtdәn baxış”ın
sayәsindә Con Smit öz xörәyinә sous әlavә edә bilmәyәcәk. Biz
tanınmış öncәdәngörәnlәrin yalanını üzә çıxarmış hәr bir oxucuya
1000 dollar verәcәyimiz barәdә sözümüzün üstündә dururuq.
Yalançılar vә şarlatanlar, özünüzü gözlәyin!”.
Conni mәqalәni iki dәfә oxudu. Artıq quşbaşı qar yağırdı.
Onun dodaqları qaçdı. Hә, hәmişә oyaq müstәqil mәtbuat öz
nümayәndәsinin hansısa Con Smit tәrәfindәn pillәkәndәn aşağı
salınmasına göz yuma bilmir. O, jurnaldan qoparılmış sәhifәni
konvertә yerlәşdirib, onu da şalvarının arxa cibinә qoydu.
– Dis, – o, ucadan dedi, – ümid edirәm ki, sәnin qançırların
hәlә sağalmayıb.
Bir ay sonra hәr şey unuduldu. Conni tәdris ilinin yarısında
işә başlayan müәllimlәrin müşavirәsinә yollandı. O, eyni zamanda
öz әşyalarını kiçik, amma yaşamağa yararlı yeni mәnzilinә daşıdı.
O, atasının maşınında gedәcәkdi, yerindәn tәrpәnmәyә
hazırlaşırdı ki, atası dedi:
– Qorxmursan ki? Maşın sürmәyә qorxmursan?
Conni başını yellәdi. Son vaxtlar maşın qәzası haqqındakı
xatirәlәr onu az narahat edirdi. Olacağa çarә yoxdur. Ürәyinin
dәrinliklәrindә әmin idi ki, ildırım bir yerә iki dәfә düşmür –
demәli, o, avtomobil qәzasında hәlak olmayacaqdı.
Doğrudan da, uzun yolu çox rahat qәt etdi, müşavirәdә isә
ev ab-havası vardı. Klivs-Millsdә dәrs deyәn köhnә iş yoldaşlarının
hamısı gәlib onunla görüşür, sağlamlıq vә xoşbәxtlik arzulayırdılar.
O, әlbәttә, iş yoldaşlarından heç dә hamısının onunla әl tutmadığını,
onların gözlәrindә bir qәdәr ehtiyatlılıq vә çәkingәnlik olduğunu
görürdü. “Yәqin, mәnә elә gәlir”, – evә qayıdarkәn özünü inandır-
mağa çalışırdı. Bәs, әgәr belә deyilsә... cәhәnnәmә ki... bu, hәtta
bir az әylәncәlidir. Heyif ki, onlar “Axirәtdәn baxış” jurnalını
oxumurlar, oxusalar, bilәrdilәr ki, o, yalançıdır vә ondan qorxmağa
dәymәz.
Müşavirәdәn sonra o, Paunala qayıdıb, orada yeni il
şәnliklәrinin bitmәsini gözlәmәli oldu. Daha ona içindә әşyalar
olan banderollar gәlmirdi, sanki onların yoluna görünmәyәn
divar çәkilmişdi, “Bu da mәtbu sözün qüdrәti”, – Conni atasına
164
