Page 153 - Stiven Kinq
P. 153
Ölü zona
kәrdә olurlar, elә-belә yaşayır, günü-günә sataraq, sәssiz-küysüz
hәyat sürürlәr. O, tez-tez, lazım olarsa, hәr istirahәt günündә
Herbertin yanına gәlәcәk. Hәr şey elә tez dәyişdi ki, Conni tanış
olmayan otağa giribmiş kimi, yalnız әlhavasına hәrәkәt edәn kor
kimi yavaş-yavaş hәrәkәt etmәli olurdu..
O, qovurmanı mәtbәx sobasına qoydu, qonaq otağına keçib
televizoru yandırdı vә yenidәn söndürdü. Oturub Sara haqqında
düşünmәyә başladı. Qarışıq fikirlәr ona rahatlıq vermirdi.
O, ertәsi gün saat birә on beş dәqiqә işlәmiş, kiçik qırmızı
“Pinto”da gәldi. Maşını hәyәtdә saxlayıb, yerә endi. Yüngül
oktyabr yeli ucaboylu gözәl Saranın sarışın saçlarını oynadırdı.
– Salam, Conni! – O, әlini qaldırıb Connini salamladı.
– Sara! – Conni aşağı enib onu qarşıladı. Sara üzünü qabağa
tutdu vә Conni onu öpdü.
– Qoy әvvәlcә imperatoru götürüm, – Sara maşının arxa
qapısını açaraq dedi.
– Kömәk lazımdır?
– Yox, biz özümüz öhdәsindәn gәlәrik, düzdürmü, Denni?
Gәl, balaca, – o, әlinin qıvraq hәrәkәtiylә oturacaqdakı koppuş
oğlanı tutan qayışları açdı vә onu qucağına götürdü. Yüngülcә
karıxmış Denni ciddi maraqla hәyәti süzdü vә nәhayәt, Conninin
üzünә baxaraq gülümsәdi.
– Uqu! – Denni balaca әllәrini yellәdi.
– Deyәsәn, sәnin qucağına gәlmәk istәyir, – Sara dedi, –
çox qәribәdir. Denni әsl respublikaçıdır, atasına çәkib, öz hisslәrini
büruzә vermәkdәn çәkinir. Onu tutmaq istәyirsәn?
– Əlbәttә, – Conni bir qәdәr ehtiyatla dedi. Sara gülümsәdi.
– Qorxma, әzilmәz, sәn onu әlindәn salmazsan, – o, balacanı
Conniyә verәrәk dedi, – әlindәn salsan da, o, top kimi atlanacaq.
Çox gonbuldur.
– Uqu! – Denni razılıqla anasına baxaraq Conninin boynunu
qucaqladı.
– Çox tәәccüblüdür, – Sara dedi, – o, heç vaxt heç kimә...
Conni? Conni?
Uşaq Conninin boynunu qucaqlayan kimi onu müxtәlif
hisslәr çulğadı, sanki şәfqәtli su şırnağına tuş gәlmişdi. Conni
153
kәrdә olurlar, elә-belә yaşayır, günü-günә sataraq, sәssiz-küysüz
hәyat sürürlәr. O, tez-tez, lazım olarsa, hәr istirahәt günündә
Herbertin yanına gәlәcәk. Hәr şey elә tez dәyişdi ki, Conni tanış
olmayan otağa giribmiş kimi, yalnız әlhavasına hәrәkәt edәn kor
kimi yavaş-yavaş hәrәkәt etmәli olurdu..
O, qovurmanı mәtbәx sobasına qoydu, qonaq otağına keçib
televizoru yandırdı vә yenidәn söndürdü. Oturub Sara haqqında
düşünmәyә başladı. Qarışıq fikirlәr ona rahatlıq vermirdi.
O, ertәsi gün saat birә on beş dәqiqә işlәmiş, kiçik qırmızı
“Pinto”da gәldi. Maşını hәyәtdә saxlayıb, yerә endi. Yüngül
oktyabr yeli ucaboylu gözәl Saranın sarışın saçlarını oynadırdı.
– Salam, Conni! – O, әlini qaldırıb Connini salamladı.
– Sara! – Conni aşağı enib onu qarşıladı. Sara üzünü qabağa
tutdu vә Conni onu öpdü.
– Qoy әvvәlcә imperatoru götürüm, – Sara maşının arxa
qapısını açaraq dedi.
– Kömәk lazımdır?
– Yox, biz özümüz öhdәsindәn gәlәrik, düzdürmü, Denni?
Gәl, balaca, – o, әlinin qıvraq hәrәkәtiylә oturacaqdakı koppuş
oğlanı tutan qayışları açdı vә onu qucağına götürdü. Yüngülcә
karıxmış Denni ciddi maraqla hәyәti süzdü vә nәhayәt, Conninin
üzünә baxaraq gülümsәdi.
– Uqu! – Denni balaca әllәrini yellәdi.
– Deyәsәn, sәnin qucağına gәlmәk istәyir, – Sara dedi, –
çox qәribәdir. Denni әsl respublikaçıdır, atasına çәkib, öz hisslәrini
büruzә vermәkdәn çәkinir. Onu tutmaq istәyirsәn?
– Əlbәttә, – Conni bir qәdәr ehtiyatla dedi. Sara gülümsәdi.
– Qorxma, әzilmәz, sәn onu әlindәn salmazsan, – o, balacanı
Conniyә verәrәk dedi, – әlindәn salsan da, o, top kimi atlanacaq.
Çox gonbuldur.
– Uqu! – Denni razılıqla anasına baxaraq Conninin boynunu
qucaqladı.
– Çox tәәccüblüdür, – Sara dedi, – o, heç vaxt heç kimә...
Conni? Conni?
Uşaq Conninin boynunu qucaqlayan kimi onu müxtәlif
hisslәr çulğadı, sanki şәfqәtli su şırnağına tuş gәlmişdi. Conni
153
